Αν ο Erdoğan λάμβανε υπόψη του στον σωστό χρόνο (πριν εισβάλλει στην Συρία) ότι η Ε.Ε. είναι συνεταιρισμός, η θέση της Τουρκίας σήμερα δεν θα ήταν μεταξύ σφύρας και άκμονα. Μπορείς να αξιοποιήσεις πάμπολλες ευκαιρίες όταν έχεις απέναντί σου πεδίο στο οποίο «λαλούν πολλά κοκόρια» γιατί εκεί «αργεί να ξημερώσει». Δεν το αγνοούσε η Άγκυρα αυτό, απλώς, βρίσκεται για χρόνια «με το ένα πόδι» στο Παρίσι, «με το άλλο» στην Μέκκα.
Απόδειξη, μεταξύ άλλων, η επιδίωξη της να ενταχθεί στην Ε.Ε. Λίγοι έδωσαν τον αγώνα που έδωσε ο George Soros και οι «δορυφόροι» του σε Ελλάδα και Κύπρο για να ενταχθεί η Τουρκία στην Ε.Ε.
✽ ✽ ✽
Ελσίνκι 1999
Δεν υπάρχει ηγέτης που να εγκλώβισε μονάχα την χώρα του, (αποκλειστικά και μόνο την χώρα του), στο άρμα της επίδοξης «τρόικας», (Η.Π.Α., Ισραήλ, Βρετανική Κοινοπολιτεία), η οποία, συστηματικά μετά το 1989/1991 πασχίζει να επιβάλλει παγκόσμια τραπεζική δικτατορία. Απόδειξη μεταξύ άλλων π.χ. η δέσμη Άρθρων από πλευράς Κώστα Σημίτη και συνεργατών του στην εφ. «Τα Νέα» την 14η - 15η Δεκεμβρίου 2019, υπό τον γενικό τίτλο «Φάκελος: Ελσίνκι, 20 χρόνια μετά».
➤ Δεν μόχθησε να εισάγει μόνο την Ελλάδα με επίπλαστα στοιχεία στην «Ευρωζώνη» ο Κ. Σημίτης, πάσχισε και για την ένταξη της Κύπρου στην Ε.Ε., ενώ εργάστηκε έτσι ώστε να ενταχθεί και η Τουρκία στην Ε.Ε.
➤ Ο Κ. Σημίτης και οι συνεργάτες τους, δεν θεωρούν επιτυχία μόνο την απώλεια του εργαλείου άσκησης εθνικής νομισματικής πολιτικής από πλευράς της Ελλάδας και μάλιστα με όρους οι οποίοι ήταν εκ των προτέρων γνωστό ότι δεν θα είναι βιώσιμοι για την οικονομία χώρας που πρέπει να παραμένει εξαρτημένη, (μη ανταγωνιστική εμπορικά διεθνώς). Θεωρούν επιτυχία και την απόπειρά τους να υποκαταστήσουν και στο πεδίο της διπλωματίας και της άμυνας -όπως έπραξαν στο πεδίο της οικονομίας- τα εθνικά με τα κατ’ επίφαση διεθνή και ουσία αλλοεθνή πολιτικά όργανα όπως αποδεδειγμένα είναι το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης.
➤ Η υποκατάσταση του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών, καθώς και του ελληνικού υπουργείου Εθνικής Άμυνας με πολιτικά όργανα όπως είναι «η Χάγη», ελλοχεύει κινδύνους οι οποίοι δεν κρίνεται σκόπιμο να παρατεθούν. (Τους γνωρίζουν εδώ και δεκαετίες οι έλληνες διπλωμάτες…). Το γεγονός, όμως, ότι καθετί που συνιστά εθνικό κίνδυνο αποτελεί «διεθνή» (= αλλοεθνή) ευκαιρία, ναι, είναι κάτι που έχει διαπιστωθεί κατ’ επανάληψη μέχρι σήμερα σε ότι αφορά διασυνοριακές -μεταξύ κρατών- διαφορές.
➤ Και η μετατροπή του ελληνικού υπουργείου Οικονομικών και την συναφών, (της παραγωγής), χαρτοφυλακίων, (π.χ. υπουργείο Γεωργίας, υπουργείο Βιομηχανίας κ.λπ.) σε απλές (κοινές) Γραμματείες της Ε.Ε. τυπικά, του Βερολίνου ουσιαστικά, είναι δεδομένη όταν εκδότης νομίσματος είναι η Ε.Κ.Τ. και όχι η Τράπεζα της Ελλάδος. Ο τέως πρωθυπουργός και οι συνεργάτες του, ωστόσο, δεν κάνουν νύξη στο θέμα αυτό γιατί:
➤ με αφορμή το θέμα αυτό παραχώρησε εθνική και λαϊκή κυριαρχία η Αθήνα,
➤ με αφορμή το θέμα αυτό υποκαταστάθηκε το εθνικό από το δήθεν διεθνές και ευρωπαϊκό και ουσία αλλοεθνές δίκαιο.
Οπότε, (έχοντας ως δεδομένα τα ανωτέρω), ποια χώρα απειλεί στα δυτικά της η Τουρκία σήμερα;
«Ομιλεί», (γράφει), τον Δεκέμβριο 2019, ο Κ. Σημίτης, για την στάση της Τουρκία έναντι της Ελλάδας; Ποιάς Ελλάδας; Η κυριαρχία της Ελλάδα μετά την είσοδο της (και) στην «Ευρωζώνη» είναι εθνική και ακέραιη στον βαθμό που π.χ. το Πεκίνο είναι πρωτεύουσα της Ολλανδίας. Αν είχε υποκατασταθεί και το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών με την Χάγη, θα ήταν και οι σχέσεις της Τουρκίας σήμερα άριστες με τις Η.Π.Α. και με το Ισραήλ. Τί θα σήμαινε αυτό;
Συνεκμετάλλευση Αιγαίου θα σήμαινε
Η άποψη π.χ. του Χρήστου Ροζάκη, (Ροζενστάιν), «δεν μπορούμε να έχουμε τα πάντα με το μέρος μας», δεν είναι άποψη απλώς ενός πολιτικού συνεργάτη του Σημίτη ο οποίος …τυγχάνει ένθερμος θιασώτης της …λύσης «Χάγη», είναι η στόχευση του Ισραήλ. Τέσσερα είναι «τα σκαλοπάτια» του Ισραήλ σε ότι αφορά στην Μεσόγειο και είναι ιστορικά τέσσερα, δεν είναι τώρα τέσσερα:
➤ Κύπρος
➤ Κρήτη
➤ Αιγαίο
➤ Μακεδονία
Την μετα-Κυπριακή, (= Καλοκαίρι 1974), στόχευση του Ισραήλ, δεν την γνώριζαν μόνον οι μακαρίτες Κωνσταντίνος Καραμανλής και Ανδρέας Παπανδρέου, την γνώριζαν - την γνωρίζουν όλοι όσοι κινούνται στους διπλωματικούς κύκλους.
Αν ρίξει μία ματιά ο αναγνώστης - η αναγνώστρια π.χ. στο από 8ης Φεβρουαρίου 2020 κείμενο στην «Εφημερίδα Των Συντακτών» με τίτλο: «Η αλήθεια για το “σχέδιο Κίσινγκερ” και ο Κ. Μητσοτάκης» θα έχει «όλο τον αριθμητή» της θέσης του ισραηλινού λόμπι των Η.Π.Α., (λέγε με Kissinger), για το Αιγαίο.
Θα είχε και «τον παρονομαστή» εάν ζητούμενο της συγκεκριμένης εφημερίδας δεν ήταν «η αντιπολίτευση για την αντιπολίτευση», (επ’ αφορμή της επίσκεψης Μητσοτάκη στις Η.Π.Α.), μα, δεν τον έχει, οπότε, «θα τον πάρει από εδώ, (τον παρονομαστή)».
Ας μην χαίρεται, ωστόσο, ο μέσος Δεξιός «από τα Lidl» γιατί έδρασε όντως η Ντόρα Μπακογιάννη σαν «λαγός» στο θέμα Χάγη. Μα κι’ ο Μητσοτάκης «αδερφός του Τσίπρα από άλλη μητέρα» είναι σε ότι αφορά στις σχέσεις Ελλάδας - Η.Π.Α. Άσχετο αν τηρεί τα προσχήματα, μιας και στο εσωτερικό της Ν.Δ. υπάρχει και Σαμαράς, υπάρχει και Καραμανλής. Ο Μητσοτάκης στην ηγεσίας της Ν.Δ. ήταν - είναι λύση για τις Η.Π.Α. Δεν διαβάζουν πρώτη φορά την αιχμή αυτή εδώ όσοι μας διαβάζουν τακτικά. Το θέμα ήταν να μην «πάρει» και το άλλο «μαγαζί», (την Ν.Δ.), η Ουάσιγκτον τέλη 2015 Άπαξ και το «πήρε», (βλ. εκλογή Μητσοτάκη στην ηγεσία της Ν.Δ.), «φέξε μου και γλίστρησα», σε ότι έχει να κάμει με την διπλωματία και με την άμυνα, (την εθνική ασφάλεια). «Soros έφυγε, Kissinger ήρθε», στον τομέα αυτόν.
➤ Εξωτερικούς εχθρούς η Ελλάδα είχε την εποχή που οι εσωτερικοί εχθροί της ήταν στην αντιπολίτευση και μάλιστα στην ελάσσων, όχι στην κυβέρνηση. Από το 1989 μέχρι σήμερα η Ελλάδα μόνο σε τρεις περιπτώσεις είχε ελληνική κυβέρνηση:
➥ Ανδρέας Παπανδρέου
➥ Κώστας Καραμανλής
➥ Αντώνης Σαμαράς
➤ Σε χώρα που οι εσωτερικοί εχθροί σχηματίζουν κυβερνήσεις, η εθνική κυριαρχία της χώρα αυτής παραχωρείται εκ των έσω, δεν αφαιρείται απ’ έξω. Οι κυβερνήσεις Σημίτη είναι αυτές που παρέδωσαν πρώτες και μετά χαράς εθνική και λαϊκή κυριαρχία. Όλοι όσοι διαδέχθηκαν τον Κ. Σημίτη στην καρέκλα του πρωθυπουργού κάθισαν σε θώκο με τυπική πια την εθνική πολιτική εξουσία.
Κατάργηση εθνική οικονομίας,
κατάργηση εθνικής άμυνας
Το τι έχει αποδείξει η ιστορία της οικονομία αφενός, της διπλωματίας αφετέρου, δεν έχει την παραμικρή σημασία για όσους θεωρούν επιτυχίες για την Ελλάδα τα όσα είναι επιτυχίες για την διεθνή τραπεζική και για τις Η.Π.Α. Εξίσου βέβαιο είναι ότι θα αποδειχθεί και στο μέλλον -ήδη αποδεικνύεται…- το που οδηγεί κάθε χώρα η υποκατάσταση του εθνικού δικαίου της με το τύποις διεθνές ή ευρωπαϊκό και ουσία αλλοεθνές δίκαιο.
Η στάση που θα κρατούσε η Τουρκία σήμερα έναντι της Ελλάδας, εάν (εφόσον) η Τουρκία είχε ενταχθεί και αυτή στην Ε.Ε., προκύπτει από την θέση στην οποία θα βρισκόταν η Τουρκία σήμερα, (σαν πλήρες μέλος της Ε.Ε.), έναντι των Η.Π.Α., του Ισραήλ, του Ηνωμένου Βασιλείου και όλων των άλλων μεγάλων «παικτών». Δεν προκύπτει από διακανονισμούς δικαίου «επί χάρτου», (στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης), όπως ισχυρίζονται όσοι υποκρίνονται άγνοια γύρω από το γεγονός ότι το δίκαιο επιβάλλεται παντού - πάντοτε με τον μόνο τρόπο που διατηρείται:
➤ Δια της ισχύος, (των όπλων), επιβάλλεται δίκαιο. Και δια της ισχύος, (των όπλων), διατηρείται.
➤ Πραγματική ισχύς, (αληθινά όπλα), υφίσταται εκεί - τότε (ό)που υφίσταται εθνική οικονομία, όχι εθνική παραοικονομία και δη ογκούμενη. Και σίγουρα όχι εκεί όπου έχει επιβληθεί «διεθνής», (= αλλοεθνής), παραοικονομία και μάλιστα με θεσμοθετημένη, πια, την υποχρέωση των τέως εθνικών κυβερνήσεων και νυν μελών του υπερεθνικού διευθυντηρίου της Ε.Ε. να την συντηρούν.
Άκης «Ο τροχονόμος μιζών» από πολυεθνικές που πωλούν προϊόντα υψηλής τεχνολογία προς δανειολήπτες οι οποίοι αγοράζουν προϊόντα υψηλής τεχνολογίας, είναι «διεθνής» (αλλοεθνής) πολιτική αρμοδιότητα/θέση, (πόστο), δεν είναι εθνική «καρέκλα». Ο ηγέτης που γνωρίζει ότι η χώρα του οφείλει να παραμένει εξαρτημένη, (μη ανταγωνιστική εμπορικά διεθνώς), και στερεί μια τέτοια χώρα από το εργαλείο της νομισματικής πολιτικής, δεν υποδύεται απλώς τον υπονομευτή των στοιχειωδών δομών της εθνικής οικονομίας και ως εκ τούτου της εθνικής άμυνας, είναι ο καταστροφέας των αρμών του έθνους - κράτους.
 |
(Πρώτοι. Από αριστερά: Σωκράτης Κόκκαλης,
Δάφνη Σημίτη, Μίκης Θεοδωράκης, Βάσω Παπανδρέου, Κώστας Σημίτης) |
ΓΑΠ Μα και η διάδοχη κατάσταση στις θέσεις αυτές, με «δαχτυλίδι αρραβώνα» γίνεται. Ο σφιχτός εναγκαλισμός της Ελλάδας και της Κύπρου από το Ισραήλ, (πέραν των Η.Π.Α.), θα ήταν αδύνατος χωρίς τον Γ.Α.Π. Αν ο Σημίτης παρέδωσε στον Καραμανλή τετελεσμένα σε ότι αφορά στην οικονομία, ο Γ.Α.Π. παρέδωσε στον Σαμαρά τετελεσμένα όσον αφορά στην διπλωματία και στην άμυνα.
✽ ✽ ✽
Αν η Τουρκία είχε καταστεί και αυτή μέλος - πλήρες μέλος της Ε.Ε., θα βρισκόταν στην θέση που βρίσκεται σήμερα π.χ. η Ιρλανδία, η Ελλάδα, η Ισπανία, η Ιταλία, η Γαλλία, η Πορτογαλία… Αν η Τουρκία είχε ενταχθεί στην Ε.Ε. και μάλιστα εδώ και χρόνια, το μεγαλύτερο μέρος και της τουρκικής εθνικής κυριαρχίας θα βρισκόταν στα χέρια της Ε.Ε. τώρα, (δεν θα βρισκόταν στα χέρια της Άγκυρας). Οπότε, τα σχέδια του Ισραήλ, των Η.Π.Α., του Ηνωμένου Βασιλείου στην Μ. Ανατολή και ως εκ τούτου στον κόσμο, (παγκοσμίως), θα είχαν σημειώσει ραγδαία πρόοδο μετά το 2010. Κι’ όχι μόνο π.χ. στις περιοχές των κούρδων, (νοτιοανατολικά της Τουρκίας), μα και στην Κύπρο, (βλ. π.χ. Σχέδιο «Ανάν») και στο Αιγαίο, (βλ. π.χ. Exxon Mobil) και στην Θράκη, (βλ. π.χ. και το «τουρκικόν όλον» στην Κύπρο με εποίκους ή π.χ. το «εβραϊκόν όλον» στην Γάζα με εποίκους).
 |
| μελλοθάνατοι εναντίον νεκρών |
«ΚΑΛΛΙΟ ΝΑ ΣΟΥ ΒΓΕΙ ΤΟ ΜΑΤΙ
ΠΑΡΑ ΤΟ ΟΝΟΜΑ»
«Η μεγαλειώδης απάτη του ευρώ:
Το οθνείο νόμισμα»
Του Κωνσταντίνου Κόλμερ - Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη - 2005
 |
| Η μεγαλειώδης απάτη του ευρώ |
Από τα λίγα πονήματα που περιγράφουν την τεχνική του πολιτικού ευνουχισμού. Το τι σημαίνει πολιτικός ευνουχισμός νομίζει ότι το ξέρει κάποιος. Θεωρητικά, ναι, το ξέρει. Πρακτικά; Το ίδιο είναι να «είσαι έξω από τον χορό» με το να «μπεις μέσα στον χορό και μάλιστα να τον σέρνεις πρώτος»; Ή δεν έχει διαφορά η θεωρία από την πράξη; Ή είναι αμελητέα η διαφορά αυτή;
«The Greek Political Economy 2000 - 2015»
Των Σπύρου Ρουκουνά και Παντελή Σκλιά - Eburon.nl - 2016
 |
Την διαφορά αυτή την μαθαίνεις π.χ. αν συσχετίσεις το προαναφερόμενο πόνημα με το ακόλουθο: «The Greek Political Economy 2000 - 2015». Ο Σημίτης δεν παρέδωσε απλώς ευνουχισμένο πολιτικά κράτος, (με πολυεθνικό τυπικά, αλλοεθνές ουσιαστικά νόμισμα), στον Καραμανλή, παρέδωσε και 194,21 δις. ευρώ δημόσιο χρέος. Από δάνεια τα οποία είχαν συνάψει προηγούμενες κυβερνήσεις και κυρίως κυβερνήσεις Πα.Σο.Κ. 132,9 δις. ευρώ χρεολύσια και 61,31 δις. ευρώ τόκους για την ακρίβεια. Οι κυβερνήσεις Καραμανλή εξυπηρέτησαν αυτό, (το «μαμούθ»), δημόσιο χρέος.
➤ Ουδέποτε επίσης εξήγησε πως εισήχθη με «πέος ελέφαντα» μία χώρα «μύγα» στην «Ευρωζώνη». Ή δεν σημαίνει αυτό η ισοτιμία 340, 75 δραχμές ανά ευρώ;
Είναι λαλίστατος ο Κ. Σημίτης σε ότι αφορά στο χρέος που παρέδωσε ο Καραμανλής στον Γ.Α.Π. το 2009 μα ο Καραμανλής το 2004, ούτε την Νορβηγία παρέλαβε, ούτε π.χ. από τον Ντε Γκολ παράλαβε. Την Ελλάδα παρέλαβε το 2004 και την παρέλαβε από τον Σημίτη.
Αφαιρουμένων των δανειακών υποχρεώσεων που δημιούργησαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις και προπαντός οι κυβερνήσεις Πα.Σο.Κ., ο Καραμανλής δεν δημιούργησε χρέος «τέρας».
Δεν ομιλεί μόνο ο Σημίτης και ο Γ.Α.Π. π.χ. περί διορισμών Καραμανλή στο Δημόσιο, ομιλεί και η νεοφιλελεύθερη πτέρυγα μέσα στην Ν.Δ. Ούτε οι μεν ωστόσο, ούτε οι δε εξήγησαν έστω και μία φορά μέχρι σήμερα πως «συνουσιάζεσαι χωρίς όρχεις και πέος π.χ. με τρεις κυρίες». Ή έχει διαφορά αυτό από το να καλείσαι να εξυπηρετήσεις χρέος «τέρας» με μηδέν εργαλείο νομισματικής πολιτικής στα χέρια σου; «Θα πάρω ένα μπαλτά, θα κόψω τα πόδια μου και μετά θα πάω για ποδηλασία στους Ολυμπιακούς Αγώνες; Και πως θα κάμω πετάλι, με το κεφάλι;»
➤ Ή μήπως ο Καραμανλής θα έπρεπε να πει στον κόσμο «πηγαίνετε μετανάστες»; Άμα είναι να πεινά ο άλλος γιατί να ψηφίσει Ν.Δ.; Ή μήπως ο Καραμανλής είχε το δικαίωμα να καταστήσει ανταγωνιστική την ελληνική οικονομία διεθνώς; Αυτό απαγορεύεται από το 1950 άνωθεν και έξωθεν, (βλ. Ουάσιγκτον), οπότε;
➤ Τί λέγουν στους άνεργους και στους μη δυνάμενους να ζήσουν σήμερα οι «αχ καλέ κόψαμε τα πέη μας, δεν είμαστε θεές - γλυκές»; Δύναται σήμερα η ΤτΕ να πληθωρίσει; Όχι. Ε, λοιπόν; Πώς θα σταθεί ο άλλος στην κυβέρνηση, με ούπα και δεκάρα βίδα; Τί, είναι κάδρο βαρύ κι’ ασήκωτο για σοβαρή πινακοθήκη;
Ποια είναι η λύση στο πρόβλημα «άσκηση εισοδηματικής πολιτικής»; Να «κόψει» με την σειρά του και το Βερολίνο «το πέος του και να το πετάξει στα σκυλιά» της Fed έτσι ώστε «να έχουν μεζέ για το ούζο» τα ζωντανά; Με ισοτιμία 340,75 μία «μπανανία» είναι νεκρή εφόσον οι Η.Π.Α. απαιτούν να παραμείνει «μπανανία», (να μην καταστεί ανταγωνιστική εμπορικά διεθνώς). Αν δεν ήταν έτσι, τότε ο Σημίτης θα είχε παραδώσει εκσυγχρονισμένες δομές εξωτερικού εμπορίου. Δεν παρέδωσε κάτι τέτοιο.
➤ Εκσυγχρονισμένες δομές εισαγωγών αντί μίζας παρέδωσε.
➤ Όπως βεβαίως και υποστηρικτικές δημόσιες υποδομές στις πολυεθνικές.
Να μην «βρίσκει» κάτω, (στο χώμα), η νταλίκα καθώς «κατεβάζει» π.χ. από Γερμανία τις BMW για το μέσο Κνίτη ο οποίος φόρτωνε βαμβάκι στην Λάρισα και πήγαινε και το ζύγιζε έχοντας «πάτο», (κάτω στην καρότσα), 300 κιλά μαρμαρόσκονη. Ή δεν είναι μεγαλύτερη η επιδότηση αν είναι μεγαλύτερο το βάρος; Ή δεν τσουλάνε «βόλος μαόνι/πινέλο χιόνι - δάχτυλο στην σαντιγί» οι νταλίκες στην Εγνατία σήμερα; Μία χαρά πάνε. Ναι, μα, βάζουν, (μέσα), δεν βγάζουν, (έξω), «πράμα». Τέτοιον εκσυγχρονισμό ήξερε κι’ ο «Μαυργογιαλούρος». Το να έχεις π.χ. εφτά μοσχάρια και να δηλώνεις ότι έχεις 180 (για τις επιδοτήσεις) και ταυτοχρόνως να εισάγεις μέχρι και μανταλάκια είναι παράδοση, δεν είναι εκσυγχρονισμός. Πώς είναι π.χ. ο μπάλος με λαγούτο; Έτσι. «Χρόνια πολλά. Καλέ πως μεγάλωσες εσύ, σε ποια Τάξη πας αγάπη μου; Τσάκω μία μπύρα ρε Φώντα.» Και τα λοιπά…
Όταν παραδίδεις στον άλλο 194,21 δις. προς εξυπηρέτηση και ΤτΕ χωρίς «πέος», επί της ουσία ο άλλος βρίσκεται «μέσα στον λάκκο με τους μαύρους». Θα «του τον κάνουν τον κώλ… “Ακρόπολη Πλάκα, γαρούφαλλα ροζ”. Θα χέζ… όρθιος και θα τον περνάνε για ντροπαλό, “-καθίστε”, “-μα δε είναι ανάγκη”, “-καθίστε”, “-μα δε είναι ανάγκη”. Πώς θα ασκήσεις εισοδηματική πολιτική χωρίς νομισματικό εργαλείο; Για να κόψεις τούρτα με το μαχαίρι πρέπει, καταρχήν, το μαχαίρι να το έχεις εσύ, όχι π.χ. ο Ντράγκι. Εκτός κι’ αν σε έχουν στο «Δαφνί», άλλο αυτό. Εκεί «κόβουν» αερότουρτες, (τούρτες που δεν υπάρχουν).
➤ Ο Γ.Α.Π. έλεγε «ψωμιά υπάρχουν» το 2009 αν και γνώριζε ότι «τον φούρνο» τον έχει η Ε.Κ.Τ. πια.
➤ Ο Τσίπρας «έσκιζε Μνημόνια» έως τον Δεκέμβριο 2014 δηλώνοντας ταυτοχρόνως δεξιά κι’ αριστερά «εμείς είμαστε φιλοευρωπαϊκό κόμμα, δεν θέλουμε να βγούμε από την “Ευρωζώνη”». (Βλ. π.χ. και «ωραίο πράμα το μουν… μα κι’ ο μπετατζής απέναντι με αναστατώνει».)
Βάλε λίγο λάδι παραπάνω, μην είσαι καρμίρης «Του αγοριού απέναντι πείτε του» πως το παίρνω/σαν το χωνί το λάδι του/ για γεύση στην σαλάτα. Και ταυτοχρόνως το δίνω κιόλας. Κάθε Πέμπτη το παίρνω, κάθε Τρίτη το δίνω. Ναι, το λάδι...
Συγχωρούνται, ωστόσο, οι ανωτέρω, γιατί, σε ανθρώπους οι οποίοι στερούνται κοινού νου, (απλής λογικής), απευθύνονται, καθώς και σε κουτοπόνηρους.
➤ Μόνο τέτοιοι, (πολίτες), υπερψηφίζουν πολιτικούς οι οποίοι τάζουν «ψωμιά από φούρνο» που δεν έχουν.
➤ Μόνο τέτοιοι, (πολίτες), υπερψηφίζουν πολιτικούς «σκίστες», (Μνημονίων), των οποίων, ωστόσο, «η σούφρα» είναι εδώ και δεκαετίες «σαν μπουρί από πολύστροφο ιταλικό». (Βλ. π.χ. τις διθυραμβικές δηλώσεις των ευρωN.At.O.κομμουνιστών το 2002 που η Ελλάδα μπήκε στην «Ευρωζώνη “από το παράθυρο”». Με Goldman Sachs μπήκε στην «Ευρωζώνη “από το παράθυρο”». Goldman Sachs στην λιμανίσια της Ν.Υ. δεν σημαίνει τώρα μανούλα - μία από τις μανούλες των ευρωN.At.O.κομμουνιστών, σημαίνει εδώ και δεκαετίες...)
Δεν έχει σχέση η Δεξιά με «ψηφίστε με, θα κάνω π.χ. και τις πάπιες να λύνουν με το ένα φτερό δευτεροβάθμιες, (εξισώσεις) και με το άλλο φτερό να παίζουν μαντολίνο». Πολιτικός είναι ο Καραμανλής, δεν είναι π.χ. ο Ιησούς «κοιτάξτε με, περπατώ στα κύματα», πόσω μάλλον «Φαρισαίος», (= υποκριτής - π.χ. πόρνη η οποία δεν μπορεί να κλείσει πόδι, …συγγνώμη μάτι, όλη νύχτα, λόγω της πείνας στον Τρίτο Κόσμο).
 |
| Μπλέ στο Κόκκινο |
Ούτε στέκει με βάση τον νόμο του πολιτικού ρεαλισμού το να κατηγορείς όποιον πρωθυπουργό βρίσκει «μόντα» να διαχέει χρήμα προς τα κάτω, (στον μέσο πολίτη). Όποιος κι’ αν είναι αυτός. (Αριστερός ή Δεξιός ή Κεντρώος. Δεν έχει σημασία.) Οι φρενοβλαβείς καθώς και οι εθνικοί μειοδότες γίνονται πάμφθηνες, αν όχι τσάμπα πολιτικές πόρνες της Ουάσιγκτον. Εξάρτηση από τις Η.Π.Α. που δεν κοστίζει το παραμικρό για τις Η.Π.Α., δεν είναι εξάρτηση, είναι μετατροπή (και) της Ελλάδας σε στρατόπεδο συγκέντρωσης όπου διανέμεται πια συσσίτιο και μόνο, (επίδομα ανεργίας και μόνο). Ή μήπως είναι τωρινό «βιολί» τα μαθήματα εθνικής πολιτικής παρθενίας από διεθνείς πολιτικές πόρνες; Μα οι Εκθέσεις του US Department of State για την διαφθορά, (διαπλοκή), στην Ελλάδα άρχισαν να πυκνώνουν από το 2007, το 2008, το 2009 Το ζητούμενο της Ουάσιγκτον σήμερα είναι «να σε γαμ…» τσάμπα. Στείλε τα παιδιά σου μετανάστες ή στον ΟΑΕΔ, (για επίδομα ανεργίας). Δεν την ενδιαφέρει την Ουάσιγκτον τι θα τα κάμεις τα παιδιά σου. Βάλε τα ξανά εκεί απ' όπου τα έβγαλες. (Tο μείζον για την Ουάσιγκτον στην παρούσα εποχή είναι το να παραμένεις εξαρτημένος απ’ αυτήν με μηδέν για τις πολυεθνικές κόστος. Όλα τα άλλα δεν την αφορούν.)
Μην με κρατάτε, «μασάω» την Siemens τώρα Πάνω από 15 χρόνια «τώρα» δουλεύεται στο φουλ το προαναφερόμενο project από «τα σκυλάκια». (Βλ. π.χ. δημοσιογράφους ευκαιρίας, καθώς και δημοσιογράφους με πολλά έξοδα…). Και πουλά γιατί «χτυπά φλέβα. Φλέβα» είναι ο συνδυασμός ηθική + φθόνος. Διαβάζει π.χ. η κερά Σούλα από τους Αμπελόκηπους ή ο κερ Μενέλαος από τα Κιούρκα «φάγανε τόσα» και σου λέει «τι γίνεται γαμώ τον Χριστουλάκη μου, εγώ πότε θα φάω;» Ναι μεν στερείται ηθικής και το «εγώ πότε θα φάω», μα, δεν έχει σημασία αυτό. (Ο λαός, εξάλλου, πάντα «τον Βαραββά ψήφιζε» μόλις «ο Ιησούς σταμάταγε να κάνει διορισμούς, σούζες, θαύματα, πράματα.») Οπότε, «τα παίρνει στο κρανίο» η κερά Σούλα κι’ ο κερ Μενέλαος, μπαίνουν Twitter και Facebook και τα φέρνουν γύρα από μόνοι τους τα φιρμάνια των Η.Π.Α. Απλήρωτοι. Λεβεντιές καμαρωτές της επανάστασης. Θεσία γίνονται για την πρεσβεία. Παίρνουν την αστερόεσσα την χώνουν στον κώλ… τους και πάνε σφυρίζοντας. «Τραλαλά τραλαλό, πήραμε καλό βαθμό! Μαμά θέλω γλυκό και μετά πούτσ...». Αποφασισμένοι να τσακίσουν το κεφάλαιο. Πώς είναι οι μοβόροι οι σκίουροι μετά από «φούντα»; Ε, έτσι. «Κάνε πέρα Σόιμπλε μη σου γαμήσ... τον Ανανία. Θα σου τραβήξω μία με το καρότσι και θα σε πετάξω πάνω στον πάγκο με τα κεράσια Βοδενώνανε.» Χρόνια τώρα παίρνουν χάπια για την πίεση στην πρεσβεία των Η.Π.Α. Ε, ναι, γιατί βλέπουν την κερά Σούλα με τον κερ Μενέλαο -έγκριτοι αναλυτές αμφότεροι: Twitter η μεν, Facebook o δε- και «εκάμνουνε τον e-σταυρό τους». Ξέρεις τι πάει να πει να τραβάς φέτα σαπίλα από τενεκέ, να τον πετάς μέσα στον χορό και να κάνουν γύρα τον θάνατο των παιδιών τους τα θύματά σου; Ή δεν είναι θύματα των Η.Π.Α. όσοι μοχθούν για να παραμένει η χώρα τους εξαρτημένη από τις Η.Π.Α. με μηδέν κόστος για τις πολυεθνικές; Και τι θα φας; Πρόκες με σάλτσα; Πουλάνε από μόνες τους οι πολυεθνικές σήμερα εδώ, δεν έχουν ανάγκη πολιτικής (δια)μεσολάβησης. Χωρίς σύνορα, τελωνεία, συναλλαγματικό κίνδυνο κ.α. τέτοια, (εθνικά), προσκόμματα, «σου εγαμούνε» την χώρα, το σπίτι, το μέλλον και «το μονί που σε γλίστραγε, πατόκορφα». Ε, για ζήσε να σε δώ, (να σε χαρώ)… Ζεις;
Όταν έχω να φοβηθώ κάποιον διαπραγματεύομαι με όλους, όχι όταν είμαι ο μόνος ισχυρός, (παγκοσμίως). Όταν είμαι ο μόνος ισχυρός, (παγκοσμίως), διατάσσω, δεν διαπραγματεύομαι. Το κόστος συντήρησης δημοκρατίας όταν «τα κεφάλια όλων είναι μέσα στην σακούλα», είναι περιττό. Καρτούλα, (πλαστικό χρήμα) κι’ όποιος έχει τα …σωστά στοιχεία ζει, όποιος δεν τα έχει, ψόφος ή «μέσα», (φυλάκα). Το μόνο που απομένει ακόμη για να κηρύξει και επίσημα πια την λειτουργία του το σύστημα αυτό, (του παγκόσμιου ολοκληρωτισμού), είναι να κάμει το λάθος το Βερολίνο να υποχωρήσει σ' ότι αφορά στην Κεντρική Τράπεζά του, (βλ. ευρωομόλογο). Αν συμβεί κι’ αυτό, τότε, όλοι «με ριγέ πιτζάμα» θα κυκλοφορούμε στον ευρωπαϊκό χώρο:
- Που πάς Κώστα;
- Με φώναξαν στο ζαχαροπλαστείο του στρατοπέδου, πάω να ξεσκονίσω τους κουραμπιέδες.
«Καραμανλής Off The Record»
Του Μανώλη Κοττάκη - Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη - 2011
 |
| Καραμανλής Off The Record |
Περιγράφεται στο συγκεκριμένο πόνημα ο σικ τρόπος με τον οποίο ο Γ.Α.Π. περίμενε μέχρι τον Απρίλιο 2010 «να φτάσουν τα νερά πάνω από την Γέφυρα του πλοίου». Μόνο που κατόπιν διασώθηκαν δύο τράπεζες σύμφωνα πάντα, τόσο με το συγκεκριμένο πόνημα, όσο και με άλλα 20 - 25 πονήματα, (διαφορετικών συγγραφέων - τόσο ελλήνων, όσο και γερμανών, γάλλων, άγγλων…). Διασώθηκαν η Deutsche Bank και η BNP Paribas για την ακρίβεια. Δεν έχει εξηγήσει μέχρι και αυτήν εδώ την στιγμή ο Γ.Α.Π. γιατί, (για ποιόν λόγο), δεν διαπραγματεύτηκε την σωτηρία των δύο αυτών τραπεζών. Όχι μόνον είχε το περιθώριο μα το Παρίσι και το Βερολίνο καίγονταν στην κυριολεξία. Ο άλλος καίγεται, εσύ υποχωρείς; Είναι δυνατόν να είσαι από το 1981 στο κουρμπέτι και όταν καίγεται ο άλλος να υποχωρείς εσύ; Μα έχεις κάθε πολιτικό συμφέρον να μην υποχωρήσεις, οπότε, τί ρόλο «βαράς»; (Δεν ρωτάμε εμείς, εμείς ξέρουμε από το 1981 ότι μιλάς αγγλικά και τρως ελληνικά, άλλοι αναρωτιούνται.)
«8 ΜΗΝΕΣ»
Του Γιάννη Παπαθανασίου - Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη - 2017
 |
Τα όσα περιγράφει ο τελευταίος υπουργός Οικονομικών των κυβερνήσεων Καραμανλή, (ο Γ. Παπαθανασίου), είναι «παιδικό αφήγημα» μπρος στα όσα έγραψαν από 1ης Ιανουαρίου 2009 έως 31 Δεκεμβρίου 2009 άλλοι. (Π.χ. ο διεθνής Τύπος, π.χ. διοικητές Τραπεζών.) Η κατάσταση της οικονομίας στην Ελλάδα ήταν γνωστή προ των εκλογών, (βλ. π.χ. Εκθέσεις ΤτΕ Α΄ και Β' Εξαμήνου 2009). Ο μόνος που εμφανίζεται ακόμη και σήμερα να μην την γνώριζε είναι ο Γ.Α.Π.
➤ Ποιος αρχηγός Αξιωματικής Αντιπολίτευσης δεν γνωρίζει Εκθέσεις Κεντρικών Τραπεζών που δημοσιεύονται στον Τύπο;
➤ Ποιος αρχηγός Αξιωματικής Αντιπολίτευσης δεν γνωρίζει αξιολογήσεις, εκτιμήσεις, προβλέψεις ξένων επενδυτικών οίκων;
Είναι «κομματάκι» δύσκολο και τον «εγώ είμαι από χωριό, δεν ξέρω» να κάμεις έως τον Απρίλιο 2010 και κατόπιν, (τον Μάιο 2010), να μην προβαίνεις στην παραμικρή διαπραγμάτευση για την σωτηρία της Deutsche Bank και της BNP Paribas. Η Ελλάδα χρώσταγε στις δύο αυτές τράπεζες, όχι οι δύο αυτές τράπεζες στην Ελλάδα. Καθήκον του πρωθυπουργού της Ελλάδας είναι η διάσωση της Ελλάδας, όχι η διάσωση της Ε.Ε. και των ξένων τραπεζών. Εκτός βεβαίως κι’ αν από μία διάσωση της Ε.Ε. και των ξένων τραπεζών (επ)ωφελούνται και άλλοι και συγκεκριμένα η Ουάσιγκτον και το Τελ Αβίβ σε Μεσόγειο, Βαλκάνια. Τότε, ναι, αξίζει τον κόπο να υποδύεσαι έως τον Απρίλιο 2010 τον «δεν καταλαβαίνω» και τον Μάιο 201ο να μην κάνεις την παραμικρή διαπραγμάτευση, μιας και π.χ. πρέπει να πας ... Γυμναστήριο για να κάμεις «διάδρομο».
➤ Το ίδιο θα έκανε κι’ ο Τσίπρας.
➤ Πόσω μάλλον ο «Grexit» στην Αθήνα και «Bremain» στο Λονδίνο πολίτης του κόσμου - φιλελεύθερος μαρξιστής Βαρουφάκης.
Η αλήθεια είναι ότι η αλήθεια δεν τρώγεται, το ψέμα τρώγεται
Τα προαναφερόμενα πονήματα είναι όντως αξιόλογα μα δεν είναι τα μόνα. Υπάρχουν και άλλα αξιόλογα πονήματα σχετικά με τα συγκεκριμένα θέματα. Άλλα γραμμένα από ξένους πολιτικούς ή μελετητές και άλλα γραμμένα από έλληνες πολιτικούς ή μελετητές. Δεν έχουν σημασία ωστόσο το πονήματα αυτά. Τα αντανακλαστικά των ομιλούντων βοοειδών είναι συνδεδεμένα με το θυμικό, όχι με την λογική.
➤ «Μού έριξε ένας “μπάτσος” μία μπάτσα το 1979, είμαι Αριστερός, τέρμα».
➤ «Με καθυστερούσαν, λόγω διαδηλώσεων στην Σταδίου, καθώς ανέβαινα με το αμάξι το 1988, είμαι Δεξιός, τέρμα».
Ουδέποτε έπαιζε ρόλο η αλήθεια στις αγέλες, (βλ. στρατιωτικά τάγματα ή ορδές διαδηλωτών). Οι αγέλες λειτουργούν με εικόνα, ήχο, γεύση, όσφρηση, αφή, όπως π.χ. οι ταύροι, τα γίδια, οι σκύλοι, τα κοράκια… Καλό χρώμα στην σημαία, πιασιάρικη γραμματοσειρά στο λογότυπο, δύο τρία ωραία κορίτσια να λανσάρουν «τον στόκο για γιαούρτι» και ωραίες κουβέντες. (3.000 ευρώ ο κατώτατος μισθός και ότι άλλο λέγει, τέλος πάντων, ο κάθε εκθηλυμένος που επιδιώκει να κονομήσει/να γαμήσ… και να δει την φάτσα του στις οθόνες.) Αυτά θέλει ο πελάτης και σημειωτέον ότι το κορόιδ…, συγγνώμη, ο πελάτης, έχει πάντα δίκιο. Έως την Κυριακή το βράδυ, βεβαίως, (έως την Κυριακή το βράδυ των εκλογών). Μετά έχει πάντα άδικο, μα, δεν είναι παράδοξο αυτό, γιατί, έτσι και πάρει την ψήφο ο «γεννήθηκα να προσφέρω, (Μτφ.: γεννήθηκα κουρασμένος)», ε, απ’ εκεί και πέρα, ας φάει σύνθημα να χέσ… ιδέες ο πελάτης.
 |
Chocolate
Madagascar |
«Τιμούμε του αγώνες» της Fed Είναι μεγάλη υπόθεση η ταμπέλα. Πάντα μία ταμπέλα π.χ. «Κλειδαράς» ή π.χ. μία ταμπέλα «Άνθη Φυτά» είναι χρήσιμη έξω από πολιτικό μαγαζί τράπεζας. Ε ναι γιατί άμα γράψεις απ’ έξω «ΕΙΣΤΕ ΤΟ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ ΜΟΥ - ΜΠΕΙΤΕ ΜΕΣΑ “ΝΑ ΠΙΑΣΩ ΤΗΝ ΚΑΛΗ”», ποιος θα μπει μέσα; Η ταμπέλα είναι το παν στο σφαγείο. Αν δεν υπήρχε Αριστερά, το σφαγείο θα έγραφε «ΣΦΑΓΕΙΟ» απ’ έξω. Ούτε μύγα δεν θα έμπαινε μέσα, όχι μοσχάρι και δη φλύαρο.
Δεν λέει μόνον ο Μητσοτάκης ή η Νίκης Κεραμέως ή άλλοι μέσα στην Ν.Δ. «τιμούμε τους αγώνες της Αριστεράς», το λέμε π.χ. κι’ εμείς. Όλοι οι άνθρωποι της αγορά το λένε και ευλόγως γιατί πως αλλιώς θα πουλήσεις «σκατά για σοκολάτα Μαδαγασκάρης» χωρίς ταμπέλα πάνω «στα σκατά» που να γράφει «Σοκολάτα Μαδαγασκάρης»; Δηλαδή κι’ από πωλήσεις να μην ξέρει κάποιος αντιλαμβάνεται το πόσο μεγάλη υπόθεση είναι η ταμπέλα.
Αν ισχύει αυτό στο χοντρικό και λιανικό εμπόριο μία φορά, στην πώληση δανείων, προεκλογικά, πόσες φορές ισχύει; 800 και βάλε. Δεν τον ενοχλεί τον μέσο προεκλογικό πελάτη να πουλάς σκατά. Αυτό που δεν ανέχεται είναι π.χ. το να μην βάζεις Έντεχνα, έτσι ώστε, καθώς τρώει την κουράδα του, να του χαϊδεύει τ’ αυτιά η φωνή π.χ. της Μαρίας Σιγκαπούρη, …συγγνώμη, της Μαρίας Φαραντούρη. Δεν το σηκώνει αυτό. Και με το δίκιο του, γιατί, αυτός που ξέρει να τρώει, ξέρει και να ακούει.
 |
| «Κύκλοι» Καραμανλή |
«Κύκλοι» Καραμανλή Μα κι’ ο Καραμανλής πήγε στον Γράμμο να τιμήσει τα παλικάρια που έπεσαν για να έχουμε κι’ εδώ GULAG. Και μετά κατέβηκε παρακάτω, «στην Ταβέρνα του Μήτσου του Σβερκοματσούλα» που κάνει ωραίο κοκορέτσι κι’ έχει και κοκκινέλι από καλό βαρέλι.
Ο όρος «Κύκλοι Καραμανλή», εξάλλου, αυτό σημαίνει: Μία σούβλα κοκορέτσι, ένας Κύκλος. Δεύτερη σούβλα κοκορέτσι, δεύτερος Κύκλος. Κ.ο.κ.
Σύμφωνα με ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες, είχε και τον «Ριζοσπάστη» παραμάσχαλα. Μάλλον θα διάβαζε κάνα αφιέρωμα στον Γιώργο τον Γιαννούλη. Πάντα ο «Ριζοσπάστης» κάνει αφιερώματα σε όσους σκότωσε το Κ.Κ.Ε. Αυτό άλλωστε είναι και το βαθύτερο νόημα των αφιερωμάτων. Πώς θα σου κάνει αφιέρωμα ο άλλος αν πρώτα δεν σε σκοτώσει; Να είμαστε και λίγο λογικοί, μην τα θέλουμε όλα δικά μας. Εμ συμμετέχεις σε Τάγμα Φασισμού, (= κρατισμού - σοσιαλισμού), εμ θέλεις να μην φας και σφαίρα στο κεφάλι έτσι και δεν είσαι συνεχώς «μάλιστα κυρ' νωματάρχα’ μ» και «όπως διατάξτε κυρ΄καθοδηγητά' μ»;
Μόλις γεμίσει το κάδρο θα είναι για πέταμα
Ισχύουν αυτά, όντως: Η συμβολή της Αριστεράς στις πολυεθνικές, δεν είναι απλώς ανεκτίμητη, είναι το έπος της διεθνούς τραπεζικής κατά την διάρκεια της Β΄ Βιομηχανικής Επανάστασης.
Ισχύει και κάτι άλλο, όμως: Όπως στην ζωή, έτσι και στην πολιτική, όσο πιο ψηλά ανεβαίνει ένας πίθηκος, τόσο πιο ξεκάθαρα φαίνεται ο κώλ… του.
➤ Δεν μπορεί να κρυφτεί ο πολιτικός.
➤ Ο πολίτης, ναι, δύναται να ψηφίζει τον «βιαστή» των τέκνων του και μετά να το διαψεύδει. (Το να δουλεύει τον εαυτό του ο πολίτης, εξάλλου, δεν απαγορεύεται. Δικός του είναι ο εαυτός, ότι θέλει μπορεί να του λέει.).
Ο πολιτικός, ωστόσο, όχι, δεν μπορεί να λέγει για πάντα ότι θέλει και τούτο διότι η άσκηση κυβερνητικής πολιτική παράγει αποτελέσματα. Προπαντός αν μιλάμε για διεθνή οικονομική ή πολιτική διπλωματία.
Δεν υπάρχει χώρα στον κόσμο στην οποία να χρειάστηκε να κρύψει το παραμικρό ένας πολιτικός που εργάζεται για να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα της χώρας του. Απεναντίας, μάλιστα, όσοι δεν τον ψήφισαν έχουν λόγο να το κρύβουν. Παρατίθενται π.χ. δύο από τα πλέον «χτυπητά» παραδείγματα εθνικά φιλελεύθερων πολιτικών:
➤ Καταψηφίστηκε ο Winston Churchill στις εκλογές στο Ηνωμένο Βασίλειο το 1945 (!)
 |
| Winston Churchill and Poodle |
➤ Καταψηφίστηκε π.χ. ο Ελευθέριος Βενιζέλος στις εκλογές στην Ελλάδα το 1920 (!)
Ε και λοιπόν; Δεν αποτελεί πρόβλημα η ήττα για πολιτικούς οι οποίοι εργάζονται για να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα της χώρας τους. Η νίκη, ωστόσο, για πολιτικούς οι οποίοι έχουν να κρύψουν πολλά, ναι, αποτελεί πρόβλημα για τους ίδιους. Μία «ωραία πρωία», όχι μόνο λάμπει ο κώλ… των συγκεκριμένων πολιτικών στους ουρανούς, (αποκαλύπτονται «ολόγυμνοι» οι εν λόγω «βασιλείς»), μα, λάμπει με τεχνικό φωτισμού τον ξένο εντολέα τους. Έτσι θα «γεμίσει το κάδρο», για μία ακόμη φορά στην ιστορία, εδώ, (στην Ελλάδα):
➤ «Ένα μέρος του κάδρου» γέμισε μετά το 2009
➤ «Ένα άλλο μέρος, (το μεγαλύτερο)», γέμισε μετά το 2015
➤ Τα αμέσως επόμενα χρόνια, (έως το 2025, 2030), «θα γεμίσει ολόκληρο το κάδρο».
Θα αντιληφθούν και οι πέτρες, κατά το λαϊκώς λεγόμενο, τότε, ποιοι υπήρξαν έλληνες πρωθυπουργοί και ποιοι υπήρξαν πρωθυπουργοί της Ελλάδας την μετά το 1989/1991 περίοδο. Πρωθυπουργός της Ελλάδα δύναται να χρηματίσει και ένας αμερικανός ή ένας τούρκος ή ένας γερμανός ή, απλώς, ένας που εξυπηρετεί π.χ. τα συμφέροντα της Γαλλίας. Δεν είναι έλληνας πρωθυπουργός αυτός, είναι πρωθυπουργός της Ελλάδας. (Βλ. π.χ. και έπαρχος του Ηνωμένου Βασιλείου στις Ινδίες. Βλ. π.χ. και έπαρχος του Καίσαρα της Ρώμης στην Ιουδαία.)
text ©2020 yahooxaxaxouxa.blogspot.com
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Από την 27η Απριλίου 2013 και μετά, δόθηκε, για πρώτη φορά, η δυνατότητα σχολιασμού των αναρτήσεων, σε αυτό, εδώ, το ιστολόγιο.