Πέμπτη 28 Δεκεμβρίου 2017

Οι περί του μύθου της Κασσάνδρας μύθοι

Μόνον η Κασσάνδρα ήξερε 
ότι οι σκύλοι δεν είναι χορτοφάγοι;

Δεν έχει αόριστη έννοια, ή, όποια έννοια θέλω «εγώ ή εσύ ή ο άλλος» ο περί Κασσάνδρας μύθος. Προβλέψεις έκαμε η Κασσάνδρα, όπως γνωρίζουν όσοι γνωρίζουν ελληνική μυθολογία, όχι εκτιμήσεις. Τουναντίον, αυτοί που ξέρουν και θυμούνται το παρελθόν προσώπων και οργανωμένων ομάδων προσώπων -και όχι βέβαια το παρελθόν τους σε επίπεδο σεναρίων, («πάρλας») και κοστουμιών, (θεατρικών πολιτικά κοστουμιών), μα, σε επίπεδο έργων- εκτιμούν, ή, για την ακρίβεια, είναι από πριν και μάλιστα 100% βέβαιοι για το τι θα πράξουν τα πρόσωπα αυτά (και) στο μέλλον... Δεν (προ)απαιτείται άνω του μετρίου ευφυΐα ή δυνατότητα «ανάγνωσης βουλωμένων γραμμάτων», με, ή χωρίς τεχνολογικό, ή, όποιο άλλο, μέσο, (…), για να αποφαίνεσαι και δη ασφαλώς όσο ακόμη είναι νωρίς, (πριν να είναι αργά), ως προς το τι θα συμβεί π.χ. στον χασάπη ο οποίος ετοιμάζεται να πεταχτεί μέχρι το καθαριστήριο για να πάρει το σακάκι του αφήνοντας στο πόδι του έναν σκύλο. Αρκεί και μόνο να έχεις κοινό νου, (απλή λογική) και βέβαια να μην αντλείς συμφέροντα από την απόκρυψη των αυτονόητων, γιατί, αν κερδίζεις χρήμα, ή, διατηρείς προνομίες έτσι, (παριστάνοντας ότι δεν ξέρεις, ή, ότι ξέχασες π.χ. ότι οι σκύλοι είναι κρεατοφάγοι), τότε, ναι, έχεις κάθε λόγο να κάνεις τον χαζό - την χαζή...

Stupidity last stage of utopia
Stupidity last stage of utopia

Ο λύκος που γλυκομιλά φέρει προβιά προβάτου

Υπόψη δε ότι στην προκειμένη περίπτωση γίνεται λόγος όχι π.χ. για κουνελάκια και για σκυλάκια που δεν μιλάνε, μα, για έλλογα όντα και όχι, δεν είναι «αστείο ποσό» η διαφορά αυτή αφ ης στιγμής οι μόνοι λύκοι που δύνανται να παριστάνουν τα πρόβατα είναι οι ομιλούντες, (λύκοι). 
Το ίδιο άλλωστε ισχύει και κατ’ αντιστροφή και πράγματι, (όντως), για την οικονομία του κειμένου χρησιμοποιούμε παρομοιώσεις, μεταφορές και συναφή σχήματα λόγου, όχι επειδή πράγματι, (στ’ αλήθεια), είναι «πρόβατα» όλοι οι πολίτες. Όπως δεν είναι όλοι οι πολιτικοί προβατόσχημοι λύκοι ή «τσάμπα μάγκες», (ερίφια που «περνιούνται» για λύκοι), έτσι δεν είναι και όλοι οι πολίτες «αμνοερίφια», ή, αδύνατοι που καμώνονται τους δυνατούς... Οπότε, όχι, ούτε εμείς αποταθήκαμε π.χ. «στο Μαντείο των Δελφών» πριν προβούμε στις εκτιμήσεις στις οποίες προβήκαμε για τον Γ.Α.Π. παραμονές των εκλογών της 4ης Οκτωβρίου 2009 καθώς και για τον 
Συ. Ριζ. Α. παραμονές των εκλογών της 25ης Ιανουαρίου 2015 …Απλώς γνωρίζαμε και θυμόμασταν ότι οι εν λόγω είναι λύκοι που υποδύονται τα πρόβατα εξαρχής, (από την πρώτη κιόλας στιγμή της παρουσίας τους στον δημόσιο βίο...)... Το τί, κατά συνέπεια, θα έπρατταν οι προβατόσχημοι αυτοί λύκοι εάν βρισκόταν «μέσα στο μαντρί με τα πρόβατα», (στην εξουσία), ήταν, [για μας, ή, πιο σωστά, και για μας], όσο βέβαιο, (από πριν βέβαιο), είναι π.χ. και αυτό που κάνει ένας - καθένας σκύλος εκεί 
- τότε (ό)που «τον …δένουν με τα λουκάνικα»...

«Στων αμαρτωλών την χώρα, άδικος κριτής καθίζει»
                                                                                     
Είναι και ηλίθιοι πολιτικά οι εθνικοί μειοδότες στην εποχή μας
Δημοκρατικό επόμενο είναι το να εκλέγεται ψεύτης 
- κλέφτης πρόεδρος σε χωριό στο οποίο οι επτά στους 10 κατά μέσο όρο κατοίκους κλέβουν - ψεύδονται. Όπως δεν υπάρχει π.χ. μάγειρας που δύναται να μαγειρέψει κοτόπουλο αν δεν έχει κοτόπουλο, έτσι δεν υπάρχει και προπαγανδιστής που δύναται να πείσει ψεύτες, ή μαλάκες, ή λωποδύτες, ή πουτάνες, ή κλέφτες, ή πούστηδες, ή ηλίθιους να (υπερ)ψηφίζουν τους ομοίους τους εάν, (εφόσον), δεν είναι ήδη και δη στην πλειονότητά τους τέτοιοι οι επτά στους 10 κατά μέσο όρο ψηφοφόροι σ’ έναν τόπο, (χωριό, πόλη, χώρα, ήπειρο). Ναι μεν οι επαγγελματικοί κλάδοι που λανσάρουν πρόσωπα, (π.χ. οι δημοσιογράφοι), ή, πράγματα, (π.χ. οι διαφημιστές), έχουν κάθε λόγο, (συμφέρον), να επενδύουν στα επιφαινόμενα, (στην εικόνα, στον ήχο), των πραγμάτων και των προσώπων αυτών, μα, όχι «σ’ όποια κι’ όποια» επιφαινόμενα, μα, στην απολύτως, (στην 100%), θετική γνώμη που έχει γι’ αυτόν τον ίδιο τον εαυτό του καθώς και για τους γύρω του ο μέσος καταναλωτής και ο μέσος ψηφοφόρος. Γεγονός, ωστόσο, είναι, όχι ότι αρέσει στον καθένα - στην καθεμία να πιστεύει για «την αφεντιά του» και για τους γύρω της, (π.χ. για τους γονείς του, για τα τέκνα της, για τους συνεργάτες του, για τον κόσμο, γενικότερα), μα, ότι κάνει και κρίνει σκόπιμο να αποκρύπτει, οπότε, το αν και σε τι βαθμό ο μέσος καταναλωτής που αγοράζει με βάση ότι βλέπει και ο μέσος ψηφοφόρος που ψηφίζει με βάση ότι ακούει, εξαπατάται, (από τρίτους), ή, αυταπατάται, τεκμαίρεται και με την εις άτοπο απαγωγή, κατά το κοινώς λεγόμενο...

ΟΥ ΚΛΕΨΕΙΣ 1965
Είναι αδύνατον το να εκλεγείς πρόεδρος σε χωριό που κλέβουν όλοι, σχεδόν, οι κάτοικοι, αν δεν κλέβεις και εσύ. Το ίδιο ισχύει σε χωριό όπου όλοι, σχεδόν, οι αρσενικοί κάτοικοι, συνουσιάζονται με αρσενικούς συγκατοίκους τους: Πρέπει να είσαι και εσύ πούστης για να εκλεγείς πρόεδρος σε χωριό κίναιδων. Το ίδιο, επίσης, ισχύει σε χωριό όπου όλοι, σχεδόν, οι κάτοικοι, συνουσιάζονται π.χ. με τις 8χρονες κόρες τους, με τους 12χρονους γνωστούς τους: Επιβάλλεται το να είσαι και εσύ παιδόφιλος για να εκλεγείς πρόεδρος σε χωριό παιδεραστών. Κ.ο.κ. Παλιά, ωστόσο, ουδείς - ουδεμία έκαμε και παρέλαση (δια)δηλώνοντας (έτσι) και υπερήφανος/η επειδή είναι άπληστος/η, ενώ, τουναντίον, σήμερα, πλείστοι όσοι διαλαλούν, από μόνοι τους - από μόνες τους, τον αμοραλισμό τους, (την πλεονεξία τους), φωνασκώντας, ταυτοχρόνως: «βοηθάτε χωριανοί, μας κυβερνάνε κλέφτες, πουτάνες, ψεύτες, πούστηδες, απατεώνες, μαλάκες». Άκου π.χ. και το σύνθημα: «να καεί να καεί το μπουρδέλο η Βουλή»... Σοκάρεται, προφανώς, ο μέσος πολίτης που τον μιμείται, στην εποχή μας, ο φυσικός του κριτής, (= ο φυσικός του δικαστής), πολλώ δε μάλλον η αγορά, (οι επιχειρηματίες), καθώς και ο πρόεδρος ή ο πρωθυπουργός της χώρας του. Δεν θα έπρεπε, (να εκπλήσσεται), όμως, γιατί, αν ο πολίτης έχει μία φορά το θράσος να δηλώνει και υπερήφανος, δημοσίως, στην παρούσα καμπή, για το γεγονός ότι απολύει (!) τον πατέρα του, ή, την κόρη του, ή, τον αδερφό του για κάποιον/α πιο συμφέρον για αυτόν/ήν άνθρωπο, ο μικρομεσαίος, πόσο μάλλον ο μεγάλος επιχειρηματίας έχει 10 φορές την δυνατότητα να απολύει τον ανειδίκευτο, απρόθυμο, ακριβό και να προσλαμβάνει τον ειδικευμένο, πρόθυμο φθηνό υπάλληλο, δηλώνοντας κι' αυτός υπερήφανος γι’ αυτό - (δεν απολύει δα και την μάνα του ή τον γιο του για κάποιον/α πιο συμφέρον γι' αυτόν). Ο φυσικός σου δικαστής, κατά δεύτερο λόγο, έχει 100 φορές την δυνατότητα να είναι, όχι, απλώς, άδικος μαζί σου, μα, να δηλώνει και αυτός, με την σειρά του, υπερήφανος για το γεγονός αυτό. Ο πρόεδρος, ή, ο πρωθυπουργός της χώρας, τέλος, έχει 1000 φορές την δυνατότητα και φθηνά - πάμφθηνα να πουλά τον πληθυσμό και υπερήφανος να δηλώνει και αυτός, για το γεγονός αυτό, ενώ και όταν «τον φτύνουν» δύναται, κάλλιστα, να μην παραιτείται, (= να πιστεύει π.χ. ότι «ψιχαλίζει»), μιας και ο μέσος πολίτης, πια, (τώρα πια), την αυτή ...ευθιξία επιδεικνύει δημοσίως και αυτός, όταν, επίσης, δημοσίως (!) τον μέμφονται τα τέκνα του, οι γονείς του κ.α. Ναι, έως και την εποχή που ήσουν κλέφτης, παιδόφιλος, ψεύτης, απατεώνας κ.λπ. (ήτοι 100% άπληστος) και δεν το (δια)δήλωνες αυτό και δη με καύχημα, (!!!), είχες την πολυτέλεια να μιλάς φανερά «για την αξία της παρθενίας στις πουτάνες» που ψήφιζες κρυφά, όχι σήμερα - σήμερα είναι ηλίου φαεινότερο ότι «στων ξετσίπωτων την χώρα, ξετσίπωτος κριτής καθίζει».

Χιλιάδες οι υπάλληλοι στην Δ.Ε.Η., 
στα S.S., στον Ο.Τ.Ε., στην N.K.V.D…

Θα «ήμασταν» και «μακριά νυχτωμένοι», (έμπλεοι αφέλειας), εάν, (εφόσον), λέγαμε, (γράφαμε), μετά το 2010 μέσα από εδώ, (μέσα από αυτό εδώ το ιστολόγιο), ή, μέσα από οπουδήποτε αλλού: «σας τα λέγαμε εμείς». Όσοι κρίνουν εξ ιδίων τα αλλότρια απευθύνονται στους πάντες, (γύρω τους), «σα να είναι όλα τα δάχτυλα ίδια». Έτσι κάνουν πράξη π.χ. την παροιμία: «ουδείς μωρότερος των ιατρών αν δεν υπήρχαν οι διδάσκαλοι». Στις κληρονομικώ δικαιώματι μοναρχίες εκπροσωπεί ένας τρελός ηγέτης, (π.χ. ο Γεώργιος ο 3ος του Ηνωμένου Βασιλείου), ή, ένας ανήθικος ηγέτης, (π.χ. ο Καλιγούλας της Ρώμης), εκατομμύρια λογικούς, ή, ηθικούς, αντίστοιχα, υπηκόους και αντιστρόφως, όχι στις δημοκρατίες, πόσο μάλλον στις δήθεν, (στις κληρονομικώ δικαιώματι στην νομοθετική, στην εκτελεστική, στην δικαστική εξουσία), δημοκρατίες... Αλλά και στις δικτατορίες, (κομμουνιστικές, ή, φασιστικές, ή όποια άλλης εκδοχής), οι οποίες εγκαθιδρύονται κάπου, (σε μία χώρα, ή, ήπειρο, ή, στον πλανήτη ολόκληρο), άλλοτε με μικρή, άλλοτε με μεγάλη λαϊκή συμμετοχή, μα, πάντοτε με λαϊκή συμμετοχή, είναι, πιστό, κατά το μάλλον, αντίγραφο της κορυφής, η βάση του κοινωνικού τριγώνου...: 

Δικτατορικό αναπόφευκτο είναι τα μαζικά εγκλήματα να διαπράττονται από μάζες νεαρής, στην συντριπτική πλειονότητα, ηλικίας, οπαδών και κατά το μάλλον φανατικών, (οπαδών) και όχι ψηφοφόρων, (= όχι απλών υποστηρικτών)... Δεν είναι και δυνατόν άλλωστε μία ολιγομελής, (π.χ. 10μελής), ομάδα γερόντων, πόσο μάλλον ένας υπερήλικας, (μονάχος του), να βιάζει, να απαλλοτριώνει, (να ληστεύει), να δολοφονεί τον πληθυσμό μιας ολόκληρης χώρας ή ηπείρου ή του πλανήτη και δη μέσα σε χρόνο μηδέν... 1 



100% αληθής - ακριβής η συγκεκριμένη δήλωση - παραδοχή του Θεόδωρου Πάγκαλου.  Μόνο που ο Θ. Πάγκαλος αναφέρεται σε εποχή κατά την οποία η Ουάσιγκτον και οι Βρυξέλλες εδώ, (στην Ελλάδα), κυβερνούσαν δι' αντιπροσώπων οι οποίοι, (αντιπρόσωποι) 
-σημειωτέον- δεν ήταν φθηνοί, σαν πολιτικές πόρνες, ενώ, το ίδιο ίσχυε και με τον μέσο ψηφοφόρο, (με τον μέσο πελάτη), των εν λόγω πολιτικών πόρνων. Μετά την ανυπαρξία αντίπαλου δέους στην παγκόσμια κονίστρα, (μετά το 1991), πόσο μάλλον μετά την εγκατάλειψη του δραχμικού πλαισίου, (μετά το 2002), οι όποιοι φραγμοί, (τελωνειακοί, συνοριακοί κ.α.), δεν υφίστανται και απόδειξη το γεγονός ότι το Ν.At.O. και η Ε.Ε. κυβερνούν απευθείας, πια, εδώ, (στην Ελλάδα), οπότε, ερώτημα και μάλιστα εύλογο - καίριο ερώτημα γεννάται γύρω από το ποιος πληρώνει κυβερνήσεις και τους ψηφοφόρους τους εκεί όπου κυβερνά ο ίδιος και για την ακρίβεια μέσω πάμφθηνων, αν όχι τσάμπα πολιτικών «κοριτσιών» τύπου Γ.Α.Π. και Τσίπρα - μέσω του διεθνούς παρακράτους των Μ.Κ.Ο. 
- πόσο μάλλον μέσω της Πέμπτης Φάλαγγας μέσα σε κάθε χώρα την οποία -υπόψη- αμείβουν αυτοί οι ίδιοι οι φορολογούμενοι πολίτες της - εξ ου και «πληρώνουμε υποχρεωτικά -βάσει του διεθνούς και του ευρωπαϊκού δικαίου- τους υπονομευτές του εθνικού μας δικαίου» ή, για να διατυπωθεί λαϊκότερα, «κρατάμε και τα αρχίδια τώρα πια υποχρεωτικά στους κατά τόπους άτυπους μεν, ουσιαστικούς δε εκπροσώπους των ιουδαϊκών Τραπεζών και των αμερικανικών Πολυεθνικών οι οποίοι γαμάνε με τα δικά μας λεφτά, (με τους δικούς μας φόρους!), τις χώρες μας επικαλούμενοι το δίκαιο των αεροπλανοφόρων των Η.Π.Α.!» Ναι, ουδείς πληρώνει και μάλιστα ακριβά κυβερνήσεις και τους ψηφοφόρους τους εκεί όπου κυβερνά, πια, ο ίδιος -απευθείας, σχεδόν- μα, δεδομένου ότι η Ουάσιγκτον και οι Βρυξέλλες επιθυμούν να παραμείνουν αυτό που είναι 150 και πλέον χρόνια «τώρα» οι χώρες σαν την Ελλάδα, ήτοι, «μπανανίες», απορίας άξιο είναι το που θα απασχολείται τα επόμενα χρόνια το ενεργό εργατικό δυναμικό των χωρών αυτών που η μεν Ουάσιγκτον, πόσο μάλλον το Τελ Αβίβ, το θέλει, όπως πάντοτε, δημοσιοϋπαλληλικό, -(οι κατά χώρα ηθοποιοί εργασίας συντηρούν σε μονίμως υψηλό επίπεδο το μεροκάματο της διεθνούς τοκογλυφίας χρήματος)- το δε Βερολίνο αρνείται -μέχρι στιγμής, τουλάχιστον- να καταστεί ανάδοχος χρέους του συνόλου των χωρών «μπανανιών» των Η.Π.Α. στην «Ευρωζώνη»... 


Αλλά και όπου επικρατεί η αρχή της πλειοψηφίας είναι αναμενόμενο, (δημοκρατικό, για την ακρίβεια, επακόλουθο), το να πραγματώνονται παροιμίες τύπου π.χ. «εδώ γαμούν αρσενικούς κι’ εσύ γυρεύεις νύφη;» Δεν είναι και δυνατόν άλλωστε το να στελεχώνουν πέντε - 10 άτομα ή ένας και μόνον άνθρωπος την κρατική μηχανή κάπου, (στην τάδε ή στην δείνα χώρα) και δεν είναι δυνατόν γιατί δεν υπάρχουν δημόσιες υπηρεσίες - κρατικοί οργανισμοί που να λειτουργούν με πέντε - 10 άτομα μόνο, πόσο μάλλον με έναν και μόνον άνθρωπο, ενώ, το ίδιο ισχύει και με τα κόμματα αξιώσεων, (ναι, ουδέν κόμμα με Κοινοβουλευτική Ομάδα στελεχώνεται από πέντε - 10 «διαβόλους» μόνο, πόσο μάλλον από έναν και μόνο κάθαρμα...)...2  

Αν επτά στις 10 κατά μέσο όρο φορές «ψωνίζει από σβέρκο» ο μέσος καταναλωτής και ο μέσος ψηφοφόρος, συνεπώς, «ψωνίζει από σβέρκο» γιατί «ψωνίζει» από τον δικό του «σβέρκο»...
______________
ΥΠΟΣΗΜΕΙΩΣΗ 1  «Εκτελούσαμε διαταγές» είναι η μόνιμη επωδός
…δικαιολογία των χιλιάδων βιαστών, ληστών, δολοφόνων όταν ηττώνται, στην προσπάθειά τους να επιβάλλουν κομμουνιστική, ή, φασιστική δικτατορία κάπου, πόσο μάλλον αφότου η τυραννία τους καταρρέει στην τάδε, ή, στην δείνα χώρα. Γίνεται (απο)δεκτή, παραδόξως, η …δικαιολογία τους αυτή. Παρά το γεγονός ότι συνιστά κατάφωρη προσβολή της νοημοσύνης μας, γιατί, σαφώς και δεν υπάρχει κομμουνιστής, ή, φασίστας που να μην πιστεύει στην επιβολή των απόψεών του δια της ένοπλης βίας. Συνέπεια τούτου είναι το να θανατώνονται μόνον οι επικεφαλείς όσων εγκληματούν για έναν καλύτερο κόσμο (!) αντί να θανατώνεται το σύνολο των οπαδών τους - ή, αν δεν αρκεί αυτό τότε να θανατώνονται και τα τέκνα τους - ή, αν δεν αρκεί ούτε αυτό τότε να καταστρέφονται και τα μνημεία των προγόνων τους. Και όλα αυτά, βεβαίως, μέσα στα πλαίσια του σεβασμού σε ότι πιστεύουν οι εν λόγω για τον προσήκοντα (!) τρόπο αντιμετώπισης των αντιπάλων τους. Ο εγκλεισμός ενός εκάστου διεθνοσοσιαλιστή 
- διεθνοφασίστα, (κομμουνιστή), μέσα σε Gulag - ο εγκλεισμός ενός

National Socialism AUSCHWITZ
National Socialism AUSCHWITZ
εκάστου εθνικοσοσιαλιστή - εθνοφασίστα μέσα π.χ. σε «Dachau», εξάλλου, δεν είναι παρά το ελάχιστο που δύναται να κάμει ένας - έκαστος δημοκράτης ο οποίος διαφωνεί μα σέβεται τις πεποιθήσεις των κομμουνιστών και των φασιστών, αντίστοιχα. Οι περισσότεροι εκ των κομμουνιστών και των φασιστών, άλλωστε, από αυτούς τους ίδιους τους απόλυτους και ισόβιους μονάρχες τους θανατώνονται αφού πρώτα τους καθιστούν και δη με την θέλησή τους, (!), τέτοιους, (απόλυτους - ισόβιους μονάρχες), κάπου, (στην οιανδήποτε χώρα), οπότε, γιατί οι εν λόγω ανόητοι, αφελείς, αν όχι και παράφρονες, (ήτοι οι κομμουνιστές και οι φασίστες), να απολαμβάνουν στις δημοκρατίες δικαιώματα τα οποία ουδέποτε θα απολάμβαναν υπό κομμουνιστικό ή φασιστικό καθεστώς; Για να υπονομεύουν συνεχώς και επίμονα τις δημοκρατίες; Αν ναι τότε σε κάποιους είναι χρήσιμοι οι ηλίθιοι και εν προκειμένω οι κομμουνιστές και οι φασίστες και αυτοί οι κάποιοι σίγουρα έχουν το όνομα μα όχι και την χάρη του δημοκράτη -[ανέκαθεν, παντού και σε κάθε επίπεδο, άλλωστε, οι «Φαρισαίοι» (= οι διπρόσωποι - οι υποκριτές), έχουν την φήμη του προβάτου και την χάρη του λύκου...]...

ΥΠΟΣΗΜΕΙΩΣΗ 2  Σε ποιους αναθέτουν τις επιμέρους εξουσίες, (την εκτελεστική και την δικαστική), όσες από τις δημοκρατικά εκλεγμένες κυβερνήσεις απαρτίζονται στο σύνολό τους, σχεδόν, από παράλογα, πόσο μάλλον από ανήθικα άτομα; Σε λογικά, πόσο μάλλον σε ηθικά, (άτομα), τις αναθέτουν και αν ναι, πού τα βρίσκουν τα άτομα αυτά; Νοείται, (υπάρχει), πολιτικό σχήμα ηλιθίων, πόσο μάλλον προδοτών το οποίο να εμπνέει πολίτες οι οποίοι να μην είναι εξίσου ηλίθιοι ή προδότες, αντίστοιχα; Αναμφίβολα είναι και λίγοι - ελάχιστοι «σαν τις μύγες μέσα στο γάλα», [ήτοι: εχέφρονες ή (και) έντιμοι], μέσα σε τέτοια πολιτικά σχήματα, μα, αυτοί, όχι μόνον άχρηστοι είναι για την ηγεσία, μα είναι και για γέλια και δεν καγχάζει μόνον η ηγεσία, «γελάνε και οι πέτρες», κατά το κοινώς λεγόμενο, μαζί τους. Γιατί τι δουλειά έχεις π.χ. μέσα σε μπουρδέλο αν δεν είσαι πουτάνα; Τι δουλειά έχεις π.χ. μέσα στα SS η μέσα στην N.K.V.D. αν δεν είσαι δολοφόνος, ή, έστω, χαφιές; Τι δουλειά έχεις π.χ. μέσα σε εστιατόριο άμα νυστάζεις; Άμα νυστάζεις πας σε ξενοδοχείο, δεν πας σε εστιατόριο, εκτός βεβαίως κι’ αν είσαι φρενοβλαβής ή ψυχοπαθής. Η ηγεσία και όχι μόνον η ηγεσία, (…), πάντως, ναι, γι’ αυτό γελά μαζί σου, δεν γελά π.χ. επειδή το πουλόβερ σου είναι σε αταίριαστο, με το παντελόνι σου, χρώμα. Οι ηγεσίες των δημοκρατικών πολιτικών σχημάτων οι οποίες απαρτίζονται στο σύνολό τους, σχεδόν, από βλάκες, πόσο μάλλον από προδότες, όχι μόνον σε εξωκοινοβουλευτικούς, μα και ακόμη και σε εξωκομματικούς βλάκες ή προδότες, αντίστοιχα, δίδουν χαρτοφυλάκια, όταν οι βλάκες και οι προδότες που έχουν γύρω τους δεν αρκούν για να καλύψουν όλες τις θέσεις «κλειδιά» στην κρατική μηχανή. Ή δεν είναι αναμενόμενο αυτό; Τι να τον κάνεις π.χ. τον άριστο οδηγό αυτοκινήτων όταν προετοιμάζεις μαζική, (ευρείας κλίμακας), ληστεία; Δεν αρκεί το να είναι άριστος κάποιος στις διαφυγές, (προς το εξωτερικό κυρίως σε ανάλογες περιπτώσεις…), πρέπει να ξέρει και μάλιστα από πριν ότι συμμετέχει σε εγκληματική πολιτική, (μαζικής εκδοχής), οργάνωση και δη διεθνούς κλίμακας, γιατί, αν δεν το γνωρίζει εκ των προτέρων αυτό, πόσο μάλλον αν διαφωνεί με αυτό, τότε, μόνο σαν συλλέκτης ψηφοφόρων είναι χρήσιμος. Ειδάλλως, θα σε βάλει σε μπελάδες ο αφελής, ή, ο ανόητος. Ακόμη και για τσιλιαδόροι δεν κάνουν οι χαζοί μέσα στις συμμορίες - μόνο για καφέδες, (για να φτιάχνουν καφέδες), είναι κατάλληλοι. «Κατά τον μαστρο - Γιάννη και τα κοπέλια του» κατά το λαϊκώς λεγόμενο και πράγματι, (όντως): Δεν εκτελούσε όποιος κι’ όποιος χρέη «λεκανατζούς» σε βασιλικές αυλές κατά την αρχαιότητα και σε οίκους ανοχής μετά τον Μεσαίωνα. Μόνο πούστηδες. Δεν πέταγαν άπαντες οι ρώσοι ή οι γερμανοί στρατιώτες στουπιά βουτηγμένα σε βενζίνη μέσα σε κούνιες με βρέφη π.χ. στην Πολωνία κάποτε, (…), όχι. Μόνον σε  άνδρες της N.K.V.D. και των S.S. ανατίθεντο τέτοιες, (…ειδικές), επιχειρήσεις και είναι λογικό αυτό, γιατί, οι άνδρες της N.K.V.D. και των S.S. δεν ήταν απλώς στρατιώτες, ήταν στρατιώτες - οπαδοί. Δεν ισχύει κάτι άλλο με δημοκρατικά εκλεγμένες κυβερνήσεις τις οποίες απαρτίζουν κατά κανόνα πολιτικά ηλίθιοι και εθνικοί μειοδότες, το ίδιο ακριβώς ισχύει και επισημαίνεται, (τούτο), γιατί και ο Hitler επί παραδείγματι εκλέχτηκε. Υπερψηφίστηκε από εκατοντάδες χιλιάδες γερμανούς πολίτες. Συνελήφθησαν, ωστόσο, κατόπιν όσοι από δαύτους δεν αντιλήφθηκαν ποιόν ψήφισαν... Και ο  Lenin, πόσο μάλλον ο Mao επί παραδείγματι υποστηρίχτηκε από εκατομμύρια ένοπλους κομμουνιστές μα πολλοί εξ αυτών, (των κομμουνιστών), κατόπιν, (αφότου εγκαθιδρύθηκε η δικτατορία την οποία ονειρευόντουσαν!), εκτελέστηκαν και δη με συνοπτικές διαδικασίες από αυτόν τον οποίο «έκαναν μάγκα», (=ισόβιο - απόλυτο μονάρχη). Έτερον απλός ψηφοφόρος, εκάτερον οπαδός και δη φανατικός οπαδός, πόσο μάλλον κατ’ επάγγελμα ιδεολόγος, συνεπώς. Ούτε είναι «ένας και δύο», (=λίγοι), οι κατ’ επάγγελμα ιδεολόγοι, πόσο μάλλον οι οπαδοί τους, όπως οι περισσότεροι, εξ αυτών, ισχυρίζονται όταν - όπου (απο)μένουν άοπλοι, (= εκτός εξουσίας), μα, με τα χέρια τους να στάζουν αίμα. Μα και εδώ, (στην Ελλάδα), δεν ήταν εξαίρεση, μα, κανόνας οι λωποδύτες στην Μεταπολίτευση, μα, αυτό, μόνο στα δημοσιογραφικά γραφεία ήταν κοινός τόπος. Τουναντίον, σήμερα, η …ποιότητα του μέσου ψηφοφόρου διατυμπανίζεται από αυτόν τον ίδιο στο Twitter, στο Facebook κ.α. οπότε ο μύθος περί «του κόρακα που άρχει  

International Socialism GULAG
International Socialism GULAG

σε χωριό περιστεριών» γίνεται από τον καθένα - από την καθεμία αντιληπτός στις μέρες μας.
Έως και την δεκαετία του ‘80 μπορούσες να λες «δεν ήξερα» ή «εκτελούσα διαταγές» ή «δεν εννοούσα αυτό που έγραψα» κ.λπ. όχι τώρα, (τις δύο με τρεις τελευταίες δεκαετίες). Κάποτε, (παλιά), ήταν κατά το ήττον επικίνδυνες οι άμισθες, πόσο μάλλον οι έμμισθες υπηρεσίες που παρείχες σε μονάδες - κλιμάκια του διεθνούς ή του εθνικού φασισμού, όχι τώρα - τώρα είναι υπέρ το δέον επικίνδυνες ανάλογες υπηρεσίες και τούτο γιατί στην εποχή του διαδικτύου «ότι ανεβαίνει, παραμένει εκεί ακόμη και όταν κατέβει». Προπαντός αν αφορά σε απόψεις, σε στοιχεία κ.λπ. που άπτονται θεμάτων της δημόσιας, πόσο μάλλον της εθνικής ασφάλειας. Σίγουρα οι δύο στους τρεις κατά μέσο όρο πολίτες είναι αφελείς ή ανόητοι, αν όχι παράφρονες, μα, σε περίπτωση που επισυμβεί εθνικός πόλεμος, ή εθνική καταστροφή, ή εμφύλιος πόλεμος, ή δικτατορία, ή αναρχία, δύσκολα ο μέσος βλάκας στην εποχή μας θα πείσει ότι υπήρξε βλάκας αφ ης στιγμής «τα γραπτά μένουν». Μα και τώρα, (αυτή την στιγμή), δεν ενδιαφέρεται ούτε ένας σχεδόν απ’ όσους δεν ψήφισαν Γ.Α.Π. το 2009 και Συ. Ριζ. Α. το 2015 για τον αν και σε τι βαθμό έστεκαν στα λογικά τους όσοι ανέθεσαν σε δεδηλωμένους διεθνοφασίστες το μέλλον της χώρας. Οι Δ.Ο.Υ. εξάλλου δεν καταληστεύουν νόμιμα (;) οκτώ χρόνια τώρα μόνο τους ως άνω ηλίθιους ή κουτοπόνηρους, καταληστεύουν και όσους/ες ουδέποτε μέχρι σήμερα ψήφισαν σοσιαλιστές διεθνούς ή εθνικής εκδοχής. Οπότε ποιος θα νοιαστεί για το αν υπήρξαν ηλίθιοι ή κουτοπόνηροι οι οπαδοί διεθνοφασιστών εάν, (εφόσον), στο μεταξύ προκύψει και στην δημόσια ασφάλεια, πόσο μάλλον στην εθνική άμυνα τετελεσμένο γεγονός; Ουδείς και ευλόγως. Χρήσιμο, δοθέντων (και) τούτων, το διαδίκτυο, μα, μόνο πρόσκαιρα είναι χρήσιμο για όσους είναι διεθνοφασίστες ή εθνοφασίστες. Σε μακροπρόθεσμη βάση μάλιστα το διαδίκτυο για όσους/ες π.χ. ανακαλύπτουν όπου δη μέσα στην Ελλάδα αλβανικές, μακεδονικές, τουρκικές και όποιας άλλης εθνικότητας μειονότητες επικαλούμενοι το διεθνές ή το ευρωπαϊκό ...δίκαιο θα αποδειχθεί ότι αποδείχθηκε π.χ. για τον Hitler «η προάσπιση των δικαίων της γερμανικής μειονότητας μέσα στην Πολωνία, στην Τσεχοσλοβακία, στην Αυστρία κ.α.» Ναι, δεν θα καταστεί άνευ Γ Παγκοσμίου Πολέμου διεθνές ή ευρωπαϊκό δίκαιο το παγκόσμιο συμφέρον των Η.Π.Α. του Ισραήλ και της Βρετανικής Κοινοπολιτείας όπως ευελπιστούν όσοι/ες πιστεύουν στην δημοκρατία, στην εθνική αυτοδιάθεση ενός εκάστου λαού, στην ειρήνη, στον βαθμό που ...πίστευε ο Hitler, πόσο μάλλον ο Stalin στην δημοκρατία, στην εθνική αυτοδιάθεση ενός εκάστου λαού, στην ειρήνη. Μα ούτε το συμφέρον του Γ΄Ράιχ εκλήφθηκε από όλους/ες σαν ευρωπαϊκό, πόσο μάλλον σαν διεθνές δίκαιο προ 68 ετών -(μόνον από τους γερμανούς εθνικοσοσιαλιστές καθώς και από τους κατά τόπους συνεργάτες τους εκλήφθηκε σαν τέτοιο...)....


text ©2017 yahooxaxaxouxa.blogspot.gr
VP Oi peri toy mytoy ths Kassandras mythoi

Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου

Από την 27η Απριλίου 2013 και μετά, δόθηκε, για πρώτη φορά, η δυνατότητα σχολιασμού των αναρτήσεων, σε αυτό, εδώ, το ιστολόγιο.

Πνευματικά δικαιώματα © 2010 - 2024 yahooxaxaxouxa.blogspot.com όπου αναφέρεται, σημειώνεται.
To yahooxaxaxouxa.blogspot.com δεν ευθύνεται για το περιεχόμενο και τις υπηρεσίες άλλων δικτυακών τόπων στους οποίους παραπέμπει μέσω «δεσμών» (links).

  © Blogger templates Newspaper III by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP