Χριστιανική Τελετουργική Μουσική

Όπως το Θέατρο, η Μουσική, ο Χορός, έτσι και η Τελετουργική - Θρησκευτική Μουσική, στις Παραστατικές Τέχνες συγκαταλέγεται. Έπαιξε σημαντικό ρόλο η Τελετουργική - Θρησκευτική Μουσική στην εξέλιξη της Τέχνης που απευθύνεται στην αίσθηση της ακοής. Παρατίθενται ακολούθως -τόσο με χρονική, όσο και με θεματική κατάταξη- οι πλέον καίριοι σταθμοί της, σε ότι αφορά στα δόγματα - ρεύματα του Χριστιανισμού:

Αρχαιότητα (Ancient Music)

Περίοδος: 3.400 π. Χ. ή πιο μετά - 475 μ. Χ.

Περιγραφή: Πρώτοι πολιτισμοί

Πρώτοι χριστιανικοί ύμνοι ελλήνων:

1. Αίγυπτος, 300 μ.Χ., Oxyrhynchus hymn (Papyrus Oxyrhynchus XV 1786)

2. Ελλάδα, 300 - 400 μ.Χ., Φώς Ιλαρόν (Apostolic Constitutions) 

3. Ελλάδα, 400 μ.Χ., Σιγησάτω πᾶσα σάρξ βροτεία (Χερουβικός Ύμνος) 

Πρώτος χριστιανικός ύμνος λατίνων:

Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, 337 - 430 μ.Χ., Te Deum

Woman with a Christian veil
Photo by Petar Milošević on Wikipedia

Μεσαίωνας (Πρόωρη Μουσική Early/Medieval Μusic)

Περίοδος: 476 μ.Χ. - 1750 μ. Χ.

Περιγραφή: Πτώση Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας (476 μ. Χ.), Ανακάλυψη Τυπογραφίας (1439 μ.Χ.)

Ι

Μεσαίωνας (476 - 1453):

# Μονοφωνικό Γρηγοριανό Μέλος (Εκκλησιαστική Μουσική)

# Μονοφωνία/Μονοφωνική στην Εκκλησιαστική ή Κοσμική Μουσική

# Κατά Προσέγγιση Τονικό Ύψος στην Κοσμική Μουσική

Σταθμοί Μουσικής Υφής Μονοφωνίας & Νευματικής Σημειογραφίας:

330 μ.Χ. Βυζαντινή Αυτοκρατορία

384 μ.Χ. Αμβροσιανό Μέλος (Μονοφωνικό ή Αντιφωνικό)

590 μ.Χ. Γρηγοριανό Μέλος (Μονοφωνικό με εξαίρεση περιόδους η τόπους)

1000* μ.Χ. Βυζαντινό Μέλος (Μονοφωνικό)

*Πρώτη Νευματική Σημειογραφία

1054 μ.Χ. Μεγάλο Σχίσμα

Ο Αμβρόσιος Μεδιολάνων θεωρείται και είναι πατέρας της θρησκευτικής υμνωδίας στην Δύση. Το Βυζάντιο θεωρείται και είναι κοιτίδα της θρησκευτικής υμνωδίας στην Ανατολή.

Περίοδοι Οκτώηχου (Οι Οκτώ Τρόποι Υμνωδίας στην Βυζαντινή, Συριακή, Κοπτική, Αρμενική, Λατινική, Σλαβική Εκκλησία):

600 - 1300 μ.Χ. Αγιοπολίτικη Οκτώηχος

Ιωάννης ο Δαμασκηνός (Δαμασκός 675 ή 676 - Ιερουσαλήμ 749)

1300 - 1800 μ.Χ. Παπαδική Οκτώηχος

Ιωάννης Κουκουζέλης (Δυρράχιο 1280 - Άγιο Όρος 1360)

1800 μ.Χ. - σήμερα, ΝεοΒυζαντινή Οκτώηχος

Χρύσανθος - Χουρμούζιος - Γρηγόριος

Οι οκτώ ήχοι: 

Α ……………………………….διατονικό

Β ……………………………χρωματικό

Γ……………………………......εναρμόνιο

Δ ………………………………διατονικό

Πλάγιος Α ………………...διατονικό

Πλάγιος Β ………………χρωματικό

Βαρύς ………….........…......εναρμόνιο

Πλάγιος Δ …………………διατονικό

Αντιπροσωπευτικός Υμνογράφος Βυζαντινής:

Ρωμανός ο Μελωδός (490 - 555 μ. Χ.) Βλ. π.χ. σχετικές αναφορές του ιδρυτή του Κλάδου «Βυζαντινές Σπουδές» Karl Krumbacher

Συνδετικός Κρίκος Αρχαιοελληνικής - Μεσαιωνικής Μουσικής (Εκκλησιαστικής και Kοσμικής):

Η Πραγματεία De institutione musica του Boethius στην οποία παρουσιάζονται, μεταξύ άλλων:

# Το Εγχειρίδιο Αρμονικής (Encheiridion Harmonikes) του Νικόμαχου Γερασηνού

# Το Εγχειρίδιο Αρμονικές (Harmonics) του Κλαύδιου Πτολεμαίου

# Η Προφορική Παράδοση περί Μουσικής και Αριθμών των Πυθαγορείων

βλ. Διατονική Κλίμακα Κλαύδιου Πτολεμαίου

βλ. Pythagorean hammers & Pythagorean tuning (Κλίμακα Πυθαγορείων)

Anicius Manlius Severinus Boëthius

Αξιωματούχος & Φιλόσοφος

Ρώμη 480 - 524 ή 525 ή 526 μ. Χ.

      

Η Πραγματεία De institutione musica του Boethius είναι η πρώτη σημαντικότερη σε ότι αφορά στην τελειοποίηση της Τέχνης της Μουσικής.

Εφεύρεση Νοτών (Φθόγγων) - Σημειογραφία Ευρωπαϊκής Μουσικής:

Guido of Arezzo

Βενεδικτίνος ιερομόναχος

Ιταλία, 991 ή 992 - μετά το 1033 μ.Χ.

Ο Guido of Arezzo συνθέτει το Ut queant laxis [(Ύμνος για τον Ιωάννη Πρόδρομο (Βαπτιστή)] «πάνω» σε προϋπάρχουσα μελωδία, το πιθανότερο. Οι στίχοι είναι του Paul the Deacon, Βενεδικτίνου ιερομόναχου.

Πρώτη Στροφή:

Ut queant laxīs

resonāre fibrīs

Mīra gestōrum

famulī tuōrum,

Solve pollūtī

labiī reātum,

Sāncte Iōhannēs.

Ο Guido of Arezzo συνθέτει τον Ύμνο Ut queant laxis με τους γνωστούς σε όλους, σήμερα, πια, επτά φθόγγους:

1. Ντο

2. Ρε

3. Μι

4. Φα

5. Σολ

6. Λα

7. Σι

Ο Guido of Arezzo γύρω στο 1026 μ.Χ. συντάσσει την Πραγματεία Micrologus. Η Πραγματεία Micrologus του Guido of Arezzo είναι η δεύτερη σημαντικότερη σε ότι αφορά στην τελειοποίηση της Τέχνης της Μουσικής.

Organ at The Juilliard School

ΙΙ

Αναγέννηση (1420 - 1630):

# Πολυφωνικό Γρηγοριανό Μέλος (Εκκλησιαστική Μουσική)

# Πολυφωνία/Πολυφωνική στην Εκκλησιαστική ή Κοσμική Μουσική

# Ακριβές Τονικό Ύψος & Ρυθμός στην Κοσμική Μουσική

Αντιπροσωπευτικό Δείγμα Περιόδου: 

Sicut cervus (Palestrina) by Giovanni Pierluigi da Palestrina

Πολυφωνικό Τραγούδι

(Gregorian chant)

Κλασικισμός (Κοινή Πρακτική - Classical Music)

Περίοδος: 1600 μ.Χ. - 1910 μ.Χ.

Περιγραφή: Ολοκλήρωση (Τελειοποίηση) της Τέχνη της Μουσικής

Εκσυγχρονισμός Βυζαντινού Μέλους (De facto Σημειογραφία Βυζαντινής) - Εκσυγχρονιστές:

Αρχιεπίσκοπος Χρύσανθος του Δυρραχίου 

Μάδυτος (Ανατολικής Θράκης), 1770 - 1846

Χουρμούζιος ο Χαρτοφύλαξ 

Χάλκη (Προποντίδας), 1770 - 1840

Γρηγόριος Λευίτης (ο Βυζάντιος) 

Κωνσταντινούπολη, 1777 - 1822

1814 Καθιερώνεται η ΝεοΒυζαντινή Οκτώηχος. 

Οι επτά φθόγγοι της:

1. ΠΑ

2. ΒΟΥ

3. ΓΑ

4. ΔΗ

5. ΚΕ

6. ΖΩ

7. ΝΗ

Οκτώηχος Κλίμακα κάθε μορφής συναντάται:

# Αρχαία Ελλάδα (βλ. π.χ. Αριστείδης ο Κοϊντιλιανός)

# Παράδοση Δαμασκού (βλ. π.χ. Ρωμανός ο Μελωδός)

# Παράδοση Πρωτοχριστιανικών Κοινοτήτων (βλ. π.χ. σχετικές παρατηρήσεις Πλίνιου του Νεότερου)

«Διότι, ὅπως εἶναι τίς ἱκανός να αἰσθανθῇ καί ἐκτιμήσῃ πρᾶγμα τόσον ἁβρόν, ὅσον ἡ Βυζαντινή μουσική, πρέπει νά ἔχῃ ἢ ἁπλότητα ἢ λεπτότητα. Ἀλλ’ ἡ παρ’ ἡμῖν ψευδοαριστοκρατία τήν μέν ἁπλότητα, δυστυχῶς, ἀπώλεσε πρό πολλοῦ, εἰς βαθμόν δέ τινα λεπτότητος οὐδέποτε κατώρθωσε νά φθάσῃ. Ἄλλως, ἡ Βυζαντινή μουσική εἶναι τόσον Ἑλληνική, ὅσον πρέπει νά εἶναι. Οὔτε ἡμεῖς τήν θέλομεν, οὔτε τήν φανταζόμεθα, ὡς αὐτήν τήν μουσικήν τῶν ἀρχαίων Ἑλλήνων. Ἀλλ’ εἶναι ἡ μόνη γνησία καί ἡ μόνη ὑπάρχουσα. Καί δι’ ἡμᾶς, ἐάν δέν εἶναι ἡ μουσική τῶν Ἑλλήνων, εἶναι ἡ μουσική τῶν Ἀγγέλων.»  Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης («Άπαντα», Εκδοτικός Οίκος «Δόμος», Τόμος 5ος)

Η Θρησκευτική Υμνωδία του Βυζαντίου επηρέασε:   

# το ελληνικό παραδοσιακό τραγούδι

# το ελληνικό λαϊκό τραγούδι

➤ τόσο ως προς τους μουσικούς (βλ. π.χ. σχετικές παρατηρήσεις Μάνου Χατζιδάκι)

➤ όσο και ως προς τους λεκτικούς τρόπους (βλ. π.χ. Εργογραφίες Στρατή Μυριβήλη, Οδυσσέα Ελύτη κ.α.) 

«Πάνω σ’ αυτούς τους ρυθμούς χτίζεται το ρεμπέτικο τραγούδι, του οποίου παρατηρώντας τη μελωδική γραμμή διακρίνομε καθαρά την επίδραση ή καλύτερα την προέχταση του βυζαντινού μέλους. Όχι μόνο εξετάζοντας τις κλίμακες που από το ένστιχτο των λαϊκών μουσικών διατηρούνται αναλλοίωτες, μα ακόμη παρατηρώντας τις πτώσεις, τα διαστήματα και τον τρόπο εκτέλεσης. Όλα φανερώνουν την πηγή, που δεν είναι άλλη από την αυστηρή και απέρριτη εκκλησιαστική υμνωδία.» Μάνος Χατζιδάκις ¹

Λαϊκά (= Δημοφιλή) Εγκώμια Ακολουθίας Επιταφίου:

ΣΤΑΣΙΣ ΠΡΩΤΗ Ἦχος πλ. α’: Η ζωή εν τάφω *

Δείγμα: Από Μανώλη Μητσιά και Νίκο Ξυλούρη

ΣΤΑΣΙΣ ΔΕΥΤΕΡΑ Ἦχος πλ. α’: Άξιον εστί *

ΣΤΑΣΙΣ ΤΡΙΤΗ Ἦχος γ’: Αἱ γενεαὶ πᾶσαι *

Δείγμα: Από Φλέρυ Νταντωνάκη

* Άγνωστων μεν, λόγιων δε δημιουργών. (= Λαϊκή 

- Δημοτική Παράδοση). Το παράδοξο να γράφουν λόγιοι ανώνυμα οφείλεται στην κουλτούρα. Θεωρούνταν αρετή η ταπεινότητα (η μη κοσμικότητα). Η αλαζονεία είναι το ένα από τα επτά θανάσιμα αμαρτήματα κατά τους χριστιανούς. Η προσφορά έργου ανώνυμα από λόγιους δεν ήταν ασυνήθιστη στις πρώτες χριστιανικές κοινότητες και στην λεγόμενη πρώτη (αρχική) περίοδο του Βυζαντίου.

Χαρακτηριστικό δείγμα απόδοσης, (ερμηνείας), ελληνικού παραδοσιακού, (δημοτικού), λαϊκού      (= δημοφιλούς) τραγουδιού: Έχε γειά Παναγιά από την Δόμνα Σαμίου

Μοντερνισμός (Modern/Contemporary Μusic)

Περίοδος: 1890 μ.Χ. - σήμερα

Περιγραφή: Σύγχρονη (Νέα) Όπερα, Ιμπρεσιονισμός, Λαϊκή (Δημοφιλής) Μουσική

Πολυφωνικό & Εκκοσμίκευση - Δείγματα Λαϊκών 

(= Δημοφιλών) Ύμνων Δυτικών Χριστιανικών Δογμάτων βάσει δημοσκοπήσεων και κατά χρονολογική ιεράρχηση:

ΙΡΛΑΝΔΙΑ Be Thou My Vision (μεταξύ 600 - 1400)

Lyrics adapted by Eleanor Hull (1912)

E.g. Performed by Elenyi Arrangement and Matthias Miller

ΗΝΩΜΕΝΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ Amazing Grace (1779)

Lyrics by John Newton (1779)

E.g. Performed by LeAnn Rimes

ΣΟΥΗΔΙΑ How Great Thou Art (1885 ή 1886)

Lyrics by Carl Gustav Boberg (1885 ή 1886) - Lyrics in english by Stuart K. Hine

E.g. Performed by Martina McBride

Christian Liturgical Music Γενικά

East:

ΑΙΘΙΟΠΙΚΗ Ethiopian Church Music

ΑΡΜΕΝΙΚΗ Armenian Church Music

Δείγμα: by Nelly Gasparyan

ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ Βυζαντινή Byzantine Chant 

Δείγμα: by Fairuz

ΚΟΠΤΙΚΗ Coptic Music

ΡΩΣΙΚΗ ευρείας χρήσης Russian Orthodox Liturgical Music

Δείγμα: Προσευχή by Арт-группа LARGO

ΡΩΣΙΚΗ περιορισμένης χρήσης Znamenny Chant (Οκτώηχος)

ΣΥΡΙΑΚΗ Syriac Chant

Δείγμα: by Lina Sleibi

Προσευχή by Арт-группа LARGO

West

ΔΥΣΗΣ Ρωμαιοκαθολικοί* & Αγγλικανοί Plainsong

               *Gregorian chant

ΣΚΟΤΙΑΣ Πρεσβυτεριανοί Gaelic Psalm

Christian Liturgical Music Ειδικά

AFRICA

Eritrea - Coptic Music

Ethiopia - Ethiopian Church Music

AMERICA

American (USA) Gospel, Country Gospel, Bluegrass Gospel, Southern Gospel, Traditional Black Gospel

American (USA) Sacred Harp Music

ASIA

Armenian Church Music

Eastern Christianity (Greece, Cyprus et al) Byzantine Chant

Russian Orthodox Liturgical Music

Russian Znamenny Chant

Syriac Chant

EUROPE

Western Christianity (Italy, UK et al) Plainsong, Gregorian chant

Scotia (UK), Gaelic Psalm

oceania

Micronesia - Marshall Islands, Roro Chant

Polynesia - Tahiti (FR), Himene tarava

✽ ✽ ✽

ΑΞΙΟλογα ΔΕΙΓΜΑΤΑ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑΣ:

1. Jesus Cristo (1971)  by  Claudia (Maria das Graças Rallo)

2. JS Bach (1685-1750), St. Matthew Passion (ΒWV 244) by Netherlands Bach Society

3. Saxophone Concerto: II. Gaelic Psalm (2019) by Amy Dickson

4. Ave Maria (1998) by Céline Dion

Man and Bible
Photo by Ben White on Unsplash

Αναστάσιμοι Ύμνοι, Ψαλμοί

(Αξιόλογα Δείγματα)

ΛΙΒΑΝΟΣ Al Masih Al Hayat by Choir Of Beirut

ΑΓΓΛΙΚΑ Lamentations (Stasis 1) by Joy of All Who Sorrow Orthodox Church Choir

ΛΙΒΑΝΟΣ جوقة مار الياس المخلصية زحلة  by The Choir of St. Elie of St. Saviour church

ΕΛΛΗΝΙΚΑ Χριστός Ανέστη by хор Александро-Свирского монастыря

___________________

¹ «Το 1973, στο ντοκιμαντέρ του Βασίλη Μάρου “Μπουζούκι”, ο Μ. Χατζιδάκις επισημαίνει: “Αυτό το οποίο σήμερα υπάρχει ως ρεμπέτικο τραγούδι είναι ένα βιομηχανικό κατασκεύασμα το οποίο έχει μεγάλη πέραση και ιδιαίτερα στην Ευρώπη όπου επιζητούν να ανακαλύπτουν καινούργιους ηχητικούς τρόπους. Σήμερα τα βήματα έχουν κωδικοποιηθεί. Άρα δεν υπάρχει έκπληξη, το δραματικό ενδιαφέρον, το να σου αποκαλύπτεται ο χορευτής την ώρα που χορεύει”. Αρκετά μετά τη μεταπολίτευση σημειώνει: “...Από κει και πέρα, όταν το ρεμπέτικο έγινε τόσο αφόρητα νόμιμο, όσο και το Κομμουνιστικό Κόμμα στις μέρες μας, αποκηρύσσω μετά βδελυγμίας τη σχέση μου μ' αυτό”». Γιώτα Συκκά, εφ. «Η Καθημερινή», 22α Ιουλίου 2012

research & text © 2020 yahooxaxaxouxa.blogspot.com

Τέσσερα χρόνια yahooxaxaxouxa blogspot

Τον πλέον αναγνωρισμένο «μάστορά» της στον γραπτό λόγο, (δημοσιογράφο και συγγραφέα), «έχασε» η «ξεκάλτσωτη πατούσα» της Δύσης, (η Λατινική Αμερική).

Ή, έστω, αυτή ήταν η μία απ’ τις ειδήσεις του διεθνούς δελτίου την 18η Απριλίου 2014 - ημέρα κατά την οποία αρχίσαμε να συντάσσουμε αυτό, εδώ, το σημείωμα.

Τα «100 χρόνια μοναξιάς» θα κρατάνε ακμαίο στις θύμησες τον ανεπιτήδευτο (μαγικά κι’ όχι βαρετά) πραγματιστή Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες, εκτιμούν όσοι λάτρεψαν «την πένα του».

Gabriel García Márquez

***

Προσχηματική, για να είμαστε ειλικρινείς, η σημερινή μας παραπομπή στις προηγούμενες επετειακές αναρτήσεις μας:

α) 2011 

β) 2012 

γ) 2013,

μα, επιβεβλημένη από την στιγμή που η παρένθεση μέσα στην οποία περικλείονται τα όσα αφορούν σ’ αυτό, εδώ, το ιστολόγιο, κατά την τελευταία, αυτή, χρονική περίοδο, όπως είναι π.χ. τα ακόλουθα φωτοσημειώματά μας:

α) στο Twitter,

β) στο Facebook,

γ) στο Google+,

παραμένει, (σαν παρένθεση), ανοιχτή.

Αναβάλλεται για αύριο, (μετατίθεται στο μέλλον), λοιπόν, η όποια επισήμανση θα είχαμε να κάνουμε σήμερα, (τώρα), για την περίοδο μεταξύ: 6/4/2013 και 6/4/2014.

***

Την 9η Απριλίου 2014 απέκτησε για πρώτη φορά και πάλι -μετά τον Μάιο του 2010- την δυνατότητα η Ελλάδα να «βγαίνει» στις αγορές και να δανείζεται χρήμα, όπως (ανα)μετέδοσαν τα ντόπια και ξένα Μ.Μ.Ε

Μόνο που η ανεργία στους νέους, εδώ, εξακολουθεί να «τρέχει» με 32%+, ενώ, «του φτωχού τ’ αρνί», φέτος, το Πάσχα, θα' ναι και «κρύο» εκτός από «λειψό», καθώς όλα δείχνουν, (λυσσομανά ο άνεμος έξω απ’ το παράθυρο - κακός καιρός για όσους «δεν έχουν τον τρόπο τους»).

Δεν ζει κι’ ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης για να περιγράψει τις αντιθέσεις αυτές χωρίς κραυγές ۠ ένας απ’ τους ελάχιστους που ήξεραν την ελληνική γλώσσα σε βαθμό που του επέτρεπε να περιφορνεί με απαράμιλλο, ενδεχομένως, τρόπο, την αταλαντοσύνη στα ψέματα απ’ την οποία ανέκαθεν εμφορούνταν οι λάτρεις της ταχύτητας και της ευκολίας στην γνώση, οπότε και στις υποσχέσεις και στα μύρια όσα άλλα «εργαστήρια» του διαβόλου...

«Το μοιρολόγι της φώκιας»

***

Πέρα απ’ τον απολογισμό, σ’ ότι αφορά εμάς, όμως, σημαντικότερο, κατά την γνώμη μας, είναι το τι αναδεικνύεται μέσα από ή, πιο σωστά, μέσα κι’ από εδώ.

Οπότε, μία δεύτερη - πόσο μάλλον μία συγκριτική «ματιά» αυτή την στιγμή:

α) στο Άρθρο του ρώσου ηγέτη Βλαντιμίρ Πούτιν το οποίο δημοσίευσε η εφημερίδα «Τα Νέα Της Μόσχας» την 27η Φεβρουαρίου 2012 - Άρθρο του οποίου τα κυριότερα, κατά την άποψή μας, πάντα, αποσπάσματα περιλάβαμε, με δικές μας επισημάνσεις, στο περσινό επετειακό μας σημείωμα, (15/4/2013), αλλά και

β) στο Άρθρο του κ. Πολ Κρέγκ Ρόμπερτς το οποίο δημοσίευσε η «Ευρασιατική Επιθεώρηση» την 23η Ιουνίου 2013 και αναπαράγαμε αυτούσιο την 6η Αυγούστου 2013 μέσα από εδώ,

ίσως, (πιθανόν), να λειτουργεί αρκούντως υποβοηθητικά ούτως ώστε να (μεθ)ερμηνεύονται με πιο ουσιαστικό τρόπο, μεταξύ άλλων:

α) τα όσα διαδραματίζονται τούτη την ώρα στην Ουκρανία,

β) η (προ)σχεδισμένη στρατιωτική επέμβαση των Η.Π.Α. με την βοήθεια του Ισραήλ, κυρίως, στην Συρία, πριν από μισό και πλέον χρόνο - επέμβαση η οποία, τελικά, αναβλήθηκε,

γ) αν όχι κι’ ο τρόπος, εντέλει, με τον οποίο καταρτίστηκε το ακόμα επίκαιρο, δυστυχώς, αυτό, εδώ, «Ημερολόγιο»…

***

Στις 19 Απριλίου 2014 ολοκληρώσαμε ετούτο το σημείωμά μας.

Ένα θέμα που «κάλυπτε» το «Reuters» απ’ την επικαιρότητα της Νότια Κορέας κι’ όχι μόνο, (…), μας απέσπασε την προσοχή:

«Θα ξαναγίνω δάσκαλος στην άλλη ζωή», έγραψε, μεταξύ άλλων, στο σημείωμα που άφησε ο 52χρονος νοτιοκορεάτης εκπαιδευτικός Κανγ Μιν Κίου, (υποδιευθυντής του Λυκείου Ντανουόν της Ανσάν -παρακείμενης πόλης της Σεούλ), ο οποίος αυτοκτόνησε θεωρώντας και τον εαυτό του υπεύθυνο αφού οργάνωσε την εκδρομή η οποία στοίχησε μέχρι στιγμής, (=με βάση τις μέχρι τώρα έρευνες για την ανεύρεση νεκρών), την ζωή σε 28 ανθρώπους στο πλοίο «Sewol» που ναυάγησε ενώ κατευθυνόταν στο νησί Τζετζού την 16η Απριλίου 2014

Yiruma

***

Προκύπτει κι’ από τα προηγούμενα ότι το ταξίδι της ζωής δεν γίνεται μόνο «κάτω απ’ τον ήλιο», μα, πάντοτε θα υπάρχουν κι’ αυτοί οι οποίοι τρέφουν την ψευδαίσθηση ότι μπορούν «να περνάνε το ποτάμι χωρίς να βρέχονται» - αν όχι κι’ εκείνοι οι οποίοι ενώ «πληρώνουν» διαρκώς «με μαχαίρι» θεωρούν κάτι παραπάνω από δεδομένο ότι «δεν θα πληρωθούν στο ίδιο», ακριβώς, «νόμισμα», κάποια στιγμή.

Το αύριο αποδεικνύει ωστόσο και σ' αυτούς των οποίων το κορμί είναι πιο ευαίσθητο απ' την συνείδησή τους, αν και σε τι βαθμό είναι έτσι, μόνον και μόνο επειδή έτσι νομίζουν, (οι ίδιοι), πως είναι...

Πολλές, ίσως, οι απώλειες άξιων,
ακόμα περισσότερες, μάλλον, οι παρουσίες ανάξιων,
μα, εμείς, εδώ θα είμαστε και φέτος.

Να είστε καλά.

Αθήνα,
19 Απριλίου 2014

yahooxaxaxouxa.blogspot.gr

Oscar, Grammy and Blowjob

Oscar, Grammy and Blowjob

  ©2013 yahooxaxaxouxa.blogspot.gr

Νόμιμος

Τράβα το’ να «δέμα» Giovedi Santo Κατερίνη νυχτιάτικο 

- «καλή Ανάσταση» στα διόδια… Τράβα τ’ άλλο «δέμα» Venerdi Santo μεσημεριάτικο στο Γιάννινο - «καλό Πάσχα στα τριόδια»... Και πάτα φρένο και στην ράχη του ημίδιπλου μετά… Α ρε ήρωα… Α ρε Μαρκούλη Μπότσαρη χώρες που «ξεβούλωνες»... Και ρίξε κι’ από ένα «επίσης» κάθε π’ αλλάζεις πλευρό - η κάσα μου από Neoset/ κι’ η μπάρα πάνω θέ μου… Φουτούμουτού σου μαρή ντροπή των υδραυλικώνανε… Τιμονώ Bού ο μαρτυρήσας επί της διπλής διαχωριστικής - εφτά φορές την πάτησα κι’ ακόμα ζει η white! Και καλά στο δεύτερο αγώι που το cd player ήταν ελεγχόμενο απ’ τον «οδηγώ κι’ άλλη σκέφτομαι». Στο πρώτο όμως; Κιχ - άχνα να μην μπορείς να βγάλεις. Διότι τι να πεις «σε μπάτσο με κολάν» που’ χει διπλοσημειωμένη την ακριβή ημερομηνία και ώρα που τον αποκάλεσες «after»; Μωρέ «έφαγα “Δυτικές Συνοικίες” μέχρι τα Τέμπη που μου’ γινε τ’ αυτί “Καραμολέγκος”». Βόγγηξα ο φέρτης. Ούτε στον οχτρό μου τέτοιο ντενίσι…

«Χάλυβα ξεφόρτωσα» στο πάπλωμα το boy. Σα να ξαναγεννήθηκα ένιωσα με το που ματάνοιξα βλέφαρο. Χώρο επόπτευσα. Και βουρ κάτω απ’ το ντους. Βάνες όλο αριστερά και το μάτι πέρα: μία προς τις πετσετοκρεμάστρες, μία προς την καλαθούνα μέσα στην οποίο παραχώνουμε το ελαφρώς ή βαρέως μεταχειρισμένο χαρτί υγείας. Ούτε κορδόνι κρεμόταν απ’ τις a, ούτε σερβιετάκι υπήρχε μέσα στην b. Βγήκα μάλιστα κι’ απ’ την μπανιέρα κάνα δύο τρεις φορές για να βεβαιωθώ ως προς την b. Με κίνδυνο βέβαια να σκάσω κάνα φιλί στο πλακάκι πασχαλιάτικο. Αλλά τι να έκανα; Δεν μπορούσα να κρατηθώ. Έπρεπε να βεβαιωθώ. Τακ τακ τακ λοιπόν με το ποδαράκι μου στ’ ανοιγοκλειστήρι της καλαθούνας να κιουτάω και να ξανακιουτάω μέσα. Ίχνος θηλυκού ίχνους. Έτσι είδα ακόμα πιο ανοξείδωτο το inox. «Ελευθερία - Ισότης - Αδελφότης. 1789» Γιούχουουουου! «Άμουνη Γαλλία»!! Ότι θέλω θα κάνω τώρα!!! «Κανένα καλσόν δεν θα μου σφίγγει το λαρύγγι σαν τριχιά αλειμμένη μπουγαδοσάπουνο και με το σκαμνί πεταμένο παράμερα». Lucky τ’ αγοράκι; Θεός!

Και πράγματι: Πριν καν προλάβω να ντυθώ με κάλεσε η ευτυχία: «Ήρθες; Είδα τ’ αμάξι. Έλα εκεί και έλα τώρα. Είναι  σοβαρός ο λόγος. Μαίνεται συμβούλιο με μπυροκαΐνες. Τρίτου κλιμακίου. 33ος βαθμός. Δεν μπορείς να λείπεις. Ακούς;». Και τσούουπ κι’ άλλο «No more pain» απ’ το Nokiaδι μέσα σε κάνα πεντάλεπτο. «Ο ξάδερφος Λέων» αυτή την φορά. Άλλη «η έκθεση», ίδιο «το θέμα»: «Αν αργήσεις κερνάς εσύ, αν δεν έρθεις είσαι Βιβή». Σαν εξωτερικά χείλη που τα χαϊδεύει μάτι που δεν με υπολογίζει και πολλή ένιωσα. Κι’ άντε τώρα «να βάλεις το …nickname σου πάνω πάνω στην μαρκίζα»… Γίνεται; Δεν γίνεται. Το ίδιο είναι να κάνεις νάζια σ’ ομορφιές που γίνονται λίπασμα για τουλίπες, το ίδιο είναι να κάνεις νάζια «σ’ ότι δείχνει αιώνες τώρα τα balls του» στον πανδαμάτωρ; Άλλη χάρη έχει το χαμόγελο που δεν αποσκοπεί κάπου. Μπλέκεσαι στα όνειρα, ρίχνεις και καμιά μούντζα στο διάολο που σέρνει το θύμα του με καροτσάκι… Κι’ όλα «τα στενά δρομάκια» μέσα σου μία μπάλα και συγκεκριμένα αυτή που φεύγει απ’ την πλατεία κι’ έρχεται και «σκάει» πάνω στο τραπέζι με τα μπουκαλοπότηρα για να κάνεις έτσι (κι’ εσύ) την δική σου Ανάσταση: «Μονί με κάνατε γαμώ το Χριστό σας κωλόπαιδα… Ποιος πάει ν’ αλλάξει τώρα… Φυσάει κιόλας… Θα με πάρει μονόμπαντα…»…

Προπέρσινο «το μπουρλότο» αυτό. Ο μπαρμπ-Αποστόλης έκανε φέτος την διαφορά. Με το που βγάλαμε «την καταδικαστική» για τον Λουκά «έσκασε μύτη» ο Απόστολος. Διότι πως είναι δυνατόνανε να γυρνάς απ’ το «000» και ν’ αρχίζεις να αναρωτιέται γιατί - για ποιο λόγο το δεξί σου χέρι μυρίζει ακόμα Μαίρη; Να πας να πλυθείς ρε επιδειξία. Η τουλάχιστον ν’ αναρωτιέσαι από μέσα σου όταν πρόκειται για την Μαίρη. Στα δικαστήρια αλλάζει πόδι στο σταυροπόδι αυτή και του φεύγουν οι φάκελοι απ’ τα χέρια του προέδρου… Έλεος δηλαδή. «Να στρώσουμε με ροδοπέταλα» τον οισοφάγο απ’ τον οποίο θα γλιστρήσει αύριο το παΐδι βγήκαμε, όχι να τσακωθούμε. Γιατί λειτουργείς σαν Σαλώμη; Ομοφώνως «εξεδιώχθη κακήν κακώς ο LookAtMe» λοιπόν. Ε κι’ έπεσε βέβαια μετά και μια κάποια βουβαμάρα στην παρέα λόγω «της ήττας που φάγαμε». «Μα τι του βρήκε» κ.λπ. Τα γνωστά τώρα... Όχι για πολύ όμως γιατί άρχισε ν’ ακούγεται κλαρίνο από μακριά. Κι’ όλο δυνάμωνε το τίμ τυριρίτι τυριριρίμ τυριρίτι τιτιτίμ τυριρίτι τυριριρίμ τυριρίτι…

Αμάξι ερχόταν. Ένα Renault Megane. Βυσσινί. Τέρμα το’ χε το ρΙζόγαλο. Τσίπουρο κι’ έλατο «ξέρναγαν» τα ηχεία. Κοζάρουμε λίγο καλύτερα και βλέπουμε τον θείο Τόλη. Φόραγε την ζώνη ασφαλείας του και τα Rey Ban γυαλιά του ενώ στην θέση του συνοδηγού είχε ένα αρνί σφαγμένο στο οποίο επίσης είχε περασμένη την ζώνη ασφαλείας. Του’ χε βάλει κι’ ένα τζίν καπελάκι χρώματος καρπουζί (για τον ήλιο) και πήγαινε… ΧαΛΛΛαρά… Με 5 km/h … «Μας ρήμαξε»... Να κρέμεται το κεφαλάκι τ’ αμνού με το γλωσσίδι στραβοχυμένο όξω απ’ το μισάνοιχτο τζάμι της δεξιάς πόρτας που τύφλα να’ χουν τα σκασμένα απ’ την δίψα χείλη τ’ αρσενικού του χτήνους το οποίο διέσχισε την έρημο της Nevada solo. (Με μόνη παρέα του ένα μασημένο πούρο και δύο σταγόνες ουίσκι - «κάτουρο»). Ίσα με καμιά 200αριά κεφάλια «πήρε» έτσι ο uncle απ’ τα τραπέζια του δικού μας και των άλλωνε μαγαζιών: ο ένας να ψάχνει τα κλειδιά του, η άλλη το κινητό της, ο παραπέρα τον αναφτήρα του… Μέχρι και «το νίμουνίμου Fabia» (που ήταν απέναντι) «την πούλεψε»... Κι’ άντε τώρα (μετά απ’ αυτό) να πας για δεύτερη «γύρα». Τι να π(ι)είς; 5 πορ/δές χωρίς ανθρακικό (blue) κι’ ένα ΑΥΡΑ «σε θερμοκρασία αφαλού» πήραμε. Και «fine». Φθηνά τη βγάλαμε «και φέτες».

©2010 yahooxaxaxouxa.blogspot.com