Από την 23η Ιουνίου και την 23η Δεκεμβρίου 2016 στο 2017

Καλή χρονιά - καλό 2017

Επτά χρόνια ελληνικής κρίσης, («επτά χρόνια» ελληνικής «φαγούρας»), συμπληρώνονται φέτος, ή, για την ακρίβεια, τον προσεχή Απρίλιο, (την 23η Απριλίου 2017). Μάλλον πρόκειται για καμπή. E, ναι, «παρακάτω δεν πάει»: Ή οδεύει ξανά προς το ζενίθ όποιος - ότι έφτασε στο ναδίρ, ή, χάνεται. Με, ή, χωρίς, από πλευράς του, «ξεκαθάρισμα» - τελικό «ξεκαθάρισμα των λογαριασμών του».  

2017 - 2019

Από την θεωρία της πορείας των αξιών, (μετοχικών κ.α.), η ως άνω πεποίθηση. Αν και τον ίδιο κύκλο, (ανοδικό - καθοδικό), διαγράφουν και τα όντα στην φύση. Ευχόμαστε ολόψυχα να έχουν δύναμη όσοι αποφασίσουν, τελικά, να «σηκωθούν», (=να πολεμήσουν), μιας και οι άλλοι, θα γίνουν, νομοτελειακά, (είτε εξαρτήσουν την επιβίωσή τους από τους πρώτους, είτε όχι), ανάμνηση.

Δεν είναι δυσοίωνο για την οικονομία στον ευρωπαϊκό, πόσο μάλλον στον διεθνή χώρο, το 2017 Επιτρέπει και αισιοδοξία η ανάλυση των μέχρι τώρα δεδομένων, (στοιχείων). Κι’ όχι αδικαιολόγητα, γιατί, πράγματι οι υφιστάμενες συνθήκες σε κλίμακα υφηλίου υπόσχονται βελτίωση των μεγεθών. Υπό την αίρεση, πάντοτε, ότι οι κυβερνήσεις θα λάβουν υπόψη τους ότι «η αγορά είναι ψυχολογία». [Όσο πιο αισιόδοξος ο καταναλωτής, τόσο πιο υψηλός ο τζίρος, (των επιχειρήσεων), όπως έλεγαν οι παλιοί χρηματιστές].

Πολιτικά και γεωπολιτικά αναμένεται να παραμείνει ρευστό το τοπίο οικουμενικά το 2017:

Από τις μέχρι σήμερα κατά τόπους εστίες στρατιωτικών εντάσεων στον λεγόμενο μη προηγμένο κόσμο η προϊούσα 
εκτίμηση και με δεδομένη και την «αλλαγή φρουράς» στον Λευκό Οίκο. [Την 20η Ιανουαρίου 2017 αναλαμβάνει και επισήμως τα καθήκοντά του ο Donald Trump. Δεν είναι «Hillary Clinton», (θετικό αυτό), μα, το τι «είναι», (=το τι τακτική θα ακολουθήσει), ούτε από τον ίδιο, προκύπτει, με ασφάλεια, προς στιγμήν, αφού, «ποικίλα τα άσματα όταν είσαι εκτός χορού» και συγκεκριμένα «τα βήματα, όταν μπαίνεις», όχι, απλώς, «μέσα στον χορό», μα, «σέρνοντάς τον», κιόλας… «Κοντός ψαλμός αλληλούια»…].

Ηνωμένο Βασίλειο

Και στις πρώην και νυν colonial powers «παίζονται πολλά» μέσα στην νέα χρονιά δεδομένου ότι αναμένονται εκλογές σε Γαλλία, Γερμανία, Ολλανδία και πιθανόν και στην Ιταλία. Στον απόηχο του δημοψηφίσματος που πραγματοποιήθηκε προ εξαμήνου στο Ηνωμένο Βασίλειο, οπωσδήποτε. Το 51,89% των υπηκόων της συγκεκριμένης χώρας, (περί της μητρόπολης της Βρετανικής Κοινοπολιτείας ο λόγος, σημειωτέον…), τάχθηκε την 23η Ιουνίου 2016 κατά της παραμονής της Μεγάλης Βρετανίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτή ήταν, ίσως, η πιο θετική εξέλιξη την χρονιά που πέρασε. Ούτως, ή, άλλως, (είτε αποχωρήσει όντως «το Λονδίνο» από «το φρενοκομείο» των Βρυξελλών, είτε όχι), αποτελεί ΚΑΙ «η φωνή» των άγγλων «καμπανάκι» για «το Βερολίνο» που εξακολουθεί να στηρίζει μόνο «του», κατ’ ουσία, (=στο μάρκο εδράζεται κατά το μεγαλύτερο μέρος της η αξία του «Frankenstein» νομισματικού «εκτρώματος» που καλείται «ευρώ»), μορφώματα διεθνούς ολοκληρωτισμού όπως είναι η τέως Ε.Ο.Κ., αντί να επανακάμψει στο εθνικό νόμισμά «του», (στο μάρκο), δίνοντας, (με τον τρόπο αυτό), οριστικό - αμετάκλητο τέλος στο αστικής …έμπνευσης «Γκουλάγκ» (!) που δεν λέγεται, (έτσι), μα, είναι, (τέτοιο), η Ε.Ε. Εξαρχής, (από το 1999), εξάλλου, υπεραμύνονταν οι τρείς στους πέντε γερμανούς πολίτες της εθνικής οικονομία τους - του εθνικού νομίσματός τους, (=της λαϊκής κυριαρχίας τους) και υπενθυμίζεται γιατί «γυρίζουν» και οι δύο στους τρεις γάλλους, ιταλούς, φινλανδούς πολίτες, τώρα, «την πλάτη τους» στην διεθνή τοκογλυφία. (Ούτε η συνταγματική μεταρρύθμιση την οποία έθεσε σε δημοψήφισμα η κυβέρνηση Matteo Renzi την 4η Δεκεμβρίου 2016 υπερψηφίστηκε...)

Δεν συνιστά είδηση ότι συμβαίνει συχνά και επισημαίνεται γιατί σε καθημερινή, σχεδόν, βάση «αναταράσσονται τα ήρεμα νερά» στο βόρειο ή στο νότιο ημισφαίριο της Γης όταν κυρίαρχος «του παιχνιδιού» στον πλανήτη είναι μία και μόνη χώρα - δύναμη:

Το σπάνιο σε τέτοιους καιρούς, (παγκόσμιας οικονομικής, πολιτισμικής, πολιτικής, κοινωνικής, στρατιωτικής δικτατορίας), δεν είναι οι αιφνιδιασμοί στα σύνορα των εθνών - κρατών μα π.χ. το να απέχουν οι Η.Π.Α. από συνεδρίαση του Συμβουλίου Ασφαλείας του Ο.Η.Ε. με αποτέλεσμα, (έτσι), τα μέλη του συγκεκριμένου διεθνούς πολιτικού, (=προσχηματικού), οργάνου, να (υπερ)ψηφίζουν στην πλειονότητά τους έγγραφη - επίσημη καταδίκη του Ισραήλ για τον εποικισμό στον οποίο από το 1967 επιδίδεται στα κατεχόμενα από τις I.D.F. (=U.K. & U.S.A…), παλαιστινιακά εδάφη, στην Δυτική Όχθη, η, από το 1948, προβληματική, αυτή, εθνική, εκδοχή, διεθνούς τοκογλυφίας (…)

Παλαιστίνη

«Κεραυνός εν αιθρία», κατά το μάλλον, το με Αριθμό 2334 Ψήφισμα του Σ.Α. του Ο.Η.Ε. την 23η Δεκεμβρίου 2016 (λίγο πριν «την εκπνοή» του παλιού χρόνου), μα, θεωρητικός, σε κάθε περίπτωση, («κεραυνός εν αιθρία»), γιατί, η στρατιωτική ισχύς επιβάλλει δίκαιο, όχι «τα χαρτιά». Πόσο μάλλον όταν …κάποιοι - …κάποιες εκδηλώνονται σαν «εβραίοι γουρούνια δολοφόνοι», όπως τους χαρακτήρισε προ ετών ο Τζίμης Πανούσης, «όταν παίζουν εντός έδρας». (Βλ. π.χ. νομοσχέδιο περί «κανονικοποίησης» στην Κνεσέτ αλά π.χ. νομιμοποίηση τουρκικού εποικισμού στην Κύπρο…). Ε, ναι, γιατί, «όταν παίζουν εκτός έδρας», αλλάζουν προσωπείο. [Δρουν π.χ. σαν κερδοσκόποι το πρωί και σαν φιλάνθρωποι το βράδυ. (Βλ. και «το πρωί μαθήτρια, το βράδυ καθηγήτρια»). Ή, πιο απλά, καμώνονται π.χ. τα φίδια που …αγκαλιάζουν τους λαγούς επειδή τους …αγαπούν]. Αυτό, (το τελευταίο), έλαβε, καθώς φαίνεται, υπόψη του ΚΑΙ ο Barack Obama και αποτόλμησε να φερθεί στους παλαιστίνιους έντιμα λίγο πριν την λήξη της δεύτερης και τελευταίας θητεία του στον προεδρικό θώκο των Η.Π.Α. Ή δεν θα τον περίμεναν πολλές - μεγάλες δυσάρεστες εκπλήξεις αν τηρούσε έστω και κατ’ αυτόν τον τρόπο, (τύποις: στα λόγια), ίσες αποστάσεις, δύο χρόνια, πόσο μάλλον πέντε χρόνια πριν; Γενικά, (και στο timing και στο καθετί), οφείλεις να είσαι προσεχτικός αν τους προεκλογικούς αγώνες σου τους χρηματοδοτούν ΚΑΙ «φίδια που …αγκαλιάζουν λαγούς απ’ …αγάπη»…

text ©2017 yahooxaxaxouxa.blogspot.gr