Χέζομαι τώρα, δεν προλαβαίνω, όταν γυρίσω θα τους γαμήσω

Δεν έχει «ξεδιπλωθεί» ακόμη «το φίδι» σε Μ. Ανατολή, Γερμανία, Ν. Βαλκανική έτσι ώστε να αξίζει τον κόπο να πάψουμε να περιμένουμε να «μας γαμήσ… οι ξεκωλιασμέ…» μέσα στο Blair House άεργες, (οκνηρές). Ναι, οι υπεράνω …χρημάτων, οι …υπεράνω ηδονής, οι …υπεράνω δόξας υλίστριες οι οποίες ασκούν το …λειτούργημα της επαγγελματία …παρθένου/…φιλάνθρωπου μέσα σε Τεχεράνη, Λέσβο, Σκόπια, Δαμασκό, Ειδομένη, Άγκυρα, Βηρυτό, Βερολίνο και όπου αλλού. Μόλις «ξεδιπλωθεί το φίδι» σε Μ. Ανατολή, Γερμανία, Ν. Βαλκανική «θα ανοίξουμε τον κώλ… μας» για να μας δώσουν ότι έχουν ευχαρίστηση, (να μας δώσουν), οι προαναφερόμενες.

Ο Πουτανόμπεης

Δίδουν, ωστόσο, οι προαναφερόμενες χαρά, (ικανοποίηση); Ή μόνο παίρνουν; «Σκάβουν» και δη απλήρωτες ή τις «σκάβουν» αντί μιας κάποιας, (μικρής - συμβολικής), αμοιβής, μιας και παντού - πάντοτε ο δωσίλογος/πεμπτοφαλαγγίτης είναι νοητικό/ψυχικό «μπάζο», οπότε, φθηνό, (συμφέρον), «κρέας», ε;

μελλοθάνατοι
εναντίον
νεκρών

Ο Κολοκοτρώνης, πάντως, ναι, κάτι είχε να δώσει στους έλληνες. Και ο Μπότσαρης. Και ο Καραϊσκάκης. Μα και ο Δράμαλης είχε να δώσει κάτι στους τούρκους. Και ο Αλή πασάς είχε να δώσει κάτι στους μουσουλμάνους. Όπως βεβαίως και ο Ιμπραήμ.

Οι άεργες, (οκνηρές), μα, πάμπλουτες και με …ηθικό πλεονέκτημα υλίστριες; Έχουν να δώσουν κάτι; Όχι μόνο σε μας, (στους έλληνες), μα, σ’ όποιον λαό, (π.χ. στους γάλλους, π.χ. στους ιταλούς). Ε;

Εξ όσων γνωρίζουμε, με το μουν… κάνουν περιουσία όσες γεννήθηκαν κατάκοπες. Οι μόνοι δε που κάνουν περιουσία με τον πούτσ… απ’ όσους γεννήθηκαν κατάκοποι είναι οι ενεργητικοί κίναιδοι. Έχουν λοιπόν οι αντί αμοιβής «βιζιτούδες» του Λευκού Οίκου πούτσ… για να μας «σκάψουν»; Ή πρόκειται να μας «σκάψουν» τσάμπα οι αντί αμοιβής ενεργητικοί κίναιδοι συνοδοί υψηλών, («εκεί γύρω στο 1,90 με ψηλοτάκουνο»), κυρίων σε Τελ Αβίβ, Λονδίνο, Νέα Υόρκη;

Μα δεν υπάρχουν ιερείς υπεράνω χρημάτων και υπάρχουν ανίερες οι οποίες κάνουν τσάμπα «βίζιτες» και μάλιστα έχοντας, (οι ίδιες), πούτσ… και όχι μουν… ανάμεσα στα σκέλια τους; Μα δεν έχουν οι γυναίκες, (τα θηλυκά με υπόσταση κυρίας - με υπόσταση ανθρώπου ο οποίος είναι ζωντανός και νοητικά και ψυχικά), πούτσ… και έχουν οι «βιζιτούδες» και μάλιστα οι «βιζιτούδες» στον Λευκό Οίκο;

Πουστάρ αγάς

Ή υπάρχει φθηνός, (συμφέρον), ενεργητικός κίναιδος, (π.χ. μετανάστης ή π.χ. πρόσφυγας), ο οποίος εκδίδεται αντί χρημάτων μόνον εδώ (στην Ελλάδα) και όχι π.χ. στην Ιορδανία ή π.χ. στην Ουκρανία ή π.χ. στο Περού; Δηλαδή τί μόνον π.χ. έλληνες «κουμουνιστές ή πούστηδ…» (= καλλιτέχνες) μαχαιρώνει όποιος δεν πληρωθεί για το «σκάψιμο» ή όποιος ακούσει π.χ. την κουβέντα: «σκάσε και “σκάβε” πτωχέ κι’ αμόρφωτε νέγρε»;

Δεν έχουμε δει - δεν έχουμε ακούσει μέχρι σήμερα παπά ο οποίος να ψάλλει τσάμπα ή έστω ανίερη η οποία να «τον παίρνει» δωρεάν ή ανίερο ο οποίος να «τον δίδει» δωρεάν, (τον …παπά). Μα θα ήταν και παράδοξο οι προδότες όλων των εθνών να «τον παίρνουν» τσάμπα τον πούτσ… π.χ. στα Εξάρχεια και να «τον δίδουν» τσάμπα τον πούτσ…¹ π.χ. στην Κριμαία... Ή δεν χρειάζεται αλλού κομμουνιστές κι’ αλλού νεοναζί το ισραηλινό λόμπι στις Η.Π.Α.; Ή είναι μεμπτό το να προτιμά «TEEN» στην Ελλάδα και «BDSM» στην Ουκρανία; Κατ’ εμάς όχι, εμείς γνωρίζουμε - θυμόμαστε ότι «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα». Άλλες το «αγνοούν» (αντί αμοιβής) αυτό - άλλοι το «ξεχνούν» (αντί αμοιβής) αυτό.

Ε και λοιπόν; Είτε «αγνοείς/ξεχνάς» (κατόπιν αμοιβής), είτε αγνοείς/ξεχνάς όντως, (χωρίς να έχεις υλικό συμφέρον), δεν αλλάζει η κατάληξη. Μόνο σε σκουπιδότοπους βλέπεις πεταμένες και μάλιστα σε κομμάτια, (κατατεμαχισμένες), τις υπεράνω …χρημάτων άδηλες ιερόδουλες με …ηθικό πλεονέκτημα, καθώς και τους επίσης υπεράνω …χρημάτων ενεργητικούς κίναιδους με …ηθικό πλεονέκτημα. Βλέπε π.χ. και Ελλάδα 1949 μα π.χ. και Ρωσία 1939 Ακόμη κι’ όταν δεν αφήνονται στα χέρια των αντιπάλων τους οι προδότες όλων των εθνών εκκαθαρίζονται από τα άλλα έθνη εκ των έσω, (βλ. π.χ. Stalin).

Η στραγγαρχίδω

Δεν πετά μόνον η Ουάσιγκτον τους προδότες όλων των εθνών στα σκουπίδια όταν παύει να τους χρειάζεται άλλο, όλα τα Κέντρα τους πετούν στα σκουπίδια όταν παύουν να τους χρειάζονται άλλο και είναι αναμενόμενο αυτό. Ή εμπιστεύεσαι εσύ …ανθρώπους οι οποίοι «έχουν κάνει ζάρια ακόμη κι’ από τα κόκαλα της μάνας τους»; Ή εμπιστεύεσαι εσύ …ανθρώπους οι οποίοι έχουν προδώσει ακόμη και τα τέκνα τους; Αν όχι, τότε, πώς να τους εμπιστευθεί π.χ. η C.I.A.? Ξέρεις εσύ «να κάνεις την δουλειά σου» με …υπεράνω χρημάτων υλιστές, (υλιστές με …ηθικό πλεονέκτημα, ή, πιο απλά, με …χορτοφάγους λέοντες) και κατόπιν να φυλάσσεις τα νώτα σου από τις εν λόγω ντροπές του ανθρωπίνου είδους και δεν ξέρει το U.S. Department of State? «Για να σπάσει ο πάγος» αστειεύεσαι ή κάνεις «πλάκα» στον εαυτό σου;

Ο μαρμαράς κάνει την πλάκα στον καθένα μας. Εκτός βεβαίως από όσους κάνουν «πλάκα» στον εαυτό τους. Είναι οι μόνοι που κάνουν οι ίδιοι την μαρμάρινη πλάκα τους. Πολλά χρόνια πριν αφεθούν στα χέρια των αντιπάλων τους ή εκτελεστούν απ’ όσους τους γνωρίζουν καλύτερα από τον καθένα, (τους εργοδότες τους).

__________________

¹ Το να κατηγορηθούν για σεξισμό σοσιαλιστές, (κρατιστές - φασιστοειδή), του σωστού έθνους, (του δικού τους, δηλαδή, έθνους), δεν είναι ορθό. Ο σωστός πολιτικά ομοφυλόφιλος, (κομμουνιστής ή ναζί του δικού του έθνους), είναι ο μόνος, ίσως, που δικαιούται να ομιλεί με όρους υλισμού όπως προδήλως είναι, μεταξύ άλλων, ο πούτσ…, το μουν… κ.λπ. Αυτές είναι, άλλωστε, οι αξίες που ενώνουν τα άλογα, τα γουρούνια, τα μοσχάρια, γενικά τους υλιστές. Και τα ρήματα που αντικαθιστά με το ρήμα «θα σας γαμή…», εξάλλου, ο μέσος ...υλιστής με ...ηθικό πλεονέκτημα -(π.χ. το ρήμα «θα σας διώξω», π.χ. το ρήμα «θα σας φυλακίσω», το ρήμα π.χ. «θα σας θανατώσω»)- υλικό σκοπούμενο έχουν, δεν έχουν ηθικό σκοπούμενο. (Ποιος υπεράνω …χρημάτων υλιστής και μάλιστα …κοινωνικός αγωνιστής «μπουκάρει» π.χ. σε τράπεζες με κοντόκανη καραμπίνα για να ληστέψει ήθος κι' όχι χρήμα;)

Commandant
of Auschwitz:
The Autobiography
of Rudolf Hoess

Πράγματι, οιοσδήποτε υπηρέτησε σαν διοικητής σε GULAG ή σε στρατόπεδο των γερμανών, (όχι των σοβιετικών: ρώσων, αρμενίων, ιουδαίων κ.α.), εθνικοσοσιαλιστών, (π.χ. στο «Άουσβιτς»), έπαιζε με τα παιδάκια του και με τα στήθη της συζύγου του και της υπηρέτριας του, (εναλλάξ), κάθε που έληγε η βάρδια του και επέστρεφε κατάκοπος στο σπίτι. Ή, τουλάχιστον, έτσι αφήνουν να εννοείται στα Απομνημονεύματά τους κάποιοι εξ αυτών. Ή υπήρξε σύζυγος ή υπηρέτρια που να γνώριζε τί συνέβαινε στα προαναφερόμενα στρατόπεδα; «Αλλά άντε και πες» ότι γνώριζε, ε και λοιπόν τί θα τσακωθεί «η κοτούλα με τον πετεινό της για ξένες όρνιθες και κοκόρια»; Ή δεν μετατρέπεται σε απέραντο «κοτέτσι» κάθε χώρα στην οποία άρχει υλιστής, (θεός του εαυτού του);

Δεν έχουν σημασία οι άλλοι αν είσαι υλιστής, αυτό που έχει σημασία είσαι εσύ και συγκεκριμένα το μουν… σου ή η πούτσ… σου, το στομάχι σου, (η τσέπη σου), η έπαυλή σου, αυτά. Τί θέλει, άλλωστε, ένας υλιστής για να ζήσει, (πολλά θέλει); Υπάρχει π.χ. τράπεζα που να μην αρκείται στα λίγα; Ούτε μία. Ε, το ίδιο ισχύει με αυτούς οι οποίοι δε αναγνωρίζουν σύνορα σε χώρες, σε πόλεις, σε Γραφεία, σε χωράφια, σε αμπέλια, με εξαίρεση, οπωσδήποτε, τα σύνορα στις δικές τους ιδιοκτησίες.

Είναι δυνατόν να έχεις υλικούς φραγμούς όταν δεν έχεις ηθικούς φραγμούς; Δεν είναι ορθό να κατηγορηθούν για σεξισμό οι υλιστές λοιπόν. Υλιστής, άλλωστε, αυτός που αφοδεύει με το στόμα του και ομιλεί με τον πρωκτό του είναι και απόδειξη το γεγονός ότι όσο πιο απύλωτο το στόμα του, τόσο πιο απύλωτος ο πρωκτός του και ως εκ τούτου η τσέπη του.

[Ναι, έξοδα, πολλά έξοδα. Να του τα καλύπτεις εσύ, μέσω εφορίας, απαιτεί ένας καθένας …άνθρωπος τύπου «μοσχάρια “όλων των εθνών ενωθείτε”». Δεν γνωρίζει, εξάλλου, «το μοσχάρι» ότι συμπεριλαμβάνεται στην κάλυψη των εξόδων του αμοραλισμού του ο οποίος -σημειωτέον- είναι για γέλια. 

Ή δεν είναι για γέλια ο αμοραλισμός των ικανών μόνο για κατανάλωση πλούτου …ανθρώπων; Μα έτσι, (μέσω της διαφθοράς), γίνεται πάμφτωχη, (άκρως συμφέρουσα εργατική δύναμη), η μάζα. Και εχθρός συνάμα ο κάθε φτωχός στον νου με τα θύματα του αμοραλισμού του, δηλαδή, π.χ. με τον αδερφό του, με τον πατέρα του, με τον γιο του, με τον φίλο του, με τον συνάδελφό του, με την σύζυγό του - γενικά με τον περίγυρό του. Λίγο είναι αυτό; Λίγο είναι να μειώνεις το εργατικό κόστος και ταυτοχρόνως να κατακερματίζεις το κοινωνικό σώμα, αν όχι να το μετατρέπεις σε «κρανίου τόπο»; Ε όχι δα, αυτό είναι μεγάλη υπόθεση, δεν είναι «αστείο ποσό». 

Αν υπάρχει πλούτος στον νου, αξίζει τον κόπο η φτώχεια στην ψυχή για να διατηρείς και για να αυξάνεις, (έτσι), την υλική περιουσία σου. Αν δεν υπάρχει πλούτος στον νου, τότε, οι μηδέν ηθικοί και ως εκ τούτου υλικοί φραγμοί π.χ. της μέσης φτωχής στον νου μανούλας, το μέλλον άλλων τέκνων εξασφαλίζουν, όχι το μέλλον των δικών της τέκνων. Για την ακρίβεια εξασφαλίζουν το μέλλον των τέκνων των πλέον πλούσιων, παγκοσμίως, οικογενειών. 

Αν από την δεκαετία του '60 και μετά είχαν παραμείνει μόνο στον νου, (μόνο στην τσέπη), φτωχοί οι πολλοί στην Δύση, τότε, η αναλογία φτωχών ανά πλούσιο, παγκοσμίως, μετά το '80 ούτε την αύξηση που σημείωσε ο πληθυσμός το διάστημα αυτό θα παρακολουθούσε, ούτε η κερδοφορία των πολυεθνικών και των τραπεζών θα εκτινάσσονταν σε πρωτοφανή, στην ιστορία, επίπεδα. 

Είναι μεγάλη υπόθεση το να κάνεις και ανήθικους τους φτωχούς στον νου. Η ανηθικότητα για κάθε φτωχό στον νου είναι ότι είναι π.χ. το πιστόλι για κάθε μωρό, (βρέφος ανεξαρτήτου ηλικίας). Ένα μέσον το οποίο δεν χρειάζεται ή ένα μέσον το οποίο χρειάζεται εάν - εφόσον θέλει να σκοτωθεί ή να σκοτώσει χωρίς το παραμικρό για τον δράστη όφελος!] 

text ©2020 yahooxaxaxouxa.blogspot.gr