Παλιές …μεγάλες …επιτυχίες

Αντι-αφίσες εποχής

              

Για μια Ευρώπη των λαών,
για ένα ΝΑΤΟ των λαών.

Με το motto: «Για μια Ευρώπη των λαών, για ένα N. At. O. των λαών» σατιρίζαμε παραμονές των εκλογών της 25ης Ιανουαρίου 2015 τις …αγνές προθέσεις του 

Συ.Ριζ. Α. Με το motto: «Πρώτα ο πωλητής» διασκεδάζαμε παραμονές των εκλογών της 4ης Οκτωβρίου 2009 τις εξίσου …αγνές προθέσεις του Γ.Α.Π. «Verba volant, scripta manent» γαρ. Όσο σωστά «διαβάσαμε» από πριν τον διεθνοφασίστα που ξεκίνησε «την δουλειά» την 23η Απριλίου 2010, τόσο σωστά «διαβάσαμε» από πριν και «την Πέμπτη Φάλαγγα» των διεθνοφασιστών που αποτελείωσαν «την δουλειά» την 30η Ιουνίου 2015 

Ε και;

Παλιά εφεύρεση «το ξύλινο άλογο»

Πρώτα ο πωλητής

Ουδέποτε μέσα στα οκτώ αυτά, (τελευταία), χρόνια γράψαμε, (είπαμε): «σας τα λέγαμε εμείς». Ή πιο σωστά «και εμείς», γιατί, διέκριναν και άλλοι 

- αποδεδειγμένα διέβλεψαν και άλλοι έγκαιρα, (εκ των προτέρων), τα τρεφόμενα με παϊδάκια ομιλούντα …πρόβατα για τα οποία γίνεται, στην προκειμένη περίπτωση, λόγος, μα, οι περισσότεροι, εξ αυτών, αναφώνησαν: «εύρηκα 

- εύρηκα» ύστερα. Θα κάναμε κι’ εμείς το ίδιο, («πάρτι 

- πανηγύρι»), αφού (κατα)δείξαμε επίσης όσο ακόμη ήταν νωρίς τους «version I & II  “Δούρειους Ίππους”», μα, εξ όσων γνωρίζουμε και θυμόμαστε, δεν είναι πρόσφατη λύση, (εναλλακτική), ο «Δούρειος Ίππος», οπότε, τι λόγο είχαμε - έχουμε να γιορτάζουμε την γνώση και την μνήμη μας ως προς το γεγονός ότι «τα κάστρα που δεν πέφτουν απ’ έξω, πέφτουν από μέσα»; Μα ούτε τώρα, (ούτε σήμερα), «θα αφήσουμε να πέσει χάμω» αυτό που λένε για όσους -λίγους, δυστυχώς, σε κάθε εποχή, σε κάθε χώρα- δεν πάσχουν από αμνησία, αγνωσία, (ακρισία), πόσο μάλλον για όσους δεν υποδύονται τους έχοντες αδύνατη μνήμη, οι πολλοί που, κατά παράδοση, ταλανίζονται από τις προαναφερόμενες εγκεφαλικές - αισθητικές αναπηρίες, καθώς και όσοι -λίγοι- συνηθίζουν να καμώνονται τους πάσχοντες π.χ. από alzheimer's disease. «Διάνα, (μέσα), έπεσαν πάλι, οι "Κασσάνδρες"» λένε.

«-Κουνέλι άφησες στο πόδι σου μανάβη;»

Σφιχτή διαπραγμάτευση
 στην Άμυνα και στην Οικονομία

Ώστε έτσι, ε, «μάντεις κακών» είναι όσοι ξέρουν από πριν το τι συμβαίνει π.χ. στον μανάβη ο οποίος πετάγεται μέχρι το καθαριστήριο για να πάρει το σακάκι του και αφήνει στον πόδι του ένα κουνέλι; 

…Μήπως είναι και όντα με εξωαισθητική αντίληψη, (π.χ. προφήτες); Έχει νιώσει και κατά το παρελθόν και όχι μόνο «μία και δύο», (λίγες), μα, πάμπολλες φορές ο όποιας εθνικότητας, (ο ελληνικός, ο ιταλικός, ο γερμανικός, ο βρετανικός…), λαός την ανάγκη να αποκρύπτει, κατόπιν εορτής, έτσι, («όπως όπως»), την ανοησία, ή, την αφέλειά του, πόσο μάλλον οι λίγοι πονηροί, (πολίτες), την δήθεν βλακεία τους, μα, για πόσο, (χρονικό διάστημα), δύναται να (παρα)μένει «κρυμμένος πίσω από το δάχτυλό του, (κάτω από το χαλί - πίσω από κουρτίνα)», όποιος αγνοεί ή λησμονά με τι θρέφονται τα κουνέλια; Ή …μήπως αντικαθίστανται έτσι, (με δικαιολογίες που ούτε καν στέκουν με την λογική), «τα ζαρζαβατικά που», στο μεταξύ, «έχουν κάνει φτερά»;

Εκτός από τον εαυτό του 

άλλον εχθρό ο βλάκας δεν έχει

       

Πριν και πάνω
 απ' όλα ο πωλητής

Στρουθοκαμηλίζει «ο μανάβης που άφησε κουνέλι στο πόδι του» και αποκαλεί μετά, (εκ των υστέρων), «Κασσάνδρες» όσους «συναδέλφους του» δεν «χρωστάνε της Μιχαλούς» περισσότερα απ’ όσα χρωστά ο ίδιος π.χ. στο Δ.Ν.Τ. και στην Ε.Κ.Τ., (μαζί). Δεν καταβροχθίζουν τελάρα με καρότα πληρώματα Αγνώστου Ταυτότητας Ιπτάμενων Αντικειμένων ή όποιο άλλον ον, (αδιευκρίνιστο όν), βάζουν κατά νου όσοι στερούνται νου. Δεν είναι, επίσης, μάγοι όσοι ξέρουν και μάλιστα από πριν ποια πλάσματα «τρελαίνονται» για παντζάρια, κουνουπίδια, μπρόκολα. Πέραν των ανόητων, εξάλλου, υπάρχουν, επαναλαμβάνεται και αυτοί, (οι λίγοι), που καμώνονται «τους ανέραστους - τους άγαμους», (τους αδαείς), «μετά την εγκυμοσύνη», οι οποίοι, επίσης, πλεονάζουν σε φαντασία, μόλις καλούνται να αναλάβουν τις ευθύνες τους. Και αυτοί ματαιοπονούν, όμως, γιατί ήταν από πριν και μάλιστα διπλά - τριπλά βέβαιη η κατάληξη υπηκόων «μπανανίας» που όλες οι σφυγμομετρήσεις τους έδειχναν να θέλουν ανόητο ή (και) προδότη «καπετάνιο στο πλοίο τους». Και όχι μόνο μία και δύο, (λίγες), φορές, μα, κατ’ επανάληψη και «από κάθε πόστο»:

8^η Φεβρουαρίου 2004 και 10^η Φεβρουαρίου 2008 σε εσωκομματικό επίπεδο.

4^η Οκτωβρίου 2009 - 25 Ιανουαρίου 2015 - 20^η Σεπτεμβρίου 2015 σε επίπεδο πολυεθνικών εκλογών.

5^η Ιουλίου 2015 σε επίπεδο προσχηματικού δημοψηφίσματος.

Ότι επαναλαμβάνεται έως δύο ή τρεις το πολύ φορές είναι σύμπτωση, όχι ότι επαναλαμβάνεται διαρκώς και για την ακρίβεια έξι φορές μέσα σε 14 χρόνια! Αλλά «και τι πάει να πει αυτό», ότι ξέρουν πράγματι, (όντως), κολύμπι όσοι καμώνονται π.χ. τον Greg Louganis, (όσοι αναθέτουν σε ανόητο ή σε προδότη «καπετάνιο το πλοίο τους»); Ε όχι δα, οπότε, «κάνει μπαμ από μακριά, (είναι φως φανάρι)», η απόληξη «των ποντικών» που όχι μόνο «ποντικοί» είναι, μα, καμώνονται «τα φίδια». Οιοσδήποτε βλέπει κιόλας όταν - όπου κοιτά κάτι και εν προκειμένω την εν γένει κατάσταση, (τα πρόσωπα και τα πράγματα), γύρω του, το διακρίνει από πριν αυτό, (σαν κατάληξη). Μα και χωρίς «να πηγαίνεις γυρεύοντας» κινδυνεύεις αν είσαι «πρόβατο». Πόσο μάλλον όταν καμώνεσαι και «τον λύκο» ο οποίος μάλιστα εμπιστεύεται …την αγέλη του σε ακέλα ο οποίος με την σειρά του καμώνεται «το πρόβατο» - εξ ου και «ο δουλέψας του δουλέψαντος». Ο εαυτός του τον απατά τον μέσο φτωχό στον μυαλό ή πλούσιο στην πονηριά που και κολύμπι δεν ξέρει και την (δια)κυβέρνηση «του πλοίου του» αναθέτει σε ομοίους του, [σε βλάκες ή (και) προδότες], δεν τον απατούν τρίτοι, (π.χ. οι προπαγανδιστές). 

text ©2017 yahooxaxaxouxa.blogspot.gr