Αναγκαστική μεταφορά…
Με αφορμή το τέλος στην ζωή του ιξ ανθρώπου το οποίο αναπόφευκτα, κάποια στιγμή, έρχεται, αλλάξαμε θεματολογία, κατόπιν...
Αν και η αλήθεια είναι ότι μάλλον πρόωρα «σβήνει το καντήλι» όποιου αφελώς πιστεύει σε μία λάθος ιδέα, σε μία επίπλαστη ασφάλεια, σ’ έναν ή περισσότερους «ιερείς» οι οποίοι φαίνονται τέτοιοι μόνο και μόνο επειδή φέρουν το σχήμα της …ιεροσύνης.
Θα συνιστούσε από την άλλη πλευρά και σκόπιμη εθελοτυφλία, όμως, η αιτιολόγηση της συγκεκριμένης, ή όποιας άλλης δυσάρεστης εξέλιξης - κατάληξης, με αφορισμούς σαν κι’ αυτόν απ' την λαογραφία μέσω του οποίου π.χ. το κοινωνικό σώμα παρομοιάζεται με το σώμα ενός ψαριού, (ενός; αν είναι δυνατόν!), και το κεφάλι του, (το κεφάλι του ψαριού), με την συνείδηση όλου, (όλου ε;), του κοινωνικού σώματος …
Με νύξεις σε συχνά πυκνά ταξίδια στο εξωτερικό «κλείσαμε» την δεύτερη αυτή σεζόν.
Είναι και για μας, δυστυχώς, αδήριτη η εν λόγω προσαρμογή, (στις νέες συνθήκες), αφού η διατήρηση της όποιας, (στοιχειώδους σε κάθε περίπτωση), ποιότητας στην επαγγελματική, και προσωπική - κοινωνική, κατ’ επέκταση, ζωή, προσκρούει, τα τελευταία δύο με δυόμιση χρόνια, εδώ, (στην Ελλάδα), σε εμπόδια ανυπέρβλητα - σε αδιέξοδα ατέρμονα.
Της πραγματικής ζωής, οπωσδήποτε.
Διότι πρόοδος και μάλιστα σημαντική σε επίπεδο θεαμάτων άνευ άρτου, (εικονικού βίου), σημειώνεται όπως προκύπτει π.χ. και από τις διαρκώς βελτιούμενες εκδόσεις οι οποίες κυκλοφορούν ή «κυκλοφορούν» αναβαθμίζοντας έτσι κι’ άλλο, (περισσότερο), το σχετικό πλαίσιο, (του φαντασιακού «ζήν - εύ ζήν»).
Με αρκετά ικανοποιητικά αποτελέσματα, (κερδοφορία), σύμφωνα (και) με τα στοιχεία των ισολογισμών των τελευταίων δύο εξαμήνων σε ότι αφορά πάντα στις εισηγμένες στο Χρηματιστήριο της Νέα Υόρκης εταιρίες των συγκεκριμένων κλάδων…
Να είστε καλά.
Αθήνα,
Τρίτη 10 Απριλίου 2012
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Από την 27η Απριλίου 2013 και μετά, δόθηκε, για πρώτη φορά, η δυνατότητα σχολιασμού των αναρτήσεων, σε αυτό, εδώ, το ιστολόγιο.