Τριπλά, (από Κύπρο το 1974, Αιγαίο το 2015, Μακεδονία το 2019), κατοχυρωμένη, πια, η έξοδος κινδύνου του Ισραήλ από την Μ. Ανατολή.

Από μία ΜΚΟ (την CIA) η δικαίωση του αγώνα των δωσίλογων της NKVD Αθηνών, (ΕΑΜ - ΕΛΑΣ)

Με την ένταξη των Σκοπίων στο N.At.O. θεωρείται εξαντλημένη, κατά το μάλλον, («έως εκεί που δεν παίρνει άλλο»), η δυνατότητα της μέχρι πρότινος (συγ)κυβέρνησης και νυν κυβέρνησης της Ελλάδας να ενισχύσει γεωπολιτικά την θέση «της τρόικας» του διεθνούς φασισμού, [Ισραήλ και Παλιά με Νέα Υόρκη, (Βρετανική Κοινοπολιτεία με Η.Π.Α. αντίστοιχα)], στο μείζονος για τον έλεγχο της Μ. Ανατολής θαλάσσιο - χερσαίο σύμπλεγμα Μεσογείου - Βαλκανίων. Κι’ όχι πως δεν υπάρχουν ακόμη «πράγματα» να γίνουν προς την κατεύθυνση αυτή, (βλ. π.χ. Α.Ο.Ζ. Ελλάδας - Αλβανίας, βλ. π.χ. Κυπριακό), μα, αφενός «το βόδι/ο γάιδαρος φαγώθηκε, [η ουρά έχει μείνει μόνο», μετά την 25η Ιανουαρίου 2019, αφετέρου ο χρόνος έληξε - (χρονιά εκλογών και μάλιστα τριπλών το 2019)].

Θα κάμει ο Erdoğan το αποφασιστικό βήμα

στο Αιγαίο φέτος (2019) το Καλοκαίρι;

Δεν έχει αποφασίσει ακόμη η Τουρκία «με ποιους θα πάει και ποιους θα αφήσει». (Εξακολουθεί και μετά την εκ των έσω επίθεση που δέχτηκε η τουρκική λίρα από τον ιουδαϊκό «πυρήνα» της διεθνούς τραπεζικής «να πατά με το ένα πόδι στην βάρκα» N.At.O. και «με το άλλο πόδι στην βάρκα «Μόσχα - Τεχεράνη - Πεκίνο»).

► Το αν, λοιπόν, «ο τουρκικός “σκύλος”, (= στόλος), θα κόψει από μόνος του την άλυσο με την οποία» η Ουάσιγκτον «τον συγκρατεί» στο Αιγαίο και δη σε ασύμφορη για τις Η.Π.Α. χρονική στιγμή, (πριν, δηλαδή, προσφύγουν στις κάλπες οι εθνικοί μειοδότες των Αθηνών),

► ή, το αν και σε τι βαθμό η Ουάσιγκτον «θα χαλαρώσει» η ίδια «το λουρί αυτό» με το που οι εθνικοί μειοδότες των Αθηνών αντικατασταθούν, (μετά από τις επικείμενες εκλογές), από τους πολιτικά ηλίθιους των Αθηνών,

«ένας θεός το ξέρει».    

Ο made in USA χρήσιμος ηλίθιος

αντίπαλος του made in USA γίγα δωσίλογου

Το μόνο βέβαιο είναι ότι είναι ήδη γνωστό, (ότι έχει συμβεί μέχρι στιγμής). Κι’ όχι φυσικά ότι ξέρουμε σαν αίτιο, [δεν είναι σε κοινή θέα «η κουζίνα, (το μαγέρικο)» της διπλωματίας], μα, σαν αποτέλεσμα. Έχουμε επισημάνει κατά το παρελθόν από αυτό εδώ το blog ότι δεν ήταν προϊόν φυσικής πολιτικής γέννας ο κ. Κυριάκος Μητσοτάκης. («Χάλασαν» τα τερματικά στις εσωκομματικές αρχαιρεσίες της Ν.Δ. την 22α Νοεμβρίου 2015).

Δεν κάνουν αυτά που τονίζουμε εμείς κατά καιρούς εδώ ρητορικό το ακόλουθο ερώτημα, όμως, η πραγματικότητα το κάνει:

Θα μπορούσε ένας εξίσου, (σαν τον κ. Κυρ. Μητσοτάκη), βραδύνους, όπως, προδήλως είναι ο «νεραντζόκωλος» υιός του αναδόχου, (υπεργολάβου), της Χούντας, να εξυπηρετήσει, μέχρι τέλους -[(και) το 2016 και το 2017 και το 2018]- και μάλιστα κατά τρόπο υποδειγματικό, αλλοεθνή συμφέροντα, αν ο Λευκός Οίκος έκαμε το πρωτάκουστο, για πάτρωνα, λάθος να τον περιβάλει με προστασία μόνον εξωτερικά, (μόνον π.χ. από το Βερολίνο - μόνον π.χ. από την Άγκυρα) και όχι και εσωτερικά, (όχι και από την Αξιωματική Αντιπολίτευση); 

Χρυσή εφεδρεία, («ατόφια πλάκα» Fed), 
το αντεθνικό κεφάλαιο

Αν η Άγκυρα μπλοφάρει σ’ ότι αφορά στην πρόθεσή της να προσεταιριστεί στενότερα την Μόσχα, τότε, «το λουρί» με το οποίο «συγκρατεί» έως και τούτη εδώ την ώρα η Ουάσιγκτον «τον τουρκικό “σκύλο”, (= στόλο), στο Αιγαίο» έχει κάθε λόγο, (= συμφέρον), να το «χαλαρώσει» κατά την διάρκεια της θητείας του κ. Κυρ. Μητσοτάκη στην πρωθυπουργία. Πολλώ δε μάλλον αν η Ουάσιγκτον καταφέρει να «ρίξει» τον Erdoğan από την εξουσία.

Σε οιαδήποτε από τις ως άνω δύο περιπτώσεις -προπαντός στην δεύτερη- οι από 25ης Ιανουαρίου 2015 οικονομικοί …σωτήρες, θα επανακάμψουν σαν εθνικοί -αυτή την φορά-…σωτήρες. Υλοποιούνται τότε -(μετά από την διανομή του Αιγαίου μεταξύ «των δικών μας» πολυεθνικών - μεταξύ «των δικών μας» ανδρείκελων, τόσο σε Αθήνα, όσο και σε Άγκυρα)- τα όσα, (ελάχιστα), έχουν απομείνει, (ακόμη), να γίνουν εδώ, (στην Ελλάδα), προκειμένου η ισχύς «της τρόικας» του διεθνούς φασισμού, (Η.Π.Α., Ισραήλ, Ην. Βασίλειο), να εδραιωθεί απόλυτα, (100%), στην βαλκανική «πτέρνα».

Ένα φιλοευρωπαϊκό, φιλοNATOικό και εξαρχής (από το 1974) κρατικιστικό κόμμα όπως είναι η ΝΔ με …αντίπαλό του ευρωNATOκομουνιστές

Επαληθεύεται σε καθημερινή βάση τρία και πλέον χρόνια «τώρα» η ακαταλληλότητά του κ. Κυρ. Μητσοτάκη για την θέση του ηγέτη της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Αυτή, (η ακαταλληλότητά του), είναι, όμως, που τον καθιστά κατάλληλο, (για τις Η.Π.Α.), να διαχειριστεί, (= να χρεωθεί), από θέση πρωθυπουργού τα τετελεσμένα Τσίπρα - Καμμένου - Βαρουφάκη - Κοτζιά.

Ειδεχθής πολιτικός αυτοχειριασμός, μα, σε προσωπικό επίπεδο, (όχι σε ομαδικό). Δεν είναι μόνο την τελευταία τετραετία πολλά τα νομοσχέδια που (υπερ)ψηφίζει από κοινού με τους ευρωN.At.O.κομμουνιστές η Ν.Δ., ανέκαθεν, (π.χ. από την δεκαετία του ‘90), είναι πολλά αφού τα περισσότερα εξ αυτών είναι κοινής πολιτικής θεματικής, (ατζέντας).  

Το μέλλον ενός φιλοευρωπαϊκού, φιλοN.At.O.ικού και εξαρχής, (από το 1974), κρατικιστικού κόμματος όπως είναι η Ν.Δ. με αντίπαλό του ευρωN.At.O.κομμουνιστές έχει κριθεί πριν ανέλθει με εξωτερικό, (αμερικανικό), δάκτυλο, («μέσον»), στην ηγεσία της Ν.Δ. ο κ. Κυρ. Μητσοτάκης. Όταν έχεις απέναντί σου άλλον δεν αποκλείεται «να τα βγάλεις πέρα», όχι όταν έχεις απέναντί σου εσένα.

Τα ελληνικά εθνικά δίκαια του Ισραήλ σε Κύπρο, Αιγαίο, Μακεδονία - («Πάλι με χρόνια με καιρούς…»)

► Αν, ωστόσο, η Άγκυρα δεν μπλοφάρει στην πρόθεση της ν’ αρχίσει «σιγά - σιγά», (από κάποια στιγμή και μετά), να αποχωρεί από το ΒορειοΑτλαντικό Σύμφωνο; Αν προτεραιότητα της Τουρκίας είναι τα νοτιανατολικά σύνορά της, (η αντιμετώπιση των κούρδων) και ως εκ τούτου η ρωσική «πλάτη της» στην Συρία;

► Αν οι αρωγοί των κούρδων, (Ουάσιγκτον και Τελ Αβίβ), αποτύχουν μέχρι τέλους στις ως άνω περιπτώσεις να «προσδέσουν» εκ νέου την Τουρκία «στο άρμα» τους; Τί γίνεται;

Τότε, οι Η.Π.Α. σ’ ότι αφορά στο Αιγαίο, καθώς και το Ισραήλ μαζί με το Ηνωμένο Βασίλειο σ’ ότι αφορά στην μεταξύ Κύπρου - Τουρκίας θαλάσσια περιοχή θα εμμείνουν στην διατήρηση των συνόρων της Ελλάδας και της Κύπρου ως έχουν μέχρι σήμερα και τούτο ανεξάρτητα από το αν κυβέρνηση στην Αθήνα (θα) συγκροτούν εθνικοί μειοδότες ή πολιτικά ηλίθιοι.

Η συμμετοχή των Η.Π.Α. στην ενεργειακή τριμερή Ελλάδος - Ισραήλ - Κύπρου είναι στρατηγική επιλογή και η συγκεκριμένη αμερικανική στάση δεν λέγει μόνο στην Άγκυρα πολλά, λέγει και σε παραδοσιακούς συμμάχους των Η.Π.Α. στην Μέση Ανατολή πολλά γιατί θα προσλάβει και σε στρατιωτικό επίπεδο χαρακτήρα στενής συνεργασίας στην περίπτωση που η σε επίπεδο Α.Ο.Ζ. τριμερής Αιγύπτου - Ισραήλ -Τουρκίας τεθεί οριστικά στο Αρχείο με τα λοιπά ανεπιτυχή σχέδια συντήρησης των ισορροπιών στην περιοχή. Επίθεση του Ισραήλ στο Ιράν θα φέρει και το Ριάντ, θα φέρει και το Ισλαμαμπάντ σε δυσχερή θέση βέβαια, μα, το μείζον για τις Η.Π.Α. δεν είναι αυτό αν η Τουρκία σκοπεύει πράγματι ν' αποχωρήσει από το N.At.O.

Το μείζον για τις Η.Π.Α. εάν, (εφόσον), έχουν χάσει όντως την πολύτιμη τουρκική «εξέδρα» τους στην μεταξύ Μόσχας - Τεχεράνης κρίσιμη περιοχή είναι οι εναλλακτικές «εξέδρες» και αυτές, (οι εναλλακτικές «εξέδρες»), είναι «μετρημένα κουκιά»:

► Τα Δαρδανέλια από βορά, (βλ. κίνηση Ρωσικού Στόλου από Μαύρη Θάλασσα προς Μεσόγειο).

► Το Κουρδιστάν από νότο, (βλ. κίνηση Ρωσικού Στόλου από Κασπία προς Ιράν).

«Ο Τσίπρας με τον Μιχαλολιάκο» μέσα στην Πόλη, (Πάνω σε άρμα μάχης των IDF)

Το να χρησιμοποιηθεί από τις Η.Π.Α. η Ελλάδα σαν αντιστάθμισμα της Τουρκίας στο άνω τμήμα, (Θάλασσα Μαρμαρά), της επίμαχης, αυτής, περιοχής, δεν είναι νέο ενδεχόμενο.

Τυχόν εδαφική επέκταση μιας ομόδοξης με την Ρωσία χώρας, όμως, (θα) ισοδυναμεί με πραγματική ισχυροποίησή της εάν δεν ληφθούν έγκαιρα, (από πριν), μέτρα τα οποία να αποκλείουν περιστολή της εξάρτησης των Αθηνών από την Ουάσιγκτον, το Τελ Αβίβ, το Λονδίνο, ή -ακόμα χειρότερα- τυχόν, (μελλοντική), απόπειρα της Αθήνας να προσεταιριστεί την Μόσχα.

► Η ταχεία αύξηση του μουσουλμανικού στοιχείου στην μίξη του εσωτερικού πληθυσμού της Ελλάδας,

► η δυνατότητα κοσοβοποίησης (και) της νοτίου Βαλκανικής, (έως τον λιμένα της Θες/νίκης), μετά από την ένταξη των Σκοπίων στο N.At.O.

► και μία σειρά από άλλες τέτοιες και παρεμφερείς πρόνοιες από πλευράς του U.S. Department of State - [βλ. π.χ. και την εξουδετέρωση θυλάκων της F.S.B. από την Ε.Υ.Π. (= C.I.A.) στην Β. Ελλάδα η οποία οδήγησε σε διπλωματική κρίση την Αθήνα με την Μόσχα την 6η Ιουλίου 2018],

δεν (ανα)λήφθηκαν «κατόπιν εορτής», μα:

► αμέσως μετά την «Αραβική», λεγόμενη, «Άνοιξη», (το 2010), η οποία -υπόψη- προκάλεσε (και) τον Εμφύλιο, (Πόλεμο), στην Συρία

► και με μεγαλύτερη - περισσότερη επιμέλεια μετά το 2015 που η προσάρτηση από το Ισραήλ του 1/3 του καθαρού εθνικά, (από μουσουλμανικό στοιχείο), πια, εδάφους της Συρίας, διαφαίνεται, («στον ορίζοντα»), σαν απολύτως, (100%), βέβαιη προοπτική, ή, πιο σωστά σαν επακόλουθο της επικείμενης εισβολής των Η.Π.Α. (και ή προπαντός) στο Ιράν.

Με ένα Βόρειο Κουρδιστάν στον κόρφο της η Τουρκία - Με μία Βόρεια Μακεδονία στον κόρφο της η Ελλάδα

«Έπεσαν από τα σύννεφα» πολλοί απ’ όσους άκουσαν τις προάλλες τα από το 1968 «ορφανά» του Αβράαμ Μπεναρόγια να δηλώνουν επίσημα, (δημοσίως), ότι οι προσαγωγές ατόμων στο Τμήμα Ασφαλείας Γιαννιτσών την 3η Μαρτίου 2019 ήταν απαραίτητο προληπτικό μέτρο, (τάξης), ένεκα του περιεχομένου των αναρτήσεων των συγκεκριμένων ατόμων στο διαδίκτυο.

Διόλου απίθανο «αύριο - μεθαύριο», ωστόσο, «να πέσουν από τα σύννεφα» και οι συλληφθέντες στις 3/3/2019 στην Νότια Μακεδονία της Ε.Ε. και του N.At.O. «Το Αιγαίο» για το μόνιμο πολιτικό όργανο της διεθνούς τραπεζικής, (για την Αριστερά), άλλωστε, «ανήκει στα ψάρια του», όσο, (για όσο χρονικό διάστημα), η Τουρκία είναι φιλικά διακείμενη στο Ισραήλ, όχι πάντοτε και προπαντός όχι τα τελευταία χρόνια.

North Macedonia - Northern Kurdistan

Είναι ενήλικο, πια, «τέκνο» του Ισραήλ, (αναθρεμμένο με δαπάνες - θυσίες του Ισραήλ), το Κουρδιστάν μετά το 2010 κι’ όχι «μοναχογιός», μα, «τέσσερα αδέρφια»:

► Βόρειο Κουρδιστάν στην Τουρκία,

► Νότιο στο Ιράκ,

► Δυτικό στην Συρία,

► Ανατολικό στο Ιράν.

Το να (παρ)εμποδίζεις, λοιπόν, μετά την 25^η Ιανουαρίου 2015 (δια)μέσω διαδικτύου ή (και) με άμεσες εκδηλώσεις, (π.χ. συλλαλητήρια), συχνά, («κάθε τρεις και λίγο») και απροκάλυπτα, τον εσωτερικό (και) εδώ, (στην Ελλάδα), εχθρό, «να σκάβει, (να συνεχίζει να σκάβει), τον λάκκο του, καθώς και τον λάκκο των επιγόνων του», δεν είναι φρόνιμο, (εκ μέρους σου), γιατί:

► Πρώτον, «την προδοσία πολλοί αγάπησαν, τον προδότη ουδείς», (ούτε ο ξένος εντολέας του) - [δεν έχεις, συνεπώς, λόγο, (= συμφέρον), να μην αφήνεις διεθνιστές, (= δωσίλογους - πεμπτοφαλαγγίτες), να μετατρέπουν ο ένας μετά τον άλλο τα εντός και εκτός χώρας κτήματά τους σε μέρη δίχως σύνορα, ήτοι τις οικίες τους σε τάφους τους].

► Δεύτερον, ενδέχεται να βρεθείς αντάμα, («αγκαζέ»), με τα από το 1968 «ορφανά» του Αβράαμ Μπεναρόγια μόλις το Τελ Αβίβ εισβάλλει στην Τεχεράνη και σου ανατεθεί, (από την Ουάσιγκτον), ρόλος «γονδολιέρη» στον Βόσπορο.

Όλοι μιλούν ελεύθερα υπέρ ή κατά του «αυτοκράτορα» τώρα. Πόσοι μπορούν να πράξουν όμως χωρίς την έγκριση του «αυτοκράτορα» τώρα;

«“Φούσκα” η μετοχή» της ελευθερίας του λόγου σε καιρό που «την μετοχή» αυτή την έχουν άπαντες. Ότι έχουν ελάχιστοι είναι πολύτιμο παντού - πάντοτε. Όποιος δύναται να κάμει ότι θέλει είναι ελεύθερος σήμερα, όχι όποιος μπορεί να λέγει ότι θέλει.

«Την μετοχή» της ελευθερίας του έργου κάθε χρόνο που περνά την έχουν όλο και πιο λίγοι. Από την δεκαετία του ‘80 και μετά αντιστοιχούν δεκαπλάσιοι φτωχοί ανά πλούσιο σε παγκόσμια κλίμακα εν σχέση με όσους αντιστοιχούσαν πριν η κοινωνία, (= η κατανάλωση), στην Δύση απελευθερωθεί πλήρως μέσω της άρσης και του ύστατου εθνικού, (τελωνειακού, συνοριακού, συναλλαγματικού, πολιτισμικού και όποιου άλλου), εμποδίου για τους πολυεθνικούς ομίλους και για το χρηματοπιστωτικό σύστημα.

Θα ήταν ανέφικτη από πλευράς της C.I.A. της Mossad και της ΜΙ6 η επιχείρηση «Αραβική Άνοιξη» χωρίς τον World Wide Web. Όπως βέβαια και πλήθος μικρότερες επιχειρήσεις όπως π.χ.

► η επιχείρηση: «οικολογικές ανησυχίες για τον Αγωγό Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολης»,

► η επιχείρηση: «Αθήνα, Δεκέμβριος 2008»

Όπως κάθε διαφημιστική καμπάνια είναι απλό παιχνίδι όταν έχεις μπρος σου δείγμα το οποίο συγχέει το δημόσιο με τον ιδιωτικό βίο του, έτσι, (απλό παιχνίδι), γίνεται και κάθε πολιτική καμπάνια την οποία διενεργείς έχοντας μπρος σου «οχήματα μόνο με γκάζι», (μόνο με γλώσσα), «όχι και με φρένο», [όχι και με φραγμό στο στόμα τους - όχι και με μνήμη, πόσω μάλλον με κρίση]. Το κόστος της προπαγάνδας σήμερα είναι ελάχιστο εν σχέση με αυτό που ήταν προ 30 ετών. Αναπαράγουν δίκην ψιττακών, [από μόνοι τους, (δωρεάν)], το τέλειο ψέμα, (= την μισή αλήθεια), οι ερασιτέχνες δέκτες επαγγελματικού προϊόντος ενημέρωσης, εικόνας, ιστοριογραφίας, ήχου, ανάλυσης, γραφήματος.  

 

«Το συνεταιρικό το βόδι το τρώει ο λύκος»

μα «οι φάλαινες» δεν καταπίνονται όσο εύκολα καταπίνεται «η μαρίδα»  

Το γεγονός, μολαταύτα, ότι είναι σε θέση τα τελευταία 28 χρόνια -(τόσο χρονών είναι ο Παγκόσμιος Ιστός)- οι επιμέρους φορείς του διεθνούς φασισμού, (π.χ. ο τάδε αναλυτής δεδομένων στο υπουργείο Εξωτερικών του Ισραήλ ή π.χ. ο εκάστοτε διευθυντής της N.S.A.), «να μυρίζουν τα νύχια τους», δεν σημαίνει ότι είναι και για τους φορείς αυτούς «derby, (= αγώνας μεταξύ άσπρου - μαύρου)», η πολιτική. «Δύναμαι να συλλέγω, να ταξινομώ, να αξιολογώ τάσεις καταναλωτών, οπότε και τάσεις οπαδών/πιστών», δεν σημαίνει τα πάντα «για μένα» και προπαντός δεν σημαίνει ότι «οι νυν φίλοι μου θα είναι και αύριο φίλοι μου, ή, (αντιστρόφως), ότι οι νυν εχθροί μου θα είναι και αύριο 
εχθροί μου». 

Τα συμφέροντα «του λύκου», (τα συμφέροντα της αστικής τάξης του πλέον κραταιού παγκοσμίως έθνους), διασφαλίζουν τα όποιας μορφής «σοβιέτ», (= διεθνή διευθυντήρια), συνεταιρισμών, («κολχόζ»), δυτικού τύπου, όχι τα συμφέροντα των αστικών τάξεων των χωρών - μελών τους. Ποιος είπε ωστόσο ότι είναι π.χ. και η αστική τάξη της Ιταλίας «μαρίδα» επειδή τέτοια είναι η αστική τάξη της Πορτογαλίας; Το αν λοιπόν η αποχώρηση του Ηνωμένου Βασιλείου από την Ε.Ε. ή πιθανή αποχώρηση της Τουρκίας από το N.At.O. σηματοδοτούν το τέλος η την (απ)αρχή των ρηγμάτων στα ευλόγως παρεξηγήσιμα μετά το 1991, (μετά την πτώση της Ε.Σ.Σ.Δ.), αυτά «σοβιέτ», (= διεθνή διευθυντήρια), συνεταιρισμών, («κολχόζ»), αστικού, (= δυτικού), τύπου, όπως, αναμφίβολα, είναι η Ε.Ε. και το N.At.O. δύναται να το «προβλέψει» ακόμη και ο άνθρωπος που αποδίδει σε χόμπι π.χ. τις πολλές - μεγάλες περιφερειακά, (βλ. Γεωργία 2003, Ουκρανία 2004, Συρία 2011, Ελλάδα 2015 κ.α.), επιχειρήσεις τις οποίες ανέλαβε ο George Soros για λογαριασμό του Οίκου Rothschild. 

text ©2019 yahooxaxaxouxa.blogspot.gr