Τρίτη 31 Δεκεμβρίου 2019

Magnitsky Act and Devil's Birthday

Δεν μου χτύπησαν την πόρτα φέτος για να μου πούνε τα Κάλαντα. Ρώτησα και το άλλο μισό αυτού εδώ του blog. Ούτε εκεί χτύπησαν πόρτα φέτος για να πούνε Κάλαντα. Ρωτήσαμε και την εφεδρεία που μένει πιο μακριά από μας. Ούτε της εφεδρείας χτύπησαν την πόρτα για να της πούνε τα Κάλαντα φέτος. Τί έγινε, τελικά, σύμπτωση, (έτυχε); Και στους πέντε από μας; Θα μου πεις «τώρα» βέβαια «γιατί, ανοίγατε;» Εξαρτάται: Αν είσαι εκεί, αν θέλεις να «τα ακούσεις», αν έχεις «ψιλά», (π.χ. δίευρα), αν δεν είσαι από ξενύχτι.

Magnitsky Act

Από το τι γίνεται κάθε χρόνο αποκλειστικά και μόνο σε έναν τόπο και συγκεκριμένα σε μία χώρα καταλαβαίνεις ότι βρίσκεσαι σε διαφορετική μεριά στον πλανήτη. Είτε καλό είναι αυτό που γίνεται είτε κακό. Η μουσική είναι διεθνής γλώσσα, όχι το τραγούδι. Ο στίχος είναι εθνική γλώσσα. Το «θα σε σκοτώσω», μόνο στα ελληνικά είναι, (= λέγεται - γράφεται), έτσι. Στα αγγλικά είναι «I'll kill you». Στα γαλλικά «Je vais te tuer». Στα γερμανικά «Ich bring dich um».

Josep Borrell
Josep Borrell
Ή θα πρέπει όλοι (σ’ ολόκληρη την υδρόγειο) να το λένε «I'll kill you» τυπικά και «אני אהרוג אותך» ουσιαστικά; Αυτό πιστεύει ο νέος (ο από 1ης Δεκεμβρίου 2019) υπουργός «Εξωτερικών» της Ευρωπαϊκής Ένωσης Josep Borrell? Ο συγκεκριμένος αξιωματούχος θέλει να αντιγράψει τον Νόμο Μαγκνίτσκι των Η.Π.Α. Πρέπει να ισχύει και στην Ευρωπαϊκή Ένωση ανάλογος νόμος; Ναι λέει η κυβέρνηση της Ολλανδία! Ναι λέει η κυβέρνηση της Ελλάδας!! Ναι λένε οι κυβερνήσεις άλλων χωρών - μελών της Ε.Ε.!!! Κυβερνήσεις χωρών είναι οι προαναφερόμενες; Ή ύπατες αρμοστείες υπερπόντιων κτήσεων; Το εθνικό δίκαιο της Ελλάδας εξυπηρετεί ένας νόμος που συμβάλλει στον εδαφικό κατατεμαχισμό χωρών με άλλοθι τα ανθρώπινα δικαιώματα; Ή είναι ο μόνος τέτοιος, (νόμος); Στο σύνολό του, το, λεγόμενο, Ευρωπαϊκό, πόσω μάλλον το Διεθνές, Δίκαιο, είναι και επίσημα, μετά το 1991, η επιβολή ισχύος της Βρετανικής Κοινοπολιτείας, των Η.Π.Α., του Ισραήλ, παγκοσμίως. Είναι υποχρεωμένοι άπαντες να εναρμονιστούν με τα εθνικό δίκαιο του Ισραήλ; Αν ναι, σαν τί; Σαν υπερπόντιες κτήσεις του Federal Reserve?

Πολυεθνικό έδαφος

Τα έθιμα; Π.χ. τα Κάλαντα; Είναι δυνατόν να χτυπάς τα κουδούνια σε μία πολυεθνική πολυκατοικία, (μουσουλμάνων, άθρησκων, χριστιανών, αγνωστικιστών ινδουιστών ενοίκων), για να πεις τα Κάλαντα; Ή δεν προέχει το να γίνουμε όλοι ίδιοι, ίσοι, (απαράλλαχτοι); Επιτρέπεται να λες μέσα σε πολυεθνικό στρατόπεδο συγκέντρωσης άλλον ύμνο πέραν αυτού ο οποίος δοξάζει τον επίγειο θεό και ως εκ τούτου τον εκπρόσωπό του, (τον διοικητή του στρατοπέδου); Αργεί το 2030 Τότε θα αρχίσει να εξετάζει και τις κατά τόπους (κατά χώρα) παραδόσεις το Ανώτατο Υπερεθνικό Διευθυντήριο, (soviet). Σε ότι μεσολαβεί μέχρι τότε θα περιοριστούμε σήμερα. Ή έχει επιτεθεί στην Ελλάδα η Τουρκία; Όχι ακόμη. Ε, οπότε, μεσολαβεί η παρένθεση του εθνικισμού των διεθνιστών.

by Isaac Cruikshank 1799
Κατούρα ελεύθερα,
Αιγαίο 2015 - 2019
Οπουδήποτε - οποτεδήποτε διατρέχουν κίνδυνο τα ζωτικά συμφέροντα της Βρετανικής Κοινοπολιτείας, των Η.Π.Α., του Ισραήλ εμφανίζει έξαρση ο εθνικισμός των κατά τόπους, (κατά χώρα), πολιτικών υπαλλήλων των τριών αυτών Κέντρων. Λίγο πριν, κατά την διάρκεια και λίγο μετά την επίθεση, (την στρατιωτική), της Τουρκίας στην Ελλάδα, θα μεταμορφωθούν, εδώ, σε πολιτικές παρθένες εθνικής καριέρας οι πολιτικές ιερόδουλες διεθνούς καριέρας. Για δεύτερη μετά το Α΄ Εξάμηνο 2015 φορά. «O πατριωτισμός» θα «είναι» και πάλι, (έως το 2025 συγκεκριμένα), «το τελευταίο καταφύγιο των παλιανθρώπων». Ελλάδα, όπως και Κύπρος, άλλωστε, ίσον Ισραήλ, Η.Π.Α., Βρετανική Κοινοπολιτεία, μετά την κυβέρνηση Γ.Α.Π., πόσω μάλλον μετά την κυβέρνηση Τσίπρα - Καμμένου. Φυσικό επόμενο (θα) είναι το να προτάξουν τα στήθη τους στον ξένο εισβολέα οι εν Ελλάδι δωσίλογοι της Fed. Πλην των ηγεσιών των εν λόγω δοσίλογων, ωστόσο, ποιοι άλλοι ξέρουν τα στοιχειώδη, έστω, γύρω από τα θεμέλια του έθνους - κράτους; Τί σχέση έχει ο μέσος αναρχικός, ο μέσος κομμουνιστής, ο μέσος νεοφιλελεύθερος με την κοινή γλώσσα, τον κοινό τόπο, το κοινό θρήσκευμα; Αυτά είναι τα τρία έδρανα κάθε έθνους - κράτους. Ποιος δύναται να πείσει πάνω σε κάτι αν δεν πιστεύει σ’ αυτό;

Devil's Birthday

Την εξέλιξη που είχαν τα Κάλαντα εδώ, (στην Ελλάδα), παραθέτουμε ακολούθως. Πτυχή του ελληνικού έθνους - κράτους είναι κι’ αυτή. Ας την έχουν υπόψη όσοι αναρωτιόνταν τον Σεπτέμβριο 2015: «Έχει σύνορα η θάλασσα;» Της Ελλάδας η θάλασσα, όχι, δεν έχει σύνορα. Του Ισραήλ, ωστόσο, ναι, έχει. Όπως βεβαίως και των Η.Π.Α. «Στα ψάρια του», (= στο Ισραήλ και στις Η.Π.Α.), «ανήκει το Αιγαίο» και ειδικότερα η Μυτιλήνη, η Χίος, η Κως, η Σάμος, η Κάλυμνος κ.α. νησιά, μετά τον Οκτώβριο 2009, πόσω μάλλον μετά τον Ιανουάριο 2015, όχι στην Ελλάδα. Ας ξέρουν και κάτι για τα Κάλαντα, λοιπόν, οι εν Ελλάδι οπαδοί και φίλοι του U.S. Department of State των οποίων οι ιδιοκτησίες σε Αθήνα, Λονδίνο, Ηράκλειο, Θεσ/νίκη έχουν σύνορα. Ακόμη, τουλάχιστον. Ίσως πείσουν έτσι. Έστω και σε επίπεδο δραματουργίας, δεν τίθεται θέμα. Και την περίοδο 1941 - 1944, άλλωστε, σαν διεθνιστές που έκαμαν εθνική αντίσταση (βλ. π.χ. και λέοντες που κάνουν δίαιτα με χόρτα) έπεισαν οι δωσίλογοι του εν Ελλάδι Παραρτήματος της N.K.V.D. Τους χαχόλους, βεβαίως, όχι τους πάντες. Δεν αγνοούν οι πάντες τους δολοφόνους, μεταξύ άλλων, του συνταγματάρχη Δημήτρη Ψαρρού. Δεν έχει σημασία, ωστόσο, γιατί, το παν στο πολιτικό θέατρο, ο σκοπός είναι, δεν είναι το μέσον.

Hagia_Sophia_by_Arild_Vågen_wikimedia
Αγία Σοφία,
Κωνσταντινούπολη
Η οικοδόμηση του Γ΄ Ναού του Σολομώντα είναι ο σκοπός έως το 2030, όχι «τα ελεύθερα Χριστούγεννα» στο Αγαθονήσι. Σε κάθε γωνιά της Γης θα είναι ανελεύθερα τα Χριστούγεννα μόλις ανακηρυχθεί ο «Μεσσίας» - Fuhrer της Ιουδαίας στην Ιερουσαλήμ. Ιουδαϊσμός και αντι-Χριστιανισμός, άλλωστε, συνώνυμα είναι. Όπου τραπεζίτης, (= εφορία), εκεί και νόμος, (= κρατισμός). Προπαντός αν μιλάμε για «Φαρισαίους», (= υποκριτές), δηλαδή, για πρωινούς κερδοσκόπους, απογευματινούς φιλάνθρωπους. Προπαντός αν μιλάμε για Κλάδο Ανθρωπιστών της C.I.A. (= για Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις) σε Βαλκάνια, Μεσόγειο μετά το 1991 και ειδικότερα μετά την «Αραβική Άνοιξη» (2010) Ή θα είχε ξεσπάσει Εμφύλιος στην Συρία χωρίς «Αραβική Άνοιξη»; Δεν συνιστούν απειλή για την Ελλάδα οι τούρκοι commandos τα τελευταία 26 χρόνια. Δεν είναι εθνικό έδαφος η Ελλάδα μετά την 1η Νοεμβρίου 1993, (ίδρυση Ε.Ε.), πόσω μάλλον μετά την διεύρυνση του N.At.O. Βάσει του Συντάγματος της Ελλάδας η μειωμένη ή, για την ακρίβεια, η ανύπαρκτη, πια, εθνική κυριαρχία (κι’) εδώ, όχι βάσει της δικής μας άποψης. Οι «Μένουμε Ευρώπη» μετά το από 5ης Ιουλίου 2015 δημοψήφισμα με αποτέλεσμα 61,31% «Φεύγουμε Από Ευρώπη» συνιστούν απειλή, μα, όχι μόνο για την Ελλάδα, για την ανθρωπότητα. Δεν απειλεί μόνο μία χώρα η διεθνής του φασισμού, (= κρατισμού - σοσιαλισμού), το σύνολο των χωρών του πλανήτη απειλεί. Μέσα σε κάθε χώρα ασκεί καθήκοντα Πέμπτης Φάλαγγας. Εδικά, ωστόσο, εδώ, (στην Ελλάδα), ναι, με δημοψήφισμα «ρίχνεις στάχτη στα μάτια» όταν κωλυσιεργείς σκοπίμως επί πέντε μήνες, (Ιανουάριο - Ιούνιο 2015). Έως ότου γίνουν όλα φθηνά για να τα αγοράσει ο εργοδότης σου, (η διεθνής τραπεζικής) και να σου δώσει κι’ εσένα το «κάτι τις» σου. Σε ότι αφορά γαίες και μετοχές, οπωσδήποτε, όχι σε ότι αφορά λιμένες, ελικοδρόμια. N.At.O. και Mossad άλλωστε είναι εδώ και πάρα πολύ καιρό ένα και το αυτό σε Αθήνα, Λευκωσία, (Σκόπια - Δαρδανέλια - Σούδα - Χάιφα).

* * * 

Κάλαντα και κεράσματα

Παλιά_πόρτα_by_dimitrisvetsikas1969_Pixabay
μία πόρτα παλιά
Καράβια στην Ανατολή Ξηροί καρποί, (αμύγδαλα, καρύδια, φουντούκια), σταφίδες, γλυκίσματα, (παστέλια, μαντολάτα), κάνα αβγό, λίγο ψωμί. Αυτά ήταν η αμοιβή για τα Κάλαντα τα πολύ παλιά χρόνια, (π.χ. 1890), εδώ, (στην Ελλάδα), όχι λεφτά. Το, λεγόμενο, κέρασμα. Δεν ήταν αστείο ποσό για τους πεντάχρονους και τους εννιάχρονους αυτά τότε. Ακόμη και η ζάχαρη ήταν μέγα θέμα εκείνα τα χρόνια για έναν πεντάχρονο, γιατί, λίγοι - ελάχιστοι «είχαν τον τρόπο τους». Η συντριπτική πλειοψηφία ήταν φτωχοί. Καράβια και κοντά παντελονάκια οι πεντάχρονοι «τω καιρώ εκείνω». Με τιράντες. Ξύλινα τα καραβάκια τους, σκαλιστά. Ο παππούς, συνήθως, σκάρωνε το καραβάκι. Το έπαιρνε στα χέρια του ο μικρός και πήγαινε να πει τα Κάλαντα. Κουρεμένος με το προβατοψάλιδο. Αυτό ήταν το μέτρο κατά της ψείρας τότε, όχι τα δηλητήρια, (= φάρμακα). Μα και τα δένδρα, εκείνη την εποχή, δεν τα ήξεραν. Ούτε τα λαμπιόνια. Ούτε τις γιρλάντες. Σκαριά φιλοτεχνούσαν. Καράβια στολισμένα με σημαιούλες ένθεν κακείθεν στα κατάρτια. Μπλε. Με τον λευκό σταυρό στην μέση. Πως λέμε «Ύδρα, Σπέτσες και Ψαρά»; Ε, έτσι. Παντού θάλασσα. Ναυτοσύνη. Εκκλησάκια ασβεστωμένα, χωματόδρομοι, χειμωνιάτικα λουλούδια, θόλος. Ανατριχιαστικό, οπωσδήποτε, σύμβολο ο σταυρός αν είσαι ραβίνος ή έστω Γενικός Γραμματέας στην Fed Ελλάδας, (Κ.Κ.Ε.).

Καράβια στην Δύση Κι’ εκεί όπου σύχναζε η ακριβώς αντίθετη ηλικία, (οι γέροι), καράβια ήταν χαραγμένα στους τείχους, όχι ελάφια, κουδούνια, έλατα. Δίπλα το βαρέλι με το κρασί, μπρος και πάνω στο τραπέζι δύο τρεις ελιές και πίσω, (στον τοίχο), το καράβι. Χοντροκομμένο. Μπρος σου ήταν πραγματικό κι’ όχι ζωγραφιά το κύμα.

Κάλαντα και ληστείες

by_Innviertlerin_Pixabay
εξωκλήσι στα λευκά
Το δενδράκι κι’ η δεκάρα Λίγο πριν τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο έλεγες Κάλαντα και σου έδιναν δεκάρα. Ή φράγκο αν χτύπαγες την πόρτα σε δίπατο αρχοντικό. Στα αστικά κέντρα και προπαντός στα μεγάλα, ωστόσο, όχι στις μικρές πόλεις, πόσω μάλλον στα χωριά. Είναι η εποχή που το καραβάκι αντικαθίσταται με το γεμάτο «όμικρον» δενδράκι. Σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, κυρίως, καθώς και στην ηπειρωτική χώρα, όχι στα νησιά. Τα νησιά, παρέμειναν, στην πλειονότητά τους, πιστά στην ντόπια παράδοση. Έως και την δεκαετία του ‘60 τουλάχιστον. Μετά άρχισε να «θερίζει» και στα νησιά το δενδράκι. Από εκεί που αναπτύχθηκε η βιομηχανία παιχνιδιών προήλθε το δένδρο. Από την μητροπολιτική Δύση. Κούκλες, αυτοκινητάκια, σπιτάκια, σπαθιά και τα λοιπά. Δίκην δώρων.

Από «τον Άγιο Βασίλη», (= την μαμά, τον μπαμπά, την νονά, τον θείο), όχι από τους Τρεις Μάγους. Άσχετο αν οι «Μεγάλες Προσδοκίες» στα χρόνια της αθωότητας κρύβουν «κάτι» από τον χρυσό, το λιβάνι, την σμύρνα. Έως (και) τον δεύτερο «θάνατο» γίνεται αντιληπτό ότι μόνον οι κούκλες και τα στρατιωτάκια δεν ασθενούν, ούτε πεθαίνουν. Μέχρι το 1/3 «του καντηλιού».

Ληστεύοντας πεντάχρονους Δεν «έβγαλε» είδηση η περίοδος αυτή, (της εμπορευματοποίησης των γιορτών), σ’ ότι αφορά στους επαγγελματίες. Μόνο σ’ ότι αφορά στους ερασιτέχνες. Ή είναι επαγγελματίας ο πεντάχρονος που λέει τα Κάλαντα και «μαζεύει» 5.000 δραχμές ή 100 ευρώ; Κι’ όμως, δεν σπανίζει τα τελευταία χρόνια η είδηση «Λήστεψαν παιδιά που έλεγαν τα Κάλαντα». Περιλαμβάνονται αναγκαστικά τα κινητά τηλέφωνα στην λεία της ληστείας παιδιών. Ανεξάρτητα από το αν «πιάνουν» καλή τιμή μεταπώλησης στην μαύρη αγορά. Ε, ναι, γιατί, μέσω κινητού τηλεφώνου επικοινωνεί στις μέρες μας (και) το παιδί με τον γονέα - (και) ο γονέας με το παιδί. Ανήκουστη, αν όχι ανέκδοτο, έως και την δεκαετία του ‘80 η σχετική είδηση:

➤ Συνεκτική εθνικά η ελληνική κοινωνία μέχρι την δεκαετία του ’80

➤ Άλλα ήθη επικρατούσαν τότε. Μόνο στο πνεύμα, (= στην τσέπη), ήταν φτωχοί οι πολλοί, όχι και στην ψυχή, (= στην συνείδηση). Δεν είχαν προοδεύσει ακόμη στην φτώχεια ψυχής. Από το 1985 και μετά άρχισαν να εμφανίζουν τα πρώτα συμπτώματα ένδειας και στην συνείδηση οι πολλοί.

➤ Το εκπαιδευτικό σύστημα ήταν διαφορετικό.

➤ Η χώρα δεν τελούσε υπό χρεοστάσιο και επιτροπεία.

Μετά το 1990 και προπαντός μετά το 2010 συντελέστηκε πρόοδος:

➤ Μειώθηκε η εθνική συνοχή στην ελληνική κοινωνία.

➤ Οι φτωχοί στο νου, (= στην τσέπη), έγιναν και στην ψυχή, (= στην συνείδηση), φτωχοί. Άρχισε και ο μέσος εργατοϋπάλληλος ή μικροσυνταξιούχος να ζει δίκην μεγαλοαστού. Έχοντας δηλαδή σαν σκοπό του την ύλη κι’ αυτός και σαν μέσον του το ήθος. Μόνο που ο μέσος φτωχός στο μυαλό είναι ικανός μόνο προς κατανάλωση μέσω δανεισμού, οπότε, σκοπός του κατέστη η οπή του πρωκτού του σαν περήφανου κίναιδου (βλ. LGBT), αν γίνεται λόγος για άρρεν. Σκοπός του κατέστη το αιδοίο της σαν αδήλωτης ιερόδουλης (βλ. φεμινισμός), αν γίνεται λόγος για θήλυ. Αναμφίβολα είναι αξίες κι’ αυτές, μα, ληξιπρόθεσμες, όχι π.χ. χαλκός ή χάλυβας ή Τέχνη ή Επιστήμη. Άμα πουλάς κι’ αγοράζεις π.χ. χάλυβα και εργάτες είναι επένδυση η ανηθικότητά σου, όχι άμα πουλάς τον εαυτό σου και τους γύρω σου, (τα παιδιά σου, τους γονείς σου κ.λπ.). Όσο είσαι νέος ή υγιής αξίζει πολλά ο εαυτός σου, όχι άμα γεράσεις ή νοσήσεις. Μα και γύρω σου πρέπει να έχεις πάντα ανόητους ή αφελείς για να μπορείς να τους πουλάς. Είναι «κομματάκι» αδύνατο αυτό γιατί αποκτάς κακή φήμη και ως γνωστόν «καλύτερα να σου βγει το μάτι παρά το όνομα». Άμα το κεφάλαιο της επένδυσης είναι αντικείμενο ή ξένοι έχει ψωμί ο αμοραλισμός, όχι άμα το κεφάλαιο της επένδυσης είσαι εσύ ή οι δικοί σου. Θα το ήξερες αυτό αν είχες πλουτίσει στον νου, (στην τσέπη), τα τελευταία 40 χρόνια. Φτωχός και στην ψυχή έγινες, ωστόσο, τα τελευταία 40 χρόνια, όχι πλούσιος στον νου, (στην τσέπη). Στον νου, (στην τσέπη), όχι μόνο φτωχός παρέμεινες, μα, έγινες ακόμη πιο φτωχός εν σχέση με τις προ του ‘80 δεκαετίες. Τα δάνεια για παραγωγή και εξαγωγές είναι πλούτος, όχι τα δάνεια προς κατανάλωση των εισαγωγών. Οι φτωχοί που αναλογούν σε κάθε πλούσιο παγκοσμίως τα τελευταία 40 χρόνια είναι εκατομμύρια περισσότεροι εν σχέση με τους φτωχούς που αναλογούσαν σε κάθε πλούσιο παγκοσμίως τις δεκαετίες του 70, του 60, του 50 Οι δε φτωχοί, λιγότεροι, (αναλογικά, εν σχέση με το παρελθόν). Άνευ προηγουμένου συγκεντρωτισμός πλούτου. Θα συνιστούσαν απειλή τα εκατομμύρια όλων αυτών των φτωχών σήμερα αν ήταν μόνο στον νου, (στην τσέπη), φτωχοί. Είναι και στην ψυχή, (στην συνείδηση), φτωχοί, όμως, οι σημερινοί φτωχοί στο μυαλό, (στην τσέπη). Λόγω των πολιτικών δυνάμεων της προόδου. Οι πολιτικές δυνάμεις της προόδου εξασφαλίζουν πάντα την ησυχία στις πολιτικές δυνάμεις της συντήρησης. Μόνο τον εαυτό του και τους γύρω του καταστρέφει επιτυχώς, (ολοσχερώς), όποιος είναι φτωχός και στην ψυχή, (εκτός από τον νου). Επιστήμονας είναι κάθε πρωί ο Διάβολος και καλλιτέχνης κάθε βράδυ, όχι φτωχός στον νου και με χαμηλή αισθητική. Για να είσαι καλός δεν χρειάζεται να είσαι έξυπνος, όχι για να είσαι κακός. Ο λύκος έχει οξεία όραση, ακοή, αντίληψη, όχι το πρόβατο. Ο καθηγητής Φυσικής στον κλάδο της Πυρηνικής δύναται να θανατώσει με τα επιτεύγματά του 100.000 ανθρώπους εντός πεντάλεπτου, όχι ο απαίδευτος - ανειδίκευτος. Ο δεύτερος, το πολύ πολύ να μαχαιρώσει ή να πυροβολήσει έναν, δύο, άντε, πέντε νοματαίους. 

➤ Το εκπαιδευτικό σύστημα από το 1988 και μετά άρχισε να παράγει όχι μόνο «τούβλα» με πτυχίο, μα, εγκληματίες «τούβλα» με πτυχίο. (Βλ. π.χ. παιδόφιλους εκπαιδευτικούς, βλ. π.χ. Υπόθεση Βαγγέλη Γιακουμάκη, βλ. π.χ. παραβατικούς μαθητές).

➤ Το 2010 περιήλθε και σε ελεγχόμενο χρεοστάσιο η Ελλάδα. Σκόπιμα. Με ευρώ μάλιστα, όχι με δραχμή. Το 2015 έγινε ανεξέλεγκτο το χρεοστάσιο αυτό. Πάλι σκόπιμα. Έτσι τέθηκε σε επιτροπεία για τα επόμενα 60 - 70 χρόνια η χώρα. Μα και το εν Ελλάδι Παράρτημα της N.K.V.D. (E.A.M. - Ε.Λ.Α.Σ.) έτσι (μέσω C.I.A.) δικαιώθηκε στην Μακεδονία. Η ανεργία και οι κατασχέσεις, οπότε, κατ’ επέκταση, η ανέχεια και η απόγνωση «χτύπησαν κόκκινο» την τελευταία δεκαετία. Χώρια δε που τα χωράφια, τα μαγαζιά, τα σπίτια της Πέμπτης Φάλαγγας των Η.Π.Α. και του Ισραήλ σε Χίο, Κω, Μυτιλήνη, Σάμο, δύσκολα - πολύ δύσκολα θα περιέλθουν σε τουρκικά χέρια.  

Στα ήθη και μόνο να σταθούμε είναι απορίας άξιο πως δεν έχουν κακοποιηθεί και σεξουαλικά μέχρι σήμερα όσα παιδιά ληστεύονται καθώς επιστρέφουν σπίτια τους με 30, 50, 70 ευρώ στην τσέπη τους από τα Κάλαντα. Δεν έχει τύχει, (ακόμη), προφανώς, να (επ)ακολουθήσει ή να προηγηθεί της ληστείας βιασμός.

24η Δεκεμβρίου 2019 Εκτός κι’ αν αποδοθεί στις ληστείες αυτές, (που έγιναν τα τελευταία πέντε - 10 χρόνια), η απόφαση των γονέων να μην αφήνουν, πια, τα παιδιά τους να πηγαίνουν να λένε τα Κάλαντα. Είναι μία κάποια εξήγηση αυτό στο γεγονός ότι δεν βλέπεις στην εποχή μας παιδιά να λένε τα Κάλαντα. Πολλά, τουλάχιστον. Ή, παντού, (σε κάθε γειτονιά της τάδε ή δείνα μεγάλης πόλης της Ελλάδας). 

Ληστεύοντας ογδοντάχρονες Μοναδική εξαίρεση στον προαναφερόμενο κανόνα οι γύφτοι. Μόνο παιδιά γύφτων έχουν καταγγελθεί αρμοδίως μέχρι τώρα επειδή πήγαν να πούνε τα Κάλαντα και λήστεψαν την γιαγιά που ήταν μόνη και έκαμε το λάθος να τους ανοίξει την πόρτα. Κάτι είναι κι’ αυτό. Πάντα οι εξαιρέσεις σε έναν κανόνα επιβεβαιώνουν τον κανόνα διπλά. Μέσα ζωής είναι άλλωστε για πολλούς γύφτους τα πολλά …παιδιά. [Βγάζουν μεροκάματο στα φανάρια. Λαμβάνουν κρατικά επιδόματα. (Βλ. αναλυτικά λογαριασμούς Δ.Ε.Η.). Πουλάνε χαρτομάντιλα. Κ.ο.κ.]. Οπότε, ναι, χρησιμεύουν και σαν ληστές στους …γονείς και δη στους …γονείς που γεννήθηκαν πάντα πρόθυμοι για ηδονή, (απολαύσεις) - πάντα απρόθυμοι για πόνο, (ευθύνες). Ανεξέλικτοι ιουδαίοι είναι οι γύφτοι. (= Άπατρις παρασιτισμός, μα, χαμηλού επιπέδου: Παραεμπόριο, καλλιτέχνες, εμπόριο χασίς, χαρτομαντεία, κασετοπειρατεία παλιά, κλεπταποδόχοι, ανακύκλωση και συναφή αντικείμενα).      

Χρόνια δίχως Κάλαντα 

by_Susann_Mielke_Pixabay
ένα ρολόι παλιό
Έχουν μέλλον τα Κάλαντα; Αν με τον όρο «μέλλον» εννοούμε ολόκληρο τον 21 αιώνα, «ένας θεός ξέρει». (Δεν μπορούμε να γνωρίζουμε πως θα είναι ο κόσμος το 2040, το 2050, το 2060). Το μόνο που ξέρουμε και τούτο ανεξάρτητα από το αν μιλάμε για το 2035 ή για το 2085 είναι μία παλιά παροιμία των βρετανών: «Η Εκκλησία, είναι ένα αμόνι πάνω στο οποίο έχουν χαλάσει πολλά σφυριά».

Κατά τα λοιπά και σ’ ότι αφορά στο εγγύς μέλλον, (στα επόμενα 10 με 15 χρόνια), από το κοντινό χθες κρίνουμε:

Στοχοποίηση μουσουλμάνων Το να ληστεύονται πεντάχρονοι που γυρίζουν από τα Κάλαντα, ναι μεν πείθει τον έναν μετά τον άλλον τους γονείς να μην στέλνουν, πια, τα παιδιά τους να πούνε τα Κάλαντα, μα, προς ώρας. Το να προκαλείς φόβο, (τρόμο), στους άλλους, εξάλλου, φέρει αποτέλεσμα έως ότου τους πείσεις να προκαλέσουν, με την σειρά τους, κι’ αυτοί, φόβο, (τρόμο), σε σένα. Από το παράδειγμα των τέκνων του γύφτου προκύπτει το τι μπορεί να συμβεί σε καιρό έξαρσης των παθών. Εγκλήματα, άλλωστε, δεν γίνονται μόνο με ιδιοτελή κίνητρα όπως είναι η ληστεία, γίνονται και με ανιδιοτελή, (κίνητρα), όπως είναι η πίστη ή η ιδεολογία. Τυπικά, έστω, ανιδιοτελή, (κίνητρα), γιατί, θεολόγος ή ιδεολόγος ερασιτέχνης δεν υπάρχει, (μόνον επαγγελματίας).

Τρόμου κράτη Ληστείες, δολοφονίες, βιασμούς με ηθικό άλλοθι, (για έναν καλύτερο κόσμο!), μόνον «όποια αρσενική ή θηλυκή τεμπέλα γίνεται ιερόδουλη για τα παιδιά της, (όχι για μένα, για την φουκαριάρα την μάνα μου)», διενεργεί. Ο μόνος τρόπος να παραμένεις ασύλληπτος επί δεκαετίες είναι το να ασκείς καθήκοντα ιδιοκτήτη «καθαριστηρίου, (στεγνό καθάρισμα)», για λογαριασμό κράτους ή κρατών, μιας και με στολή (επίσημα) είναι ανεπίτρεπτο το να «καθαρίζεις χαλιά», επιχειρηματίες πλειοδότες, «ταπέτα», επιχειρηματίες μειοδότες, «κουρτίνες» κ.α. Μα και «πολίτης» να είσαι, άλλον στέλνεις πάντα στον άνθρωπο του οποίου οι συγγενείς δεν πρέπει να ξέρουν από που (προ)έρχεται το πρώτο και καλύτερο, (το πλουσιότερο), στεφάνι στην κηδεία του εκλιπόντος.

Δεν διαψεύδουν τα ανωτέρω ότι όλα είναι πιθανά αύριο μεθαύριο, απεναντίας το επιβεβαιώνουν. Δεν αποκλείεται του χρόνου ή σε δύο τρία χρόνια να ανοίξει την πόρτα σε πεντάχρονους που πουλάνε ημερολόγια ένας μουσουλμάνος ή άθρησκος ή ινδουιστής ή αγνωστικιστής π.χ. στο Γαλάτσι και να «φάει» πέντε σφαίρες στο κεφάλι του από τον τάδε ενήλικο που περιμένει πίσω από το ασανσέρ. Κι’ άντε μετά «να αποδείξει» το ένα ή το άλλο ντόπιο επίσημο Γραφείο στον εκτελεστή, …συγγνώμη, στον συντάκτης της νιοστής Ταξιδιωτικής Οδηγίας των Η.Π.Α. για την Ελλάδα «ότι δεν είναι ελέφαντας».     

Πολυεθνική πολυκατοικία Ή δεν είναι μιας μορφής παρενόχληση το να χτυπάς το κουδούνι της εξώπορτας του τάδε για να εισέλθεις στην πολυκατοικία και να πεις τα Κάλαντα; Προπαντός αν στο ένα διαμέρισμα διαμένει μουσουλμάνος, στο άλλο άθρησκος, στο άλλο βουδιστής, στο τρίτο αγνωστικιστής, στο τέταρτο ινδουιστής «και πάει λέγοντας». Είναι σαν να εισέρχεσαι σε πολυεθνική βιομηχανία ή τράπεζα για να ασκήσεις έμμεσο μεν, σαφή δε προσηλυτισμό - κατήχηση στους εργαζόμενους και στους πελάτες εκεί. Υπέρ ενός ηθικού κώδικα και εν προκειμένω του χριστιανικού. Δεν είναι πρόκληση αυτό; Προσβολή του άλλου, (ανθρώπου), συνιστά, κατά περίπτωση, αυτό, από την στιγμή που δεν έχουν όλοι τον ίδιο ηθικό κώδικα, (θρήσκευμα), ενώ, κάποιοι, (λίγοι ή πολλοί), δεν έχουν καν ηθικό κώδικα, (θρήσκευμα).  

* * *

Άθρησκο έθνος, μη έθνος

Όπως δεν είναι υποχρεωμένος ο καθένας να γνωρίζει π.χ. ιατρική ή μηχανολογία ή λογιστική, έτσι δεν είναι υποχρεωμένος να γνωρίζει και νομική, (Δίκαιο, πόσω μάλλον Φιλοσοφία Δικαίου). Είναι άλλο η ανεξιθρησκία κι’ άλλο η αθρησκεία, (δεν είναι το ίδιο).

Δεν είναι μόνο των ρωμαίων ο Καίσαρ Την ανεξιθρησκία προάγεις αιτούμενος π.χ. την αποκαθήλωση της θρησκευτικής εικόνας όπισθεν της Έδρας κάθε Πρωτοδικείου. Ένα από τα θεμέλια του Συντάγματος σε κάθε δημοκρατία αγοράς, (αστική δημοκρατία), είναι η ανεξιθρησκία. Κράτος, άλλωστε, ίσον δημόσιο και δημόσιο ίσον κοινό. [Δεν είναι μόνο των θρήσκων υπηκόων η δημόσια, (η κοινή), που καλείται «Κόμοδος», (τράπεζα/εφορία), είναι όλων των υπηκόων, οπότε, ορθώς υπενθυμίζεις και μάλιστα εμπράκτως ότι οι κλέφτες, οι πόρνες, οι κίναιδοι, οι τοκογλύφοι δεν διακρίνουν τους πελάτες τους με βάση το θρήσκευμα τους ή την τάξη τους κ.ο.κ.]. 

Διαβολή Είτε θεοκρατία είναι ένα κράτος, είτε αθεοκρατία, αθεοκρατία, (τήρηση υλικού κώδικα = νόμος), είναι, δεν είναι έλεος. Στην νομοθεσία, (στον «Φαρισαϊσμό»), εδράζεται η άσκηση κρατικής εξουσίας. (Υποκρισία δια της αυστηρότητας είναι).  

United_States_Department_of_State_AgnosticPreachersKid-wikimedia
US Department of State
Η μειοψηφία των χαφιέδων της CIA Αν, ωστόσο, αιτείσαι π.χ. απαγόρευσης κωδωνοκρουσιών, (να μην «βαράνε» οι καμπάνες των Ιερών Ναών), τότε, επιχειρείς να επιβάλλεις, αθρησκεία σε ένα έθνος. Προσπαθείς να μετατρέψεις ένα έθνος σε μη έθνος. Σε μία συντεταγμένη κοινωνία ασπόνδυλη, (χωρίς συγκεκριμένη εθνική ταυτότητα), στον ιστό της, (στην ραχοκοκαλιά της). Είναι αδύνατον να επιβάλλεις ένα τέτοιο Δίκαιο με νόμο, (με τα όπλα της Αστυνομίας). Μόνο με την ισχύ των πυροβόλων όπλων, (με στρατιωτικά μέσα). Η συγκρότηση ενός έθνους σε κράτος, (έθνος - κράτος), είναι απόφαση εκατομμυρίων ανθρώπων με κοινά, μεταξύ τους, την γλώσσα, τον τόπο, το θρήσκευμα. Μόνο με στρατιωτική ισχύ προσβάλλεται μια τέτοια απόφαση, όχι με νόμο, (αστυνομικά μέτρα).

Επισημασμένοι Η τάδε ή η δείνα μειονότητα που επιβάλει την θέλησή της, (την πίστη της ή την ιδεολογία της), μέσα σε ένα έθνος - κράτος, ή μειονότητα δεν είναι, (είναι πλειονότητα), ή, πρόκειται για ελίτ. Για μη υπερψηφισμένους από τον λαό αριστοκράτες - αυθέντες. Για δράκα διεκπεραιωτών αφανούς μεν, κραταιής δε διεθνούς δικτατορίας. Για μειοψηφία και δη συντριπτική, (μειοψηφία), η οποία ασκεί καθήκοντα Πέμπτης Φάλαγγας, («Δούρειου Ίππου»), ελέω αμερικανικής προστασίας. Ένας και δύο εξωτερικοί συνεργάτες της C.I.A. αμείβονται από τον μέσο έλληνα φορολογούμενο από την στιγμή που είναι «φυτεμένοι», (= διορισμένοι), σε καίρια, στο Δημόσιο, πόστα, εδώ, για να εργάζονται, (από τα πόστα αυτά), υπέρ του λαθραίοι εποικισμού, υπέρ της αποδόμηση κάθε έννοια έθνους - κράτους, υπέρ επίπλαστων εθνοτήτων κ.λπ.; Είτε πλειοψηφία είναι π.χ. οι μουσουλμάνοι μέσα σε χώρα με επικρατούσα θρησκεία την χριστιανική, είτε μειοψηφία και μάλιστα συντριπτική είναι οι άθρησκοι/άθεοι οι οποίοι λειτουργούν απροκάλυπτα μέσα στην χώρα αυτή σαν πράκτορες για λογαριασμό της διεθνούς τραπεζικής και των πολυεθνικών ομίλων, (βλ. πηγές χρηματοδότησής τους), μόνο με Κατοχή, (με στρατιωτικά μέσα), είναι δυνατόν να επιβάλλουν την θέλησή τους, όχι με νόμο, (όχι με αστυνομικά μέσα). Η ισχύς δημιουργεί Δίκαιο και ισχύς είναι οι κανονιοφόροι πάντα -(τα αεροπλανοφόρα στις μέρες μας)- όχι τα νομοθετήματα και οι χειροπέδες. Έχει σημασία αυτό, γιατί, η Κατοχή, όχι μόνο (απο)δεκτή δεν γίνεται, μα, προκαλεί αυτομάτως ένοπλη αντίσταση, (εθνική). Στο μόνο που θα διαφοροποιηθεί εν σχέση με το παρελθόν η αντίσταση αυτή εάν, (εφόσον), ξεσπάσει θα είναι στο πεδίο δράσης. Το πεδίο αυτό σήμερα είναι ολόκληρη η υφήλιος, δεν είναι μόνον η τάδε ή η δείνα χώρα που υπονομεύεται συστηματικά και αδιάκοπα εκ των έσω με μόνιμο χορηγό επικοινωνίας την δύναμη η οποία τα τελευταία 25 - 30 χρόνια επενδύει συστηματικά - αδιάκοπα στην εδαφική ανακατανομή των περισσότερων χωρών στον πλανήτη.    

Μεγάλη νύχτα

Ηλία Π. Δημητρακόπουλου,
«Η απειλή δικτατορίας»,
Εκδόσεις Φέξη, 1960
Πραξικοπήματα ανθρωπιστών Με ιδιαίτερη λαμπρότητα γιορτάστηκαν τα Χριστούγεννα το 1967 στην Αθήνα. Ήταν τα πρώτα με «πρωθυπουργό» έναν πράκτορα της C.I.A. εδώ. Με ιδιαίτερη λαμπρότητα γιορτάστηκαν τα Χριστούγεννα και το 1973 στο Παρίσι. Ήταν τα πρώτα με «πρωθυπουργό» εδώ, (στην Ελλάδα),  έναν διπλό πράκτορα. (Όχι μόνο της C.I.A. μα και μιας κρατικής υπηρεσίας πληροφοριών άλλης χώρας). «Ψωμοτύρι», (μανιέρα), το «με ιδιαίτερη λαμπρότητα» στα λιντ της εποχής εκείνης. Μα και σήμερα «δουλεύεται “γαζί”». Το μόνο είναι;

Δύσκολα - σπάνια επιτυγχάνεις τα πάντα με «την μία», (με την πρώτη). Ναι μεν κάνεις πραξικόπημα με πέντε «πιόνια» σου κάπου, μα, χρειάζεται να κάμεις και Αντιδικτατορικό Αγώνα μετά. Στο εξωτερικό. Γιατί; Για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Πού; Στο εσωτερικό. Με άλλα πέντε «πιόνια» σου εκεί, (σε Λονδίνο, Στοκχόλμη, Ρώμη, Παρίσι, Τορόντο, Βούπερταλ). Της Αριστερής «πόρτας» της Fed αυτά, μα, τί σημασία έχει; Είτε μέσω Ε.Α.Μ. - Ε.Λ.Α.Σ. «βγεις» στα Σκόπια, είτε μέσω N.At.O., «καλώς τον Matthew Nimetz, (= καλώς τα παιδιά από την Χάιφα)», θα σου πούνε και στην μία και στην άλλη περίπτωση. Βόρεια Μακεδονία δεν πρόλαβε να δει ο Moshe Dayan, όχι Βόρεια Κύπρο. Δύο ημέρες πριν ανέλθει το Πα. Σο. Κ. στην εξουσία και συγκεκριμένα την 16η Οκτωβρίου 1981 αποβίωσε.

Είναι μεγάλη υπόθεση οι μειονότητες, τα ανθρώπινα δικαιώματα, οι έποικοι κ.λπ. Από τότε. Πώς είναι σήμερα ο Magnitsky Act? Ε, έτσι: «Με ιδιαίτερη λαμπρότητα». Αν θέλεις να μετατρέψεις την Ευρώπη σε Λωρίδα της Γάζας, στην υποχρεωτική συνοίκηση αλλοεθνών θα επενδύσεις. Και μετά, (μόλις το αίμα αρχίσει να ρέει στις στράτες), αγοράζεις παντού φθηνά και ελέγχεις παντού τους πάντες. Με τον Αντιδικτατορικό Αγώνα για τα ανθρώπινα δικαιώματα, την δημοκρατία, την κοινωνική δικαιοσύνη κ.λπ. επισπεύστηκε η απόβαση στην Κύπρο και εν συνεχεία η διχοτόμηση εκεί.

«Θα μου πεις, τώρα, βέβαια,» ο Αγώνας αυτός άργησε έξι χρόνια να φουντώσει μέσα κι’ έξω από την Ελλάδα. Ε, εντάξει, άμα τα υπογράφεις όλα, γιατί, η τάδε ή η δείνα μεταμφιεσμένη, (βλ. υπηκοότητα), σε ελληνίδα «να αφήσει το σικίσι και να πιάσει τα μίση» σε Πολυτεχνείο, Νομική, Πάντειο; Αν, ωστόσο, πάψεις να τα υπογράφεις όλα, ε, αναπόφευκτο είναι το να ξεσπάσει Αγώνας έτσι ώστε να σε αντικαταστήσει αυτός που θα συνεχίσει να βάζει της τζίφρα του σε ότι «χαρτί» του πας μπροστά του. «Στο κάτω κάτω της γραφής», η «παρέα» Kissinger σε είχε βάλει στην θέση αυτή. Για να υπογράφεις ότι θέλεις εσύ σε έβαλε; Ποιος επιλέγει τον πλέον ακατάλληλο άνθρωπο για θέση ισχύος; Μα π.χ. και Κυριάκο ή Τσίπρα ή Γ.Α.Π. να κοιτάξεις, «σήμερα», (στην εποχή μας), «στο κούτελο του διαβάζεις» τις οδηγίες χρήσης: «Αν θέλετε το αρκουδάκι να σας λέγει πάντα “Good Morning” να χρησιμοποιείται πάντα μπαταρίες αλκαλικές.»

Στο Κίεβο καθηγήτρια, στα Εξάρχεια μαθήτρια Με ποιόν τρόπο μπορείς να προκαλέσεις Γ΄ Παγκόσμιο Πόλεμο μετά το 1991; Ή έστω πενήντα πολέμους, ταυτοχρόνως, (σε πενήντα διαφορετικά σημεία του πλανήτη). Ε; Χωρίς να επενδύσεις στην χειρότερη, μέχρι σήμερα, μορφή πολέμου; Ή δεν είναι ο θρησκευτικός ο πλέον σφοδρός πόλεμος; Μόνο με υποχρεωτική συνοίκηση αλλοεθνών επιτυγχάνεται υποδαύλιση εθνικών παθών. Προπαντός σε χώρες «δορυφόρους» σου, (σε χώρες «μπανανίες» με υποτυπώδη ή ιδανικότερα με ανύπαρκτη παρουσία στον διεθνή εμπορικό ανταγωνισμό). Τρία τουλάχιστον εγκλήματα, (δολοφονίες), διασφαλίζουν πέντε 100% ετερόκλητα μεταξύ τους στοιχεία μέσα σε κάθε σπίτι. Ειδεχθή μάλιστα εγκλήματα αν στο σπίτι αυτό επικρατεί ανέχεια. («Η φτώχεια φέρνει γκρίνια»). Ή δεν είναι μικρογραφία του έθνους - κράτους ο οίκος, (η οικογένεια - το νοικοκυριό); Μα κι’ ενός καταστήματος ή κόμματος ή συλλόγου είναι μικρογραφία το σπίτι. Με τον ίδιο τρόπο που κλείνουν τα σπίτια διαλύονται τα μαγαζιά, τα κόμματα, οι σύλλογοι και άλλες ενώσεις, (συμπράξεις), ανθρώπων. Ισχύει κάτι άλλο με τις χώρες;

Με τον εθνικισμό ανακηρύχτηκαν ανεξάρτητα κράτη οι πρώην «δημοκρατίες» της Ε.Σ.Σ.Δ. Με τον εθνικισμό ανακηρύχτηκαν ανεξάρτητα κράτη οι πρώην «δημοκρατίες» της Γιουγκοσλαβίας. Στα Εξάρχεια επενδύει στους διεθνοφασίστες, (= αναρχικούς, νεοφιλελεύθερους, κομμουνιστές), το πιστό ηχείο των Rothschilds, (o George Soros), όχι στην Ουκρανία. Στο Κίεβο επενδύει, όχι, απλώς, στους εθνικιστές, μα, στους εθνοφασίστες, (στους νεοναζί). Η Κριμαία, (βλ. Στόλος Ρωσίας), είναι «κάρφος ἐν τῷ ὀφθαλμῷ» του Ισραήλ και των Η.Π.Α. στην Μαύρη Θάλασσα. Τουναντίον, εδώ, (στην Ελλάδα), προέχει, μεταξύ άλλων, ο λαθραίος εποικισμός και κατόπιν ο εδαφικός κατατεμαχισμός - (βλ. π.χ. και Κύπρος 1950 - 1970). Σε ολόκληρη την υδρόγειο προβαίνεις σε κατά το δοκούν επενδύσεις στο αίμα μετά το 1989 Αλλού σε συμφέρει ο διεθνής, αλλού ο εθνικός φασισμός (= σοσιαλισμός - κρατισμός) και κατά κανόνα ο σικέ. (Βλ. π.χ. βούλγαρους οι οποίοι μετά την δεκαετία του ‘30 υποδύονται τους μακεδόνες).

Georgia_Guidestones_by_Dina_Eric_wikimedia
Georgia Guidestones
Ζητούμενό σου τα τελευταία 30 χρόνια είναι όχι απλώς να συνεχίσεις να βασιλεύεις διαιρώντας, μα, να περιορίσεις τον παγκόσμιο πληθυσμό στο 1/3 ή ακόμη καλύτερα, (για σένα), στο 1/2 Λιγότεροι κάτοικοι στον πλανήτη, περισσότεροι φυσικοί πόροι για σένα, (για την φάρα σου). Για να ελέγξεις εδάφη πλούσια σε νερό και άλλους τέτοιους, (καίριους λίγο πριν την μεγάλη ερημοποίηση), φυσικούς πόρους, πρέπει, όχι μόνο να κατατεμαχίσεις τα εδάφη αυτά, μα, να μειώσεις και τον εκεί πληθυσμό. Η έριδα είναι «ο ένας και μόνος σμπάρος με τον οποίο μπορείς να χτυπήσεις και τα δύο αυτά τρυγόνια».

Όταν το αίμα αρχίζει να κυλά στους δρόμους πουλά ο άλλος π.χ. παραθαλάσσιο οικόπεδο τεράστιας αξίας για ένα κομμάτι ψωμί. Αγοράζεις παντού έτσι ότι έχει αξία σε τιμές κάτω του κόστους. Είναι αδύνατον να προκαλέσεις έριδα χωρίς πρόσμιξη διαφορετικών εθνοτήτων και ως εκ τούτου χωρίς βιώσιμο συνωστισμό. Ασκείς και αποτελεσματικότερο στρατιωτικό - αστυνομικό έλεγχο εκεί όπου σπέρνεις διχόνοια. «Όσο περισσότεροι αλληλοσπαράσσονται μέσα σε μία φυλακή, τόσο το καλύτερο για τον διευθυντή της».  

Υποκαταστήματα Τραπεζών Δεν είναι οι πάντες μέλη στο Κ.Κ.Ε., μόνον όσοι συμφωνούν με τις …Αρχές και τις επιδιώξεις του συγκεκριμένου Τάγματος, …συγγνώμη, κόμματος. Ούτε όλη η υφήλιος είναι κληρονόμοι κάποιου, μόνον όσοι ορίζει ο ίδιος. (Κατά κανόνα οι εξ αίματος ή εξ αγχιστείας συγγενείς του). Δεν ισχύει κάτι άλλο με τα έθνη - κράτη. Δεν συμμετέχουν οι πάντες σε ένα έθνος - κράτος. Μόνον όσοι έχουν κοινή γλώσσα, κοινό τόπο, κοινό θρήσκευμα. Δεν είναι άγγλος ή ουαλός ή σκωτσέζος ο έλληνας ή ο ιουδαίος ή ο αρμένιος που φέρει την βρετανική υπηκοότητα, «παπάς κατά τα ράσα», (= «Φαρισαίος»), είναι. Όποιος είναι ουαλός είναι ουαλός, όχι όποιος «ντύθηκε» ουαλός επειδή βρήκε εργασία με συμφέρουσα γι’ αυτόν αμοιβή στο Ηνωμένο Βασίλειο ή επειδή γνώρισε μία ουαλή το Καλοκαίρι του 1989 στην Κω και την νυμφεύθηκε. Κι’ ένας αλγερινός μπορεί να «ντυθεί» γάλλος για βιοποριστικούς ή άλλους λόγους. Αυτό, ωστόσο, δεν σημαίνει ότι θα αρχίσει να πιστεύει στον «Προφήτη “Citroen”». Δεν είναι ρομπότ ή φλύαρο μοσχάρι. Οι μηχανές είναι άψυχες. Οι υλιστές είναι ομιλούντα βοοειδή. Ηθοποιός ζωής γίνεται ο άλλος για να επιβιώσει, όχι «φτερό στον άνεμο». Ποιος βουδιστής στην Κίνα ή χριστιανός στην Ρωσία επιβίωσε υπό καθεστώς κομμουνιστικής δικτατορίας; Μόνον όποιος ενσωματώθηκε ή υποτάχθηκε στο καθεστώς. Ουδέποτε ήταν, ουδέποτε θα γίνει σοβαρότερη υπόθεση ο χώρος, (το έδαφος), των Γραφείων ενός κομμουνιστικού κόμματος, εν σχέση με τον χώρο, (το έδαφος), του τάδε ή του δείνα έθνους - κράτους. Δεν αναγνωρίζουν οι πάντες σύνορα στις κτήσεις ορδών της διεθνούς του σοσιαλισμού, (= κρατισμού - φασισμού), Μόνον όσοι παραβλέπουν τον λόγο για τον οποίο οι συγκεκριμένες Πέμπτες Φάλαγγες αμφισβητούν την εδαφική ακεραιότητα των εθνών - κρατών. Υποθήκες είναι τα εθνικά εδάφη για τα πολιτικά υποκαταστήματα της διεθνούς τραπεζικής, (τα κομμουνιστικά κόμματα), μέσα σε κάθε χώρα, δεν είναι κάτι άλλο. Ποιο κομμουνιστικό κόμμα συστεγάζεται με εθνικοσοσιαλιστές; Αν ούτε ένα τότε που έγκειται η βασιμότητα του ισχυρισμού ότι οι μουσουλμάνοι είναι ασφαλείς εκεί όπου πλειοψηφούν χριστιανοί και αντιστρόφως; Σπίτι του νιώθει ασφαλής ο καθένας, όχι μέσα σε κρατικό κοινόβιο, (π.χ. φυλακή), όπου η επένδυση στην σφαγή ή στην ενσωμάτωση ή στην προβοκάτσια είναι παιχνιδάκι για κάθε Stalin, για κάθε Hitler. Στην κερκίδα με τους οπαδούς της Ομάδας σου νιώθεις ασφαλής, όχι στην κερκίδα με τους οπαδούς της αντίπαλης Ομάδας. Καταδεικνύει κι’ ο φανατισμός, (θρησκευτικός ή όποιας άλλης μορφής), γιατί ο θεσμός του έθνους - κράτους είναι αναντικατάστατος. (Αν είναι κερδοφόρα πολυμετοχική πολυεθνική π.χ. πετρελαϊκή εταιρία παραμένει όρθιο ένα «οίκημα» ατόμων χωρίς κοινή γλώσσα και κοινό θρήσκευμα, όχι αν είναι ένα θεωρητικό μοντέλο κοινωνίας ανεκτικών - γεμάτων πραότητα αγγέλων το οποίο λανσάρει η C.I.A.!)

Παγκόσμιο κρατικό κοινόβιο Κρατικό κοινόβιο είναι η φυλακή. Όπως και το στρατόπεδο συγκέντρωσης. Όπως και η εξορία. Παλιά εργαζόσουν για να αμείβεσαι, όχι τώρα. Τώρα αμείβεσαι χωρίς να εργάζεσαι. Μέσω επιδομάτων. Ένα πιάτο φαΐ, σ’ όλες τις φυλακές το δίνουν. Παλιά - πολύ παλιά ήταν κίνητρο γάμου η τεκνοποιία, όχι τώρα. «Μία φορά κι’ έναν καιρό» διακρίνονταν ο κύριος από τον δούλο και η κυρία από την δούλα, μιας και μόνο δούλες γινόταν ιερόδουλες, μόνο δούλοι γινόταν ζιγκολό στους καιρούς που η αγορά είχε την έννοια του δημόσιου και η οικία του ιδιωτικού χώρου. Όντως, «ένα κορμί για να περάσεις ευχάριστα την νύχτα σου», εύκολα - γρήγορα το βρίσκεις μέσα σε στρατόπεδο συγκέντρωσης. «Μία οικογένεια είμαστε», άλλωστε, σήμερα, δεν τίθεται θέμα.

Φτωχοί-και-στην-ψυχή
Φτωχοί και στην ψυχή, (στην συνείδηση), έγιναν οι πάμπολλοι φτωχοί στον νου, (στην τσέπη), μετά την πρόοδο που συντελέστηκε και εδώ, (στην Ελλάδα), τα τελευταία 40 χρόνια. 

Κι’ αν «μείνεις» έγκυος το «ρίχνεις». Αλλά και να μην προλάβεις να το «ρίξεις», το πετάς από το μπαλκόνι. Άλλα «άντε και πες» ότι το γέννησες. Ε και λοιπόν; Εσύ θα το μεγαλώσεις; Ή διεύθυνση της φυλακής θα το μεγαλώσει. Δηλαδή, το κράτος. Μα κι’ εσένα η διεύθυνση της φυλακής σε τρέφει. Ή υπάρχει παιδί που να θέλει, (να χρειάζεται), μάνα ή πατέρα σήμερα; Γιατί, μια χαρά δεν είναι ο αρχιφύλακας σαν γονέας; Προπαντός αν είναι και παιδόφιλος ετεροφυλόφιλος ή ομοφυλόφιλος. Εδώ συνουσιάζονται με τα τέκνα τους αυτοί που τα γεννάνε, στις μέρες μας, οι πατριοί και οι μητριές, πόσω μάλλον οι αρχιφύλακες, δεν θα συνουσιάζονται; Ή δεν γίνεται ομοφυλόφιλος και δη παθητικός (πανδέκτης) ο τάδε ή ο δείνα για να δίδει; Στο ρήμα «δίδω» δεν εδράζεται ο γονικός ρόλος; Μα και πανδέκτης (άδηλη ή δηλωμένη ιερόδουλη) μία κυρία για να δίδει γίνεται. Πως λέμε «άνοιξα τράπεζα για να δίδω»; Ε, έτσι! Τρία τα στάδια της εξέλιξης, (προόδου), στην κατανάλωση, (ζήτηση):

➤ Ο αυνανιστής με παρέα, (= ο υστερόβουλος), την εποχή της ανδροκρατίας.

➤ Και κατόπιν η ανάπηρη η οποία είναι όχι μόνο με την αρτιμελή ίση (!) μα και με τον άνδρα (!!) και πράγματι, (όντως), κάθε ανάπηρη δύναται να πλουτίσει με μοναδικό προσόν το κορμί της, ενώ, το ίδιο ισχύει και με τον άνδρα (!!!) Πράγματι, στην μέση φεμινίστρια οφείλεται η εξίσωση της HSBC με τους πελάτες της, μα, δεν πρέπει να παραξενεύει αυτό γιατί τί να είσαι άδηλη ιερόδουλη - φοροφυγάς, τί να είσαι δηλωμένη ιερόδουλη - φορολογούμενος, ένα και το αυτό (!) 

➤ Τρίτο και τελευταίο στάδιο οι ομοφυλόφιλοι, μα, όχι της ηδονής, (της ανευθυνότητας), αλλά, του πόνου, (της υπευθυνότητας), εξ ου και «έγινα πούστης για να νυμφευτώ, να αναθρέψω τέκνα και να φροντίζω όσους εξαρτώνται από μένα». Πώς λέμε «έγινα θεολόγος ή ιδεολόγος για να με “τρώει” η βροχή και το αγιάζι και προπαντός για να μην αμείβομαι δίπλα στην ζεστή σόμπα μου»; Ε, έτσι!

«Προϊόντα», (αποτελέσματα), των δύο πρώτων είναι οι 15χρονοι ετών 80 καθώς και η πλειονότητα των ανεξαρτήτως φύλου ομοφυλόφιλων μετά την δεκαετία ‘60 στην Δύση. Οι περήφανοι σαν «Goldman Sachs» (= LGBT), άλλωστε, δεν έχουν αναθρέψει ακόμη τα τέκνα που άρχισαν να αγοράζουν από τις φτωχές ή να παραγγέλνουν από κλινικές γενετικής ή να υιοθετούν από ορφανοτροφεία έτσι ώστε να επαληθευτεί ο λόγος για τον οποίο όχι μόνον «ανοίγεις τράπεζα» μα (δια)δηλώνεις και υπερήφανος για το γεγονός ότι έχει τις ηθικές αρχές τραπεζίτη και τις υλικές δυνατότητες κομμωτή με κεσάτια, (αναδουλειές), στα Κιούρκα!   

Ριγέ πιτζάμες Αποτέλεσμα ισοτήτων είναι ο συνωστισμός που επικρατεί τις τελευταίες δεκαετίες στον …παράδεισο, (κρατικό κοινόβιο ίδρυμα), που περιγράφεται ανωτέρω. Εξωφρενικών, [παντελώς ανυπόστατων (αφύσικων, παράλογων, ανήθικων)], ισοτήτων. Επικερδών, ωστόσο. Δεν υποστηρίζουν όλοι τσάμπα ότι τα Wall Mart είναι ίσα με το Mini Market «Τούλα» στην Πάρο επειδή αμφότερα δραστηριοποιούνται στην λιανική! Δεν υποστηρίζουν όλοι τσάμπα ότι οι Η.Π.Α. είναι ίσες με την Κένυα επειδή αμφότερες είναι μέλη του Ο.Η.Ε.! Αμειβόμενοι τόσο σε χρήμα, όσο και σε είδος είναι οι δεσμοφύλακες και οι χαφιέδες των δεσμοφυλάκων μέσα σε κρατικό κοινόβιο ίδρυμα, (φυλακή), δεν είναι εθελοντές, (ανιδιοτελείς). Είναι ο  πυρήνας, («το κουκούτσι»), του φασισμού, (= κρατισμού - σοσιαλισμού), οι ισότητες των ανόμοιων. 1000 άτομα δυνάμεθα να φορέσουμε το περιβραχιόνιο με το σφυροδρέπανο ή με την σβάστικα. Και να βαδίζουμε με μία ψυχή. Και να τραγουδάμε το ίδιο εμβατήριο. Αυτό, ωστόσο, δεν σημαίνει ότι 1000 άτομα που φέρουν ιατρική μπλούζα είναι γιατροί. Ότι στενοχωριούνται οι 900 που βαθμολογούνταν, (αξιολογούνταν - κρίνονταν), σημαίνει, μα, είναι άλλο αυτό. Κι’ εσύ μπορείς να γίνει ίσος με τον Μπετόβεν μετά από σχετικό νόμο που θα ψηφιστεί. Και όντως, (πράγματι), είσαι ίσιος αν σε πληρώνουν οι πολίτες, (μέσω εφορίας). Ή θα ερχόταν έστω και ένας να σε …απολαύσει αν το εισιτήριο δεν ήταν επιδοτούμενο; Αν οι κότες γίνονταν και αυτές αητοί φορώντας στολή αητού, τότε, το πέταγμα θα ήταν υπόθεση παρεμβατισμού, (νόμου διατάγματος). Τονίζεται για μία ακόμη φορά, ωστόσο, ότι ο «Φαρισαϊσμός», (η υποκρισία), δεν είναι χόμπι, είναι επάγγελμα. Από τα πλέον προσοδοφόρα. Άκοπος πλούτος και μάλιστα σε μηδέν χρόνο.

Επίσημα δεν έχει κλείσει ακόμη τις πόρτες του ο …παράδεισος αυτός. Ανεπίσημα παραμένει ανοιχτός και παραμένει ανοιχτός για να μπουν όσο το δυνατόν περισσότεροι μέσα. Προπαντός ο μουσουλμανικός κόσμος. Μόλις κλείσει και επίσημα η πόρτα θα χαρεί ο μέσος πολιτικά ομοφυλόφιλος, (= ο σοσιαλιστής διεθνούς ή εθνικής εκδοχής), καθώς και ο μέσος πολιτικά αυνανιστής, (= ο αναρχικός). Με το δίκιο του γιατί εκεί όπου όλα, (καζάνι, μπρίκια, WC, ραδιόφωνο, κρεβάτια), είναι κοινά, είναι νοικοκύρης ο χαφιές του δεσμοφύλακα. Ο πλέον στέρεος οικογενειακός δεσμός που αναπτύσσει κάθε κρατιστής, (= σοσιαλιστής - φασιστοειδές), άλλωστε, ο ρόλος του σαν χαφιέ των δεσμοφυλάκων είναι. Ναι, (αναμφίβολα), μα, ποιος χρειάζεται αμέτρητους πρόθυμους ρουφιάνους μέσα σε φυλακή στην αυγή της ρομποτικής εποχής; Τί να τους κάμεις π.χ. 3.000.000 χαφιέδες εδώ, (στην Ελλάδα), με το web, (π.χ. YouTube), ελεύθερο και με την δυνατότητά σου, οσονούπω, να χρησιμοποιείς ρομπότ στην άσκηση (και της) εξουσίας, (στην επιτήρηση), ε; Η δεκαετία του ‘20 (1920) ή του ‘50 (1950) ήταν χρυσή εποχή για το …λειτούργημα του χαφιέ δεσμοφυλάκων, όχι η σημερινή εποχή, πόσω μάλλον η εποχή που ανατέλλει.  

Global_surveillance
Global surveillance
«Κατόπιν εορτής» (όταν θα είναι πια αργά) θα διαπιστώσει ο μέσος πρόθυμος χαφιές δεσμοφυλάκων ότι το 2035 δεν είναι 1955 Λίγοι - ελάχιστοι (αναλογικά) θα χρειαστούν τα επόμενα χρόνια σαν δεσμοφύλακες και σαν χαφιέδες δεσμοφυλάκων. Το 70% της εργασίας θα ανατεθεί στους ανθρώπους - μηχανές, (ρομπότ). Οι μισοί, αν όχι τα 2/3 των ανθρωπίνων πόρων θα καταστούν περιττοί. Ποιος θα τους θανατώσει όλους αυτούς; Ο ιδιοκτήτης της φυλακής; Γιατί, (για ποιόν λόγο); Υπάρχει «Φαρισαίος» (υποκριτής) που να μοιράζεται τα πάντα στην πράξη; (Δια)μέσω Facebook (στην θεωρία) θρηνεί αναξιοπαθούντες. Στην πράξη, όχι το ρετιρέ του δεν μοιράζεται με 30 αναξιοπαθούντες, μα, ούτε τον πυρετό του, κατά το λαϊκώς λεγόμενο. Ή υπάρχει υλιστής (= ατομιστής - αμοραλιστής) που αρκείται στα λίγα; Μηδέν ή ένα παιδάκι κάμει όποιος αρκείται στα λίγα;

Αυτόματη αλληλοεκκαθάριση Κάμε π.χ. ένα δισεκατομμύριο φτωχούς στον νου, (= στην τσέπη), φτωχούς και στην ψυχή, (= στην συνείδηση) και μετά «κάτσε», (απόλαυσε το πούρο με το ουίσκι σου). Όχι μόνο θα αλληλοεξοντωθούν, μα, με πρωτοφανή αγριότητα. Κάθε κρατικού κοινοβίου, (φυλακής), θεμέλιο είναι η διαφθορά. Μόνοι τους, (με τα χέρια τους), έχτιζαν και παλιά τις φυλακές τους οι υλιστές, (= ατομιστές - αμοραλιστές). Η υπάρχει δίοδος διαφυγής από καθεστώς διεθνούς ή εθνικού σοσιαλισμού, (= κρατισμού - φασισμού), πόσω μάλλον από καθεστώς αναρχίας; Δεν είναι επιλογή η φαυλότητα εκεί όπου η συμμορία είναι μία και μόνη και αυτή η νόμιμη, (η κρατική), είναι μονόδρομος. Επαναλαμβάνεται, ωστόσο, ότι αυτό (θα) ισχύει για λίγο ακόμη, (έως ότου, συγκεκριμένα, ο κύριος όγκος εργασίας ανατεθεί στα ρομπότ). Μετά, (απ’ εκεί και πέρα), «θα πιάσουν τόπο τα λεφτά» που επενδύθηκαν τα τελευταία 40 με 60 χρόνια στον αμοραλισμό των μαζών. Να τρως για να ζεις είναι η πάγια αρχή στους ηθικούς κώδικες, (θρησκεύματα). Στους υλικούς κώδικες, αντίθετα, η πάγια αρχή είναι να ζεις για να τρως. Το να σκοτώνεις ένα ελάφι το μήνα είναι θρέψη, όχι το να σκοτώνεις 800 ελάφια το μήνα. Το δεύτερο είναι εμπόριο, δεν είναι θρέψη. Δεν προβαίνει άνευ λόγου σε μεταγεννητικές μαζικές «εκτρώσεις», (απολύσεις), ένας βιομήχανος. Για να μειώσει το εργατικό κόστος το κάμει. Για να κερδίσει, δηλαδή. Ο εργαζόμενος; Για ποιόν λόγο προβαίνει σε προγεννητικές επιλεκτικές εκτρώσεις, (απορρίψεις); Μα, προφανώς, για να μην αυξηθεί το κόστος της ιδιωτικής δαπάνης του. Στο κέρδος αποσκοπεί κι’ αυτός και σημειωτέον ότι αυτός «ρίπτει στον κάλαθο των αχρήστων» δικούς του, όχι ξένους. Δεν είναι ηθικά τα δύο προαναφερόμενα κέρδη, υλικά είναι. Οπότε, ο αμοραλιστής που κρίνει σε ηθική βάση τους άλλους και μάλιστα με ύφος χιλίων καρδιναλίων τί είναι αν όχι υποκριτής με περίσσευμα θράσους; Ή υπάρχουν πολλοί βιομήχανοι πολύτεκνοι; Αν όχι τότε πως ο αριθμός των τέκνων εξαρτάται από τον πλούτο, (τον υλικό); «Ο διάβολος έχει πολλά ποδάρια» (πονηριά) και οι λειτουργοί του, (οι «Φαρισαίοι»), όχι, ο θεός. Να συνουσιάζεσαι για να αναπαράγεσαι είναι η πάγια αρχή στους ηθικούς κώδικες, (θρησκεύματα). Στους υλικούς κώδικες, αντίθετα, η πάγια αρχή είναι να συνουσιάζεσαι για να μην αναπαράγεσαι. Ή, αν αναπαράγεσαι, να το κάμεις όποτε συμφέρει εσένα, όχι όποτε συμφέρει τα τέκνα σου. Και σε κάθε περίπτωση όταν τα λίγα τέκνα που κάμεις, (ένα ή δύο, το πολύ τρία), τα τρέφει το κοινωνικό σύνολο, (μέσω φόρων), ή, ένας άτεκνος πλούσιος θείος, όχι εσύ. Δεν χρειάζεται «θεό», (επίγειο θεό), η μάζα που εμφορείται από τέτοιες Αρχές έτσι ώστε ο εγκληματίας αυτός να την εμπνεύσει να βαδίσει προς τον γκρεμό . Εκκαθαρίζεται αυτόματα, (αλληλοεκκαθαρίζεται), γιατί, κάθε σπίτι έχει μέσα έναν τέτοιο «θεό», (π.χ. έναν Lenin ή π.χ. έναν Hitler). Ας υποτεθεί, ωστόσο, ότι, ναι, θέλει, έναν αρχηγό. Τί θα είναι αυτός ο καθοδηγητής; Κακός; Όχι βέβαια. Καλός; Όχι βέβαια. Κατ’ εικόνα και ομοίωση μια τέτοιας μάζας θα είναι. «Φίδι» που υποδύεται τον «λαγό». Δεν υπάρχει καλό ή κακό φίδι ή καλός ή κακός λαγός. Μια χαρά όντα είναι οι θύτες στην πλάση. Ουδέποτε ο θεός έστρεψε την πλάτη του στους φονιάδες. Μια χαρά όντα είναι και τα θύματα στην πλάση. Από καταβολής κόσμου οι εισηγητές ηθικών κωδίκων, (οι θεοί), μιλούν - πράττουν υπέρ αδυνάτου. Ο θύτης που υποδύεται το θύμα, ωστόσο, όχι, δεν είναι μια χαρά ον στην πλάση. Είναι αφύσικο, παράλογο, ανήθικο ον. Το ον αυτό έκαμε την μάζα έτσι όπως είναι σήμερα: «Φτωχή» όχι μόνο στον νου, (στην τσέπη), μα και στην ψυχή, (στην συνείδηση).     

Θεοποιημένος εθνικοσοσιαλισμός

Στην αρχαία Αίγυπτο ήταν και θεοί οι περισσότεροι αν όχι όλοι οι βασιλείς. Ήταν και στην αρχαία Ρώμη θεοί κάποιοι βασιλείς. Όπως βεβαίως και σε άλλες περιοχές του αρχαίου λεγόμενου κόσμου. Σήμερα, ή, για την ακρίβεια, μέχρι σήμερα, (ως τις μέρες μας), ο Ιουδαϊσμός παραμένει, (ακόμη), τέτοια, (θεοποιημένη), μορφή εθνικού σοσιαλισμού, (= κρατισμού - φασισμού). Πρόκειται για την πλέον ειδεχθή μορφή εθνικοσοσιαλισμού. Είτε διεθνούς εκδοχής είναι ο σοσιαλισμός, (= κρατισμός - φασισμός), είτε εθνικής, εθνικής εκδοχής είναι πάντοτε. (Δεν υπάρχει κομμουνιστής δικτάτορας και δη μεγάλης χώρας που να μην εισέβαλε σε άλλες χώρες. Ούτε συγκληρονόμο των τέκνων του ή συνδικαιούχο της περιουσίας του σε καθιστά ο ιδιοκτήτης μια ολόκληρης χώρας όπως αυταπόδεικτα είναι κάθε κομμουνιστής δικτάτορας.) Όταν κάνουμε λόγο για θεοποιημένο εθνικοσοσιαλισμό, επί της ουσίας, μιλάμε, όχι, απλώς π.χ. για το Εθνικό Σοσιαλιστικό Κόμμα Γερμανών Εργατών, (Ns.D.Ap.), μα, για τον Adolph Hitler σαν ηγέτη και ταυτοχρόνως σαν θεό!         

Ο μεσσίας στην εβραϊκή εσχατολογία, (βλ. κάθε εκδοχής ιουδαϊσμό και προπαντός τον Ορθόδοξο Ιουδαϊσμό), είναι:

➤ Ιουδαίος

➤ Κοσμικός ηγέτης, (π.χ. ναύαρχος ή πρωθυπουργός ή επιστήμονας ή καλλιτέχνης ή στρατηγός).

➤ Θεός.   

Τον «περιμένουν» ακόμη, (ως τώρα), οι ιουδαίοι αυτόν. Τίθεται εντός εισαγωγικών το ρήμα «περιμένω», γιατί, έναν τέτοιο σωτήρα, (μεσσία), δεν τον περιμένεις, τον ορίζεις.
Τον Κωνσταντίνο Καραμανλή περίμεναν στο Αεροδρόμιο του Ελληνικού το 1974 οι έλληνες, όχι ένα όν άγνωστο, (έναν θεό ή έναν οδηγό Αγνώστου Ταυτότητας Ιπτάμενου Αντικειμένου). Ο κοσμικός ηγέτης, (π.χ. ο πολιτικός), που παριστάνει τον θεό, δεν είναι, απλώς, δικτάτορας, είναι ιερός εγκληματίας! Τον Lenin ή Κόμοδο ή Hitler ή Καλιγούλα του Ισραήλ «περιμένουν», κατά συνέπεια, οι ιουδαίοι, όχι θεό. Τον ορίζεις, επαναλαμβάνεται, αυτόν, δεν τον περιμένεις. Τον ορίζεις όποτε σε βολεύει, (σε χρονική στιγμή που σε συμφέρει). Επιλέγεις έναν κοσμικό ηγέτη από την φυλή σου, (έναν ιουδαίο καλλιτέχνη ή πολιτικό ή επιστήμονα) και τον λανσάρεις, στην αρχή σαν εθνικό θεός σου -(θεοκρατία είναι, άλλωστε, βάσει του Συντάγματός του, το Ισραήλ,)- και στην συνέχεια σαν θεό όλων των εθνών.

Τον ρόλο αυτόν περίμεναν οι ιουδαίοι να παίξει ο Ιησούς. Να γίνει εθνικός ηγέτης, (βασιλιάς), της Ιουδαίας και ταυτοχρόνως θεός. Θεός, τόσο του Ισραήλ, όσο και όλων των άλλων εθνών. Δεν είναι ρόλος θεού (= εισηγητή ηθικού κώδικα) αυτός. Ρόλος διαβόλου, (Σατανά), είναι. Δεν υπάρχει ιουδαίος ανώτερος των αιγυπτίων, των ρωμαίων, των φοινίκων και όποιων άλλων. Ούτε οι ταξικές ή όποιες άλλες διαφορές είναι κριτήρια ηθικής αξιολόγησης ανθρώπων. Η διαφορά π.χ. πλούσιος - φτωχός είναι υλική, δεν είναι ηθική. Δεν σημαίνει ότι επειδή είναι φτωχός κάποιος δεν είναι π.χ. αιμομίκτης ή δολοφόνος ή βιαστής ή κλέφτης. Επειδή ο Ιησούς αρνήθηκε να παίξει το ρόλο του «Adolf Hitler» του Ισραήλ καταδικάστηκε σε θάνατο από τους ομοεθνείς του. 

Αποκάλυψη_Ιωάννη_by_James_Nichols_Pixabay
«Αποκάλυψη» Ιωάννη
Λίγο πριν, λίγο μετά την αποπεράτωση του Γ΄ Ναού του Σολομώντα θα λανσάρεις σαν θεό όλων των εθνών τον «Φύρερ/Πατερούλη» του Ισραήλ. Εκεί γύρω στο 2029 - 2030 σύμφωνα με τους μέχρι τώρα, (2019), σχεδιασμούς σου. Με τους φίλους και αδερφούς τέκτονες, …συγγνώμη, χτίστες. Έναν ψευτοσεμνότυφο, («μία χαμηλοβλεπούσα - σιγανοπαπαδιά»), θα επιλέξεις για να αντιποιηθεί τον ρόλο του Ιησού, (για να παίξει τον ρόλο του Νέου «Ιησού»). Ή δεν είναι ο οικουμενισμός το πλέον βολικό για σένα στοιχείο του χριστιανισμού; Ο υλικός, οπωσδήποτε, οικουμενισμός, όχι ο ηθικός. Όταν εσύ μιλάς για οικουμενισμό, εννοείς ασύδοτη διακίνηση χρήματος, κεφαλαίων, αγαθών, δούλων, (εργαζόμενων). Παγκόσμια διακυβέρνηση. Πανθρησκεία. Ή δεν είναι αυτή η ατζέντα θεμάτων που λανσάρεις νυχθημερόν; Το παγκόσμιο στρατόπεδο συγκέντρωσης με εσένα διευθυντή και όλους τους άλλους, (χριστιανούς, μουσουλμάνους, βουδιστές, ινδουιστές κ.α.), κρατούμενους. Σε έχει «καρφώσει» ο άλλος στον Πάτμο, (βλ. «Αποκάλυψη» Ιωάννη). Ένας λόγος παραπάνω αυτός, (ο τελευταίος), για να επιλέξεις low profile «μαύρη μάμπα». Όση σχέση είχε ο Heinrich Himmler με την Μητέρα Τερέζα θα έχει με τον Ιησού «αυτή η χήρα» που θα επιλέξεις. Πολλοί θα το καταλάβουν, λίγοι θα αντιδράσουν. Σ’ αυτό ποντάρεις. Στον αποκλεισμό των πολλών από τα στοιχειώδη. Ήδη τους έχεις όλους «μέσα στην πιατέλα σου». Ε, ναι, γιατί και να ξέρει ο άλλος πως και προπαντός γιατί τον «έδεσες», το κορόιδο θα κάμει για να επιβιώσει. Και πλαστικό χρήμα εξάλλου εσύ (θα) «κόβεις». Τί περιθώρια αντίδρασης (θα) έχει ο άλλος με τα προσωπικά δεδομένα του πάνω στην κάρτα με την οποία (θα) αγοράζει και (θα) πουλά; Μα κι’ όσο παραμένουν, (ακόμη), οι Τράπεζες, (Εφορίες), διαφορετική, σε επίσημο επίπεδο, Αρχή, από την Δικαιοσύνη/Αστυνομία και τον Στρατό, μηδενικά είναι, σχεδόν, τα περιθώρια αντίδρασης του υπόχρεου. Και θα έχει περιθώρια αντίδρασης μόλις Τράπεζες, (Εφορίες) και Δικαστής, (Αστυνομία), καταστούν και επίσημα, πια, μία, (ενιαία), Αρχή; Αλλά και τί μ’ αυτό; Θα πάνε όλα όπως τα σχεδίασες; Τον εαυτό σου είχες υπόψη σου στον ρόλο του θεού όταν διατύπωνες την παροιμία «όταν ο άνθρωπος κάνει σχέδια, ο θεός γελά»;

 Ναζί στην Παλαιστίνη οι διεθνιστές στην Μυτιλήνη «Θα μου πεις τώρα βέβαια εσύ “την έχεις δει” περιούσιος λαός του θεού που θα κληρονομήσει την Γη». Δεν είναι λαός του θεού όσοι είναι διεθνοφασίστες, (αναρχικοί, νεοφιλελεύθεροι, κομμουνιστές), έξω από το Ισραήλ και εθνοφασίστες, (εθνικοσοσιαλιστές), μέσα στο Ισραήλ. Τραπεζίτες, βιομήχανοι, εφοπλιστές είναι. Οι συγγενείς και οι φίλοι αυτών είναι, επίσης. Οι κατά τόπους, (κατά χώρα), υπάλληλοί τους είναι, τέλος. Κάθε πρωί, βέβαια, γιατί, κάθε απόγευμα, οι περισσότεροι εξ αυτών, είναι εκδότες - παραγωγοί προοδευτικού προϊόντος μαζικής ενημέρωσης και ψυχαγωγίας. Όπως βεβαίως και φιλάνθρωποι. Κι’ ο διάολος, άλλωστε, «μαθήτρια είναι κάθε πρωί». (Το επάγγελμα του εμπόρου ναρκωτικών ασκεί τα πρωινά). «Τα βράδια είναι καθηγήτρια.» (Χορηγός επικοινωνίας Κέντρων απεξάρτησης από τα ναρκωτικά)». Δεν είναι «περιούσιος λαός του θεού» όσοι δηλώνουν προοδευτικοί εκεί όπου έχουν να πάρουν από τους άλλους, (εκτός Ισραήλ) και συντηρητικοί εκεί όπου έχουν να δώσουν στους άλλους, (εντός Ισραήλ). «Περιούσιος λαός του διαβόλου» είναι. Ε και λοιπόν; Όπως ο θεός, έτσι κι’  ο διάβολος, δεν διακρίνει τους πιστούς του με βάση την εθνικότητα, την τάξη, την φυλή, το φύλο κ.λπ. Ένας και δύο εργαζόμενοι στον Ο.Η.Ε. διακινούν αγοράκια πρόσφυγες σε αγορές ομοφυλόφιλων στην Δύση; Ένας και δύο ιεραπόστολοι διακινούσαν κοριτσάκια σε αγορές γηραιών κυρίων στην Δύση την παλιά εποχή; Περιφρόνησε ο διάβολος τον ιεραπόστολο; Ή περιφρόνησε τον ανθρωπιστή του Ο.Η.Ε.; Όπως ο θεός, έτσι κι’ ο διάβολος, με ανοιχτή, πάντα, την αγκάλη του είναι έναντι όλων. Ότι κι’ αν είσαι, όποιος κι’ αν είσαι, καλοδεχούμενος είσαι πάντα «στον Ναό» της Δυνάμεως του Φωτός. Ή «στον Ναό» της Δυνάμεως του Σκότους. Δική σου υπόθεση είναι αυτή. Εσύ επιλέγεις «σε ποιο μαγαζί θα πίνεις τον καφέ σου». Οπότε; Το μόνο «εκλεκτό» έθνος είσαι; Υπάρχουν κι’ άλλα έθνη τα οποία είναι πιστά στον διάβολο. Μα και ξεχωριστές ομάδες ανθρώπων υπάρχουν. Και άτομα, (μεμονωμένα άτομα), υπάρχουν. Λοιπόν; Τί έγινε αν ανακηρύξεις θεό όλων των άλλων εθνών τον δικτάτορα του Ισραήλ; Έχει ξανασυμβεί αυτό. Πολλές φορές. Έχουν ανακηρύξει και άλλα έθνη τον δικτάτορά τους σε θεό όλων των άλλων εθνών. Ή, απλώς, πιστεύουν ότι σαν έθνος ή σαν τάξη ή σαν φύλο ή σαν άτομα είναι υπεράνω όλων τα άλλων εθνών, τάξεων, ατόμων κ.λπ. Ε και; Ένας και δύο έχουν μεγάλη ιδέα για τον εαυτό τους; Ο καθένα δύναται να είναι ναζί στα χωράφια του, (στις δικές του κτήσεις) και κομμούνι στα ξένα κτήματα, (στις περιουσίες των άλλων), πόσω μάλλον το να πιστεύει ότι είναι και ιερό πρόσωπο σαν τέτοιος, (σαν δολοφόνος, ληστής, βιαστής). Κι’ όχι πως είναι εύκολο το να γίνεις παγκόσμιος «Καίσαρας», μα, το να παραμείνεις τέτοιος, ναι, είναι αδύνατον. Μικροί και μεσαίοι «διάβολοι» υπηρετούν πάντα έναν μεγάλο «διάβολο», όχι «άγγελοι». Ποιος εγκληματίας διστάζει να σφάξει εγκληματία για να του πάρει τον θρόνο; Σαν το φτυάρι που ανακατεύει ακαθαρσίες, (περιττώματα), είναι ο «Καίσαρας» και δη ο παγκόσμιος. Σε βόθρο πέφτει και χάνεται πάντα το φτυάρι αυτό, όχι μέσα σε λάκκο γεμάτο αλάτι ή ζάχαρη ή αλεύρι. «Θα το φας το κεφάλι σου» πάλι. Μόνο που αυτή την φορά «θα το φας» μια για πάντα.

text ©2019 yahooxaxaxouxa.blogspot.com

Πέμπτη 31 Οκτωβρίου 2019

Γιάννης Σπανός

1-33

’Φουρτούνιασεν ἡ θάλασσα κ’ ἐβουρκωθῆκαν τά βουνά!
Εἶναι βουβά τ’ ἀηδόνια μας καί τά οὐράνια σκοτεινά,
κ’ ἡ δόλια μου ’ματιά θολή-
Παιδί μου! Ὥρα σου καλή!



Εἶναι φωτιά τά σπλάχνα μου, καί τό κορμί μου παγωνιά!
Σαλεύ’ ὁ νοῦς μου, σάν δενδρί ποῦ στέκ’ ἀντίκρυ στόν Χιονιά,
καὶ εἶναι ξέβαθο πολύ-
Παιδί μου! Ὥρα σου καλή!

Βοΐζει τό κεφάλι μου, σάν τοῦ χειμάρρου τήν βοή!
Λειποθυμᾷ ἡ καρδούλα μου, καί μοῦ ἐκόπηκ’ ἡ πνοή,
στό ὑστερνό σου τό φιλί-
Παιδί μου! Ὥρα σου καλή!...


Μουσική Γιάννης Σπανός
Στίχοι Γεώργιος Βιζυηνός * 
(Βιζύη Ανατολικής Θράκης 1849 - Αθήνα 1896)
Ερμηνεία Γιάννης Πουλόπουλος **



34-66

Πουλί από κλώνο μισερό
πιάστηκε το’ να σου φτερό
με τ’ άλλο σου σπαράζεις
και κρέμεσαι και κράζεις

Μα εκεί που σκάλωσες πουλί
βοήθεια ανθρώπου δεν βολεί
μήδε κι’ ανθρώπου χέρι
να σε γλιτώσει ξέρει

Αναίσθητα είναι τα κλαδιά
ξερά κλαδιά χωρίς καρδιά
σκοτείνιασε θ’ αρχίσει
να λιανοψιχαλίσει

Και μια που κάκου πολεμάς
μια απ’ τις φτερούγες σου κρεμάς
Θέ μου δεν το λυπάσαι
όσο ψηλά και να’ σαι
ζέσταν’ αν θέλεις μόνο
τον παγωμένο κλώνο

Μουσική Γιάννης Σπανός
Στίχοι Τέλλος Άγρας *
(Ευάγγελος Ιωάννου , Καλαμπάκα 1899 - Αθήνα 1944) 
Ερμηνεία Καίτη Χωματά **

67-99
ΗΡΘΕΣ ΕΨΕΣ

Ήρθες εψές στον ύπνο μου
και μου ψιθύρισες,
πως απ’ τα ξένα, μάνα μου,
εξαναγύρισες.

Τρέχω καλώς να σε δεχτώ 
προς το ακρογιάλι σου,
να γύρω όπως κι έναν καιρό
μες στην αγκάλη σου.

Μα βρίσκω ολέρμο το γιαλό,
έρμα τα κύματα,
και παίρνω το δρομί και πάω
πέρα στα μνήματα.

Ήρθες εψές στον ύπνο μου
και μου ψιθύρισες,
και απ’ τα ξένα, μάνα μου,
δεν ξαναγύρισες.

Μουσική: Γιάννης Σπανός 
(Κιάτο Κορινθίας 26η Ιουλίου 1934 - Αθήνα 31η Οκτωβρίου 2019)  
Στίχοι: Σωτήρης Σκίπης *
(Αθήνα 1881 - Γαλλία 1952)
Ερμηνεία: Γιάννης Πουλόπουλος **
(πρωτοερμηνεύτηκε από τον Μιχάλη Βιολάρη)
* «Negatio et in somnio». Silentio dissolutio, 1903. Η. Ν. Αποστολίδης, Ανθολογία 1708-1933. Βιβλιοπωλείον της «Εστίας», χ.χ. 408. Ποιος το βρίσκει το φίλημα και το αρνιέται ποτές; [«Ποιος βρίσκει το φίλημα»], 1. Η νύχτα της Πρωτομαγιάς, 1909. Η. Ν. Αποστολίδης, Ανθολογία 1708-1933. Βιβλιοπωλείον της «Εστίας», χ.χ. 408.



2019 yahooxaxaxouxa.blogspot.com





"Γιάννης Σπανός"






Πνευματικά δικαιώματα © 2010 - 2024 yahooxaxaxouxa.blogspot.com όπου αναφέρεται, σημειώνεται.
To yahooxaxaxouxa.blogspot.com δεν ευθύνεται για το περιεχόμενο και τις υπηρεσίες άλλων δικτυακών τόπων στους οποίους παραπέμπει μέσω «δεσμών» (links).

  © Blogger templates Newspaper III by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP