Η κεφαλαιοποίηση των μαζών. |
Δίκη Χούντας: Ουδέποτε μη αμερικανοί στρατιωτικοί οι οποίοι …τυγχάνουν, (όλως …τυχαίως, που λένε…), και πράκτορες ταυτόχρονα της C.I.A. πρόκειται να κατορθώσουν να παραστήσουν τον πατριώτη όσο καλά τα καταφέρνουν σ’ αυτό πολιτικοί ηθοποιοί ...προοδευτικών κυρίως «στεμμάτων», (οικογενειακών …καταβολών), ή …κατευθύνσεων...
Απόδειξη και το γεγονός ότι κάθε φορά που αναλαμβάνει «με το έτσι θέλω» την ευθύνη της διακυβέρνηση ενός κράτους ο «x,y,z» αυτοθαυμαζόμενος, (αυτόκλητος), σωτήρας του, μειώνεται η επικράτειά του κράτους αυτού
Δίκη Χούντας |
«Τρεις του Σεπτέμβρη να περνάς», απ’ τα κελιά και να κοιτάς… |
Δίκη Γ. Κοσκωτά: Το να είσαι στέλεχος τράπεζας και να αγοράζεις το πιστωτικό αυτό ίδρυμα με τα χρήματά του, (με τα λεφτά των καταθετών του δηλαδή στην ουσία), είναι το δίχως άλλο μία …απαλλοτρίωση εκ των έσω - κατά το ...επαναστατικώς λεγόμενο.
Επειδή όμως …απαλλοτριώσεις και μάλιστα τέτοιας κλίμακας, («ευρείας»), δίχως «άνωθεν πλάτες» δεν γίνονται ή δεν ευοδώνονται όποτε επιχειρούνται -ούτε π.χ. το μεγάλο «ριφιφί» που διενεργήθηκε κάποτε στην
Δίκη Γ. Κοσκωτά |
Τράπεζα Εργασίας στερούνταν «γερών, (βλ. «από μέσα»), “πλατών”» - πάντοτε ένα μεγάλο μέρος από τα …απαλλοτριωμένα κατευθύνεται κατόπιν σε …επιχειρήσεις στήριξης των συγκεκριμένων «πλατών» αφού «για την ψυχή της μάνας του» ουδείς π.χ. φέρνει προς ψήφιση στην Βουλή «Κουτσονόμους» κ.α. παρόμοια «καλούδια, (αντί-δωρα…)»...
Πόσο μάλλον όταν έχει επέλθει ή μαίνεται ήδη …κάθαρση στους κλάδους όπου οι «πλάτες» σου «καίγονται “ω της συμπτώσεως”» να επενδύσεις για λογαριασμό τους - όπως συνέβη π.χ. στον κλάδο του Τύπου όπου οι μεν
Αθανασιάδης και Μομφεράτος της «Βραδυνής» και της «Απογευματινής» αντίστοιχα εκτελέστηκαν εν ψυχρώ ενώ η Ελένη Βλάχου την «Καθημερινή» την πούλησε από μόνη της μέχρι «να βγει απ' την μέση» κι’ ο Παύλος Μπακογιάννης της «Γραμμής Α.Ε.» (!) λίγο αργότερα και να βρει τέλος τραγικό θάνατο σε τροχαίο (;) κι’ ο Βουδούρης του «Ελεύθερου Τύπου»…
Αθανασιάδης και Μομφεράτος της «Βραδυνής» και της «Απογευματινής» αντίστοιχα εκτελέστηκαν εν ψυχρώ ενώ η Ελένη Βλάχου την «Καθημερινή» την πούλησε από μόνη της μέχρι «να βγει απ' την μέση» κι’ ο Παύλος Μπακογιάννης της «Γραμμής Α.Ε.» (!) λίγο αργότερα και να βρει τέλος τραγικό θάνατο σε τροχαίο (;) κι’ ο Βουδούρης του «Ελεύθερου Τύπου»…
Δίκη «17 Νοέμβρη»: Θα ήταν και παράδοξο αν μην τι άλλο η οικειοποίηση του συνόλου του κρατικού μηχανισμού από την πλευρά του κόμματος που κυβερνά κάθε φορά στην Ελλάδα να μην (συμ)περιλαμβάνει και υπηρεσίες όπως είναι π.χ. αυτή της Ε.Υ.Π. Και πράγματι τέτοιες εξαιρέσεις δεν επικρατούσαν εδώ. Όποιος ήταν οικοδεσπότης στο Μέγαρο Μαξίμου τα έλεγχε πάντοτε όλα. Οπότε το γιατί «στράβωσε το πράμα» για την «17 Ν» όταν «στο κατόπι της μπήκαν» ξένες κρατικές υπηρεσίες Πληροφοριών -προεξάρχουσας αυτής του Ηνωμένου Βασιλείου, (αφότου «χτυπήθηκε» ο Στίβεν Σόντερς)- εύκολα γίνεται αντιληπτό. Αν και η αλήθεια είναι ότι και την δολοφονία αυτή να μην διέπραττε η «17 Ν» «τα ψωμιά της» θα αποδεικνύονταν και πάλι «λίγα» από την στιγμή που η πρώτη - αν όχι απ’ τις πρώτες πρεσβείες στις οποίες το αρμόδιο κλιμάκιο της C.I.A. έλαβε μετά την 11η Σεπτεμβρίου 2001 την εντολή «να βλέπει και να ακούει καλύτερα εκεί όπου μέχρι πρότινος …δεν έβλεπε και …δεν άκουγε και …τόσο καλά…», (βλ. π.χ. Van στην πλατεία Κυψέλης κάποτε…), ήταν η αμερικανική, (πρεσβεία), στην Αθήνα η οποία σημειωτέον βρίσκεται αρκετά κοντά στην βρετανική, (πρεσβεία), και κάτω ακριβώς απ' το νοσοκομείο «Ευαγγελισμός» στο οποίο …νοσηλεύτηκε μετά την σύλληψή του ο Σάββας Ξηρός…
«Τρεις του Σεπτέμβρη να περνάς», απ’ τα κελιά και να κοιτάς… |
Δίκη «17 Νοέμβρη» |
Μέσα στα …επαναστατικά αυτά πλαίσια «πήγε σαν το σκυλί στ’ αμπέλι» μεταξύ άλλων κι’ ο νεαρός Θάνος Αξαρλιάν. Αν και μεγαλύτερο ενδιαφέρον σε …υποθέσεις σαν κι’ αυτές παρουσιάζουν οι φαιδρές οπωσδήποτε πτυχές όπως ήταν π.χ. το φιάσκο της Λουίζης Ριανκούρ προκειμένου να μοιραστούν τα λίτρα της προκήρυξης κάποιοι «όνομα και μη χωριό»... Ή ορισμένες αφώτιστες πτυχές όπως ήταν π.χ. ο θάνατος ενός ηλικιωμένου δημοσιογράφου ο οποίος αρρώστησε κι’ είχε την ατυχία να διακομιστεί «στο λάθος» νοσοκομείο ενώ έγραψε ήδη για τις σχέσεις Ε.Υ.Π. και ορισμένων …κοινωνικών κατά τα άλλα αγωνιστών... Θάνατος ο οποίος ωστόσο σίγουρα «ωχριά» μπρος στο νέο …αγωνιστικό κοστούμι που έραψαν τα τελευταία χρόνια (κι’) εδώ, (στην Ελλάδα), οι κρατικές υπηρεσίες Πληροφοριών δυτικών χωρών - έτσι όπως αβίαστα προκύπτει αυτό απ’ τα …μοντέρνα μανίκια του εν λόγω κουστουμιού: βλ. π.χ. τους «χαμούς» Τσαλικίδη και Γκιόλια και παραλίγο και του Καραμανλή … Καθώς και μία σειρά από άλλες πτυχές, (βλ. π.χ. Ντάνο Κρυστάλλη ή «χτυπήματα» κατά ρώσων …επιχειρηματιών στα νότια προάστεια της Αττικής παλιότερα...), οι οποίες επιβεβαιώνουν για νιοστή φορά κι’ «εν Αθήναις» τα όσα στην Γαλλία, στην Ιταλία, στην Ισπανία, στην Γερμανία, στην Ιρλανδία, στην Παλαιστίνη, (π.χ. μέσω εμβασμάτων σε ελβετικές τράπεζες…), κ.α. επιβεβαιώνονται κατά κουραστικό πια ρυθμό, (επανάληψης), απ’ την δεκαετία του ‘60 και μετά…
Δίκες «Νονών» Νύχτας: Σαν την Εφορία ή το πρώην Τ.Ε.Β.Ε. ή την Δ.Ε.Η. ή το Ι.Κ.Α. αλλά στο πιο ειλικρινές τους είναι οι «νονοί» της νύχτας…
Ή σαν τους Οργανισμούς Τοπικής …Αυτοδιοίκησης, (βλ. π.χ. Βασίλη Παπαγεωργόπουλο), αλλά χωρίς
Δίκες «Νονών» Νύχτας |
ιδεολογικά άλλοθι εισπράξεων…
Δεν σε θεωρούν άδικα δηλαδή «κορόιδο» οι «προστάτες» νυχτομάγαζων άμα είσαι επιχειρηματίας, (π.χ. καταστηματάρχης)…
Δίκη «Εξπρές Σάμινα»: Αξιόπλοο είχε κριθεί το επιβατηγό - οχηματαγωγό πλοίο «Εξπρές Σάμινα» σύμφωνα με τα επίσημα, (κυρωμένα), πιστοποιητικά τα οποία χορηγήσαν στην πλοιοκτήτρια εταιρία του οι αρμόδιες για την επιθεώρηση πλοίων υπηρεσίες του υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας μα «πλωτό φέρετρο» αποδείχθηκε στις «Πόρτες» της Πάρου το εν λόγω «σκαρί» την …μοιραία εκείνη νύχτα που «πήρε» για πάντα «μαζί του κάτω», (στον βυθό), 81 ανθρώπους μεταξύ των οποίων βρέφη και ηλικιωμένους.
Την έδωσε πάντως την συγγνώμη του στους συγγενείς των θυμάτων ο εφοπλιστής Παντελής Σφηνιάς έτσι όπως κατά συνείδηση θεωρούσε ότι έπρεπε να το πράξει αυτό
Δίκη «Εξπρές Σάμινα» |
Ο τότε πολιτικός προϊστάμενος του υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας και για χρόνια βουλευτής - ευρωβουλευτής - στέλεχος σε κυβερνήσεις Πα. Σο. Κ. - Επίτροπος για αρκετά χρόνια της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και συμμετέχων στο αντιδικτατορικό φοιτητικό Κίνημα, Χρήστος Παπουτσής, απεναντίας, προαλείφονταν βάσει σχετικών δημοσιευμάτων μέχρι και πριν από μερικές εβδομάδες για Επίτροπος της Ελλάδας στην Παγκόσμια Τράπεζα με μηνιαίες αποδοχές ύψους 10.000 € - χωρίς ωστόσο να έχει διευκρινιστεί μέχρι και αυτήν εδώ την στιγμή, (5-9-2013), αν ο Αντώνης Σαμαράς διαθέτει πολλή ή πάρα πολλή …χιούμορ, [αν και τα «σημάδια» που δείχνουν τις τελευταίες ημέρες ότι ο πρωθυπουργός το …ξανασκέφτηκε και …είπε να μην το «παρακάνει», (με τα …χωρατά του), είναι ουκ ολίγα…]…
Δίκη Β. Παπαγεωργόπουλου: Άμα έχει υπάρξει π.χ. αθλητής και μάλιστα πρωταθλητής, Βαλκανιονίκης κ.λπ. στα «μικράτα» του ένας πολιτικός ή οικολόγος «και τα ρέστα» πόσο μάλλον «σκυλάς» ο οποίος όμως εκκλησιάζεται ταχτικά, (πως είναι δυνατόν να μην καθίστασαι τουλάχιστον «ύποπτος» εφόσον εμφορείσαι από μία τόσο κραυγαλέα αντίφαση;), το λιγότερο που έχεις να κάνεις είναι να μην τον ψηφίζεις για δήμαρχο ή για νομάρχη, πόσο μάλλον για βουλευτή ή για ευρωβουλευτή έναν τέτοιο πολιτικό και τούτο ανεξαρτήτως κομματικής τοποθέτησής του.
Κι’ όχι βέβαια μόνο για έναν ή για δύο λόγους μιας κι’ ο καθένας μπορεί να αντιληφθεί π.χ. «κάτω» από ποιών «την μπότα» θα ήμασταν όλοι ακόμη , (μέχρι και σήμερα), αν ο Ουίνστον Τσόρτσιλ δεν κάπνιζε σαν αράπης και δεν έπινε σαν νεροφίδα αλλά κι’ επειδή όταν καταδικάζονται για
Δίκη Β. Παπαγεωργόπουλου |
υπεξαιρέσεις ή για άλλα αδικήματα πολιτικοί σαν κι’ αυτούς προκαλούν και στους διευθυντές των Σωφρονιστικών Καταστημάτων «πονοκεφάλους» μετά αφού άλλος από δαύτους ζητάει κελί για μη καπνίζοντες, άλλος κελί με εικονοστάσι και karaoke κ.ο.κ….
Γιατί κατά τα άλλα τώρα σίγουρα δεν προκαλεί εντύπωση η πανομοιότυπη σχεδόν με αυτή π.χ. της Βίκυς Σταμάτη στάση την οποία κρατάει η Ελένη Παπαγεωργοπούλου - Σωτηριάδου σ’ ότι έχει να κάνει με την συγκεκριμένη υπόθεση - πόσο μάλλον με άλλες υποθέσεις όπως είναι π.χ. αυτή του βρεφοκομείου «Άγιος Στυλιανός» στην Θεσ/νίκη για την οποία επίσης αφήνει αιχμές μερίδα του Τύπου στην συμπρωτεύουσα…
Γιατί κατά τα άλλα τώρα σίγουρα δεν προκαλεί εντύπωση η πανομοιότυπη σχεδόν με αυτή π.χ. της Βίκυς Σταμάτη στάση την οποία κρατάει η Ελένη Παπαγεωργοπούλου - Σωτηριάδου σ’ ότι έχει να κάνει με την συγκεκριμένη υπόθεση - πόσο μάλλον με άλλες υποθέσεις όπως είναι π.χ. αυτή του βρεφοκομείου «Άγιος Στυλιανός» στην Θεσ/νίκη για την οποία επίσης αφήνει αιχμές μερίδα του Τύπου στην συμπρωτεύουσα…
Δίκη Α. Τσοχατζόπουλου: Και καλαθοσφαιριστής υπήρξε στα νιάτα του ο Άκης Τσοχατζόπουλος, (βλ. και περίπτωση Β. Παπαγεωργόπουλου…). O οποίος, (Α.Τ.), σημειωτέον, έχει περιέλθει στην κυριολεξία σε απόγνωση τους τελευταίους μήνες, (εικάζεται δηλαδή πως δεν θα αντέξει μέχρι τέλους…). Aπό τα πλέον κορυφαία αξιώματά του στο …Κίνημα και σε «πράσινες» κυβερνήσεις ήταν αναμφίβολα ή θέση του σαν αναπληρωτή πρωθυπουργού το 1995 - μιας κι’ ο Ανδρέας Παπανδρέου επέμενε παρά το προχωρημένο της ηλικίας του και την δεινή κατάσταση στην οποία είχε περιέλθει η υγεία του να μην παραιτείται από πρωθυπουργός μέχρι και δύο εβδομάδες προτού οι τούρκοι commandos καταλάβουν την Μικρή Ίμια. Αλλά κι' η υποψηφιότητά του Άκη για την προεδρία του …Κινήματος το 1996 ήταν σημαντική στιγμή του αφού αν τελικά υπερψηφιζόταν θα ήταν αυτός πρόεδρος του Πα.Σο.Κ. και πρωθυπουργός από το ‘96 και μετά κι’ όχι ο Κ. Σημίτης.
Από τις πιο παρεξηγημένες περιπτώσεις σοσιαλδημοκρατών ή δημοκρατών Αριστερών, (ευρωαριστερών κατά το κοινώς λεγόμενο), ο Τσοχατζόπουλος αφού η μόνη πολιτική ένσταση η οποία ευσταθεί«εξ Ευωνύμων», (από τα Αριστερά), σ’ ότι έχει να κάνει με τις κατηγορίες για σύσταση εγκληματικής οργάνωσης, («συμμορίας»), κ.λπ. οι οποίες τον βαρύνουν αυτή την στιγμή είναι ότι αξιοποίησε την διόγκωση του κράτους για να πλουτίσει, (σύμφωνα πάντα με το κατηγορητήριο), σε …λάθος τομέα όπως είναι αυτός των εξοπλιστικών προγραμμάτων δεδομένου ότι το Αριστερά ορθό σε ανάλογες περιπτώσεις, (αφού πρώτα δηλαδή αγωνιστείς για να διογκώσεις το κράτος και τα καταφέρεις), είναι να το αξιοποιείς έπειτα αυτό, (να
Από τις πιο παρεξηγημένες περιπτώσεις σοσιαλδημοκρατών ή δημοκρατών Αριστερών, (ευρωαριστερών κατά το κοινώς λεγόμενο), ο Τσοχατζόπουλος αφού η μόνη πολιτική ένσταση η οποία ευσταθεί«εξ Ευωνύμων», (από τα Αριστερά), σ’ ότι έχει να κάνει με τις κατηγορίες για σύσταση εγκληματικής οργάνωσης, («συμμορίας»), κ.λπ. οι οποίες τον βαρύνουν αυτή την στιγμή είναι ότι αξιοποίησε την διόγκωση του κράτους για να πλουτίσει, (σύμφωνα πάντα με το κατηγορητήριο), σε …λάθος τομέα όπως είναι αυτός των εξοπλιστικών προγραμμάτων δεδομένου ότι το Αριστερά ορθό σε ανάλογες περιπτώσεις, (αφού πρώτα δηλαδή αγωνιστείς για να διογκώσεις το κράτος και τα καταφέρεις), είναι να το αξιοποιείς έπειτα αυτό, (να
Δίκη Α. Τσοχατζόπουλου |
πλουτίζεις δηλαδή), αλλά μέσα από …σωστούς τομείς όπως είναι π.χ. ο τομέας του φαρμάκου, των Μέσων κρατικής κυρίως Ενημέρωσης και διαφήμισης, της παραπαιδείας, των συνεταιρισμών, των ερευνητικών προγραμμάτων, των συγγραμμάτων, των συγκοινωνιών, της με μόνιμο χορηγό το δημόσιο Τέχνης, των ευρωπαϊκών προγραμμάτων και επιδοτήσεων, των ...Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων και γενικά μέσα από τομείς της λεγόμενης …κοινωνικής πολιτικής όπου ακόμα κι’ ένας γκάγκστερ μπορεί να αποκτά ανθρώπινο, (social correct εν προκειμένω), πρόσωπο...
Αλλά κι’ οι δικαιολογημένες λίγο πολύ ενστάσεις της Βίκυς Σταμάτη σ’ ότι έχει να κάνει με το «μαύρο» χρήμα το οποίο φέρεται να καρπώθηκε η πρώην σύζυγος Γκούτρουν Μολντενάουερ αξίζουν επισήμανσης από την στιγμή που ένας τέτοιος ισχυρισμός επιβεβαιώνει το γεγονός ότι πράγματι ουδεμία εκ των συζύγων γνώριζε το παραμικρό για τις δραστηριότητες «του άλλου της μισού». Και όντως, ποια γυναίκα ρωτάει που τα βρήκες τα λεφτά άμα σου ζητήσει π.χ. κότερο σαν αντάλλαγμα για να σου «δώσει» ένα καθόλα πολιτισμένο, (…), διαζύγιο και της πεις: «πήγαινε διάλεξε όποιο θέλεις»; Μα ισχυρισμοί σαν κι' αυτούς κααταρρίπτουν συνάμα και μία σειρά από μύθους όπως είναι π.χ. ο μύθος ότι η μητέρα και η ερωμένη γνωρίζουν καλύτερα από τον γιό και τον εραστή αντίστοιχα τι κουβαλά μέσα στις τσέπες του σακακιού του «ο περί ου», ή π.χ. ο μύθος ότι «ο πιο έξυπνος άνδρας είναι βραδύνους μπροστά στην πιο κουτή γυναίκα», ή π.χ. ο μύθος που ήθελε τις συζύγους των αξιωματικών των SS οι οποίοι υπηρετούσαν π.χ. στο Άουσβιτς να γνωρίζουν, (αν είναι δυνατόν να γνωρίζει μία γυναίκα τέτοιες λεπτομέρειες απ’ τον άνθρωπο με τον οποίο …πλαγιάζει), τι ακριβώς είναι αυτή η βαριά μυρωδιά που αναδύεται απ' τις καμινάδες του …στρατοπέδου…
Αλλά κι’ οι δικαιολογημένες λίγο πολύ ενστάσεις της Βίκυς Σταμάτη σ’ ότι έχει να κάνει με το «μαύρο» χρήμα το οποίο φέρεται να καρπώθηκε η πρώην σύζυγος Γκούτρουν Μολντενάουερ αξίζουν επισήμανσης από την στιγμή που ένας τέτοιος ισχυρισμός επιβεβαιώνει το γεγονός ότι πράγματι ουδεμία εκ των συζύγων γνώριζε το παραμικρό για τις δραστηριότητες «του άλλου της μισού». Και όντως, ποια γυναίκα ρωτάει που τα βρήκες τα λεφτά άμα σου ζητήσει π.χ. κότερο σαν αντάλλαγμα για να σου «δώσει» ένα καθόλα πολιτισμένο, (…), διαζύγιο και της πεις: «πήγαινε διάλεξε όποιο θέλεις»; Μα ισχυρισμοί σαν κι' αυτούς κααταρρίπτουν συνάμα και μία σειρά από μύθους όπως είναι π.χ. ο μύθος ότι η μητέρα και η ερωμένη γνωρίζουν καλύτερα από τον γιό και τον εραστή αντίστοιχα τι κουβαλά μέσα στις τσέπες του σακακιού του «ο περί ου», ή π.χ. ο μύθος ότι «ο πιο έξυπνος άνδρας είναι βραδύνους μπροστά στην πιο κουτή γυναίκα», ή π.χ. ο μύθος που ήθελε τις συζύγους των αξιωματικών των SS οι οποίοι υπηρετούσαν π.χ. στο Άουσβιτς να γνωρίζουν, (αν είναι δυνατόν να γνωρίζει μία γυναίκα τέτοιες λεπτομέρειες απ’ τον άνθρωπο με τον οποίο …πλαγιάζει), τι ακριβώς είναι αυτή η βαριά μυρωδιά που αναδύεται απ' τις καμινάδες του …στρατοπέδου…
Δίκες «Στημένων» Αγώνων: Αυτούς που έχουν πάθος με τον τζόγο, (Προ.Πο. κ.α.), εκμεταλλεύονται όσοι «στήνουν» αγώνες στο ποδόσφαιρο ή στο μποξ ή στο μπάσκετ ή σ’ οποιοδήποτε άλλο θεαμάθλημα.
Κι’ «ένας θεός ξέρει» τώρα το γιατί θα πρέπει να ντρέπεται κάποιος επειδή κερδοσκοπεί «ποντάροντας “πάνω”» σε ανθρώπους οι οποίοι πιστεύουν π.χ. ότι τα επαγγελματικά αθλητικά σωματεία είναι φιλανθρωπικά ιδρύματα αφού το
Κι’ «ένας θεός ξέρει» τώρα το γιατί θα πρέπει να ντρέπεται κάποιος επειδή κερδοσκοπεί «ποντάροντας “πάνω”» σε ανθρώπους οι οποίοι πιστεύουν π.χ. ότι τα επαγγελματικά αθλητικά σωματεία είναι φιλανθρωπικά ιδρύματα αφού το
Δίκες «Στημένων» Αγώνων |
ίδιο πάνω κάτω ισχύει π.χ. και με τους «νονούς» της νύχτας ή της Τέχνης, (αμελητέες άλλωστε οι διαφορές), σ’ ότι έχει να κάνει με τα ανέκαθεν πρόθυμα «να δαγκώνουν λαμαρίνες» πλήθη, (από «τις τόσες και τόσες σκουριασμένες» που τους «σερβίρουν» καταστηματάρχες πλουτίζοντας έτσι).
Μα και στο χρηματιστήριο οι μόνοι που κερδίζουν «βρέξει χιονίσει» είναι οι ανάδοχες εταιρίες, (οι τράπεζες κυρίως), καθώς και οι χρηματιστές οι οποίοι ούτως ή άλλως, (ανεξαρτήτως ζημίας ή οφέλους για τον πελάτη τους), θα εισπράξουν και μάλιστα από πριν, (προκαταβολικά), την προμήθειά τους για την εκτέλεση της όποιας πράξης, (αγοράς ή πώλησης χρεογράφων), επιθυμεί ο εντολέας - πελάτης - …επενδυτής...
Μα και στο χρηματιστήριο οι μόνοι που κερδίζουν «βρέξει χιονίσει» είναι οι ανάδοχες εταιρίες, (οι τράπεζες κυρίως), καθώς και οι χρηματιστές οι οποίοι ούτως ή άλλως, (ανεξαρτήτως ζημίας ή οφέλους για τον πελάτη τους), θα εισπράξουν και μάλιστα από πριν, (προκαταβολικά), την προμήθειά τους για την εκτέλεση της όποιας πράξης, (αγοράς ή πώλησης χρεογράφων), επιθυμεί ο εντολέας - πελάτης - …επενδυτής...
Prison Clock Prison Clock original size |
Πολλοί Δεξιοί βλάκες ή προδότες... |
text ©2013 yahooxaxaxouxa.blogspot.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Από την 27η Απριλίου 2013 και μετά, δόθηκε, για πρώτη φορά, η δυνατότητα σχολιασμού των αναρτήσεων, σε αυτό, εδώ, το ιστολόγιο.