Δεν ισχύει κάτι άλλο με τους πυρηνικούς θεσμούς της κοινωνίας, προεξάρχοντος του θεσμού της οικογένειας. Μόνον όσοι …ανατράφηκαν σε άδηλους οίκους ανοχής αισθάνονται άβολα με όσους δεν δυστύχησαν κατ’ αυτόν τον τρόπο. Και όντως: Δεν μεγάλωσαν όλοι μέσα στο έρεβος, (μέσα στα χαλάσματα), της …προόδου των διογκωμένων «εγώ». Υπάρχει και κόσμος που είχε - έχει και ουσιαστικά, (όχι μόνο τυπικά μα και ουσιαστικά), μητέρα, πατέρα, θείους, θείες, ξαδέρφια, γιαγιάδες, παππούδες. Και όχι πως είναι αποκρουστικοί οι οίκοι ανοχής για άνδρες, ή για κτηνοβάτες, ή για «χιμπατζήδες», ή για κίναιδους, (παιδόφιλους και μη), ή για γυναίκες, όχι. Δεν είναι αισθητικό, εν προκειμένω, το πρόβλημα, πρακτικό είναι: Φανερά, (με Α.Φ.Μ. και λοιπά), δέον είναι να λειτουργούν οι οίκοι αυτοί, εφόσον λειτουργούν υπό την μορφή της οικογένειας. Έτσι ώστε να ξέρει το εκλογικό σώμα εκάστου χώρας ποιοι κατεστραμμένοι σπεύδουν να το σώσουν κάθε φορά. Αλλά και το Εγκληματολογικό κοστίζει λιγότερο στους φορολογούμενους όταν ξέρει από πριν που να ψάχνει για τους κατακρεουργημένους μετά. Μην απασχολούνται οι κρατικές υπηρεσίες εργατοώρες ολόκληρες αναζητώντας νεκρούς οι οποίοι ακόμη και όσο ζούσαν δεν ήταν κάτι άλλο πέρα από ινδικά χοιρίδια, (από υπάρξεις ζώσες μόνο κατά σώμα).
 |
| Θα σας φαν τα σκλια |
Δεν σημαίνει, ωστόσο, βάσει των όσων αναφέρονται στις ανωτέρω δύο παραγράφους, πως ο γιός ενός πολιτικού ο οποίος είναι και αυτός πολιτικός δύναται να θεωρείται στ’ αλήθεια πολιτικός αν είναι σκιτζής πολιτικός. Και καρδιοχειρουργός να είναι ο γιός ενός καρδιοχειρουργού δεν πάει να πει ότι αρκεί αυτό και μόνο για να τον εμπιστευτεί ένας καρδιοπαθής. Θα τον στείλει στον θάνατο τον ασθενή ο γιατρός αν η μόνη ουσιαστική περγαμηνή του είναι η ιατρική ιδιότητα του πατρός του και πέραν τούτου ουδέν, (άλλο). Κάτι ανάλογο ισχύει και με τις οικογένειες. Αποδεδειγμένα είναι μείζονος σημασίας θεσμός η οικογένεια για τον κοινωνικό ιστό. Αλίμονο σε αυτούς οι οποίοι δεν είχαν χέρι να πιαστούν από την κούνια τους. Έτερον, όμως, οικογένεια, εκάτερον εταιρία, δεν είναι το ίδιο. Καλώς αν μία οικογένεια λειτουργεί σαν φανερή εταιρία, μα, αν λειτουργεί σαν αφανής εταιρία και μάλιστα σαν αφανής εταιρία διεθνούς εμβέλειας, τότε, κακώς - κάκιστα. Έτσι δεν είναι;
Αν είναι έτσι, τότε, για οιαδήποτε (συγ)κυβέρνηση πολιτικών απατεώνων, εθνικών μειοδοτών, πολιτικά ηλιθίων υπόσχεται ανάσα, (=πνοή ζωής), η ανάδειξη στην ηγεσία της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης ενός πολιτικού ο οποίος σηματοδοτεί φύσει και θέση:
Την πολιτική φαυλότητα:
* Βλ. υπόθεση δικηγορικού γραφείου Κατρούγκαλου.
* Βλ. διορισμό του πρώτου εξαδέλφου του σημερινού πρωθυπουργού στην θέση του γενικού γραμματέα Οικονομικών Σχέσεων στο υπουργείο Εξωτερικών.
* Βλ. υπόθεση εργοληπτικής τεχνικής εταιρίας Φλαμπουράρη.
* Βλ. διορισμό στο Δ.Σ. της Ε.Υδ. Απ. του συμβίου της κ. Ρένας Δούρου.
* Βλ. «τρωκτικά» Ε.Ρ.Τ.
* Βλ. χιλιάδες παρεμφερή «σαλταρίσματα "στην σφαγίτιδα φλέβα"» του μέσου έλληνα φορολογούμενου από πλευράς των πολιτικών ολετήρων οι οποίοι 12 σχεδόν μήνες τώρα ολοκληρώνουν σε κάθε, μα, σε κάθε πτυχή της ελληνικής κυβερνητικής πολιτικής, (όχι μόνο στην οικονομία, μα και στην άμυνα, και στην κοινωνία, και στην διπλωματία, και στο πολιτισμό, παντού), την πράξη εσχάτης προδοσίας της οποία ξεκίνησε την 23η Απριλίου 2010 ο κ. Γ. Α. Παπανδρέου.
Ή …μπας και παραλλάζει έστω και στο ελάχιστο από τα προπεριγραφόμενα η πολιτεία της οικογένειας Μητσοτάκη και αν ναι σε τί, (παραλλάζει);
Την εθνική μειοδοσία:
Την εθνική μειοδοσία η οποία ανακύπτει από την απλή και μόνο σύγκριση της οιονεί απάτριδος, (δίκην ανέστιας πολιτικής πόρνης), Αριστεράς -της διακίνησης φθηνών, ανά τον κόσμο, εργατικών χεριών, («δούλων»)- με την εξίσου οιονεί απάτριδα, (δίκην, επίσης, ανέστιας πολιτικής πόρνης), Δεξιά - της, λεγόμενης, νεοφιλελεύθερης εκδοχής, «με σημαία ευκαιρίας» την άλωση των μικρών εθνικών οικονομιών, τόσο δια μέσω της κατάργηση των τελωνείων, (πέρα από τα σύνορα), όσο και δια μέσω της άρσης του λεγόμενου συναλλαγματικού κινδύνου. (Βλ. πολυεθνικά νομίσματα «Frankenstein» εκδοχής Ευρωζώνης, ή, Ζώνης Δολαρίου).
 |
| κινεζικά σκούτερ |
Ο δοσιλογισμός σε επίπεδο διεθνούς οικονομίας, ανατέμνεται, τόσο από Δεξιά, όσο και από Αριστερά, όπου - όποτε γίνεται λόγος για, ανά την υφήλιο, ατομικά, ή, ομαδικά συμφέροντα, ανεξαρτήτως φυλής, γλώσσας, θρησκεύματος, εθίμων κ.λπ. Από διεθνοφασίστες καταλύεται η λαϊκή κυριαρχία, (η δημοκρατία), γρηγορότερα - ευκολότερα σήμερα, όχι από εθνοφασίστες.
Την πολιτική βλακεία:
Μεγαλύτεροι ρατσιστές από τους αντιρατσιστές δεν υπάρχουν όπως γνωρίζουν όσοι γνωρίζουν τα κριτήρια με τα οποία επιλέγουν τα θύματά τους τόσο οι κρατικοί όσο και οι αντικρατικοί τρομοκράτες. Οπότε, αν γίνεται λόγος για τον όχλο, το τι συμβαίνει σε επίπεδο υπερβολών, δεν είναι άγνωστο. Αναπόφευκτα είναι παρεξηγήσιμη από τους πολλούς η ανάδειξη στα ύπατα πολιτικά αξιώματα γόνων εργοληπτών της Χούντας, αφενός, αποστατών, αφετέρου. Ο μόνος τρόπος, λοιπόν, οι συγκεκριμένοι «πρώτοι των πρώτων» να διαβεβαιώσουν τους πάντες ότι «τα μήλα δεν πέφτουν» πάντοτε «κάτω από την μηλιά», (βλ. και «από ρόδο βγαίνει αγκάθι»…), είναι το, εν τη πράξη, διαφορετικό πολιτικό στίγμα τους:
1. Ποιος από όσους γνωρίζουν τα αμέτρητα «ρουσφέτια» π.χ. του κ. Στυλιανού Παττακού δύναται να εντοπίσει, όμως, το διαφορετικό πολιτικό στίγμα του κ. Αλέξη Τσίπρα; Ε; Τα εισοδήματα των «κάπο», (βλ. συντρόφων του νυν πρωθυπουργού), αυξήθηκαν κατακόρυφα το τελευταίο 12μηνο, όχι τα εισοδήματα των εγκλείστων στα παγκόσμια στρατόπεδα συγκέντρωσης της Λέσβου, του Γκουαντάναμο, της Ειδομένης…
2. Ισχύει κάτι το διαφορετικό με τον κ. Κυρ. Μητσοτάκη; Ποιο είναι το διακριτό πολιτικό στίγμα του κ. Κυρ. Μητσοτάκη εν συγκρίσει με το πολιτικό στίγμα του πατρός του; Υπάρχει και αν ναι που έγκειται;
Δεν είναι αδικαιολόγητες οι ως άνω …απορίες από την στιγμή που οι πολιτικές κενολογίες, (η νηπιακή πολιτική σκέψη), τύπου π.χ. «- Λόλα να ένα μήλο» ισοδυναμεί με το πολιτικό μηδέν, (με το κενό, επί της ουσίας, πολιτικό σύνολο). Από «νταούλια της αγοράς», από καταγγελίες του λαϊκισμού και γενικά από λεκτικές «μπαλωθιές» γνωρίζουν π.χ. και οι τρόφιμοι στο «Δαφνί». Δεν παράγεται πολιτική με συνθήματα, ωστόσο, παράνομος πλουτισμός παράγεται.
Επιδέχονται πολιτικές λύσεις τα πολιτικά προβλήματα τα οποία δημιούργησε διεθνής δικτατορία;
Ποιος ο τρόπος τόνωσης της απασχόλησης κατά τον κ. Κυρ. Μητσοτάκη σε χώρα η οποία θα πρέπει να παραμένει μη ανταγωνιστική διεθνώς;
Πλην Αριστερών του Τελ Αβίβ, (πλην οπαδών της τοκογλυφίας μέσω εσωτερικού και κυρίως εξωτερικού δανεισμού), ουδείς διαφωνεί με την αποσυμφόρηση του Δημόσιου και του ευρύτερου Δημόσιου Τομέα από «αρουραίους» οι οποίοι θησαυρίζουν υποθηκεύοντας το μέλλον γενιών και γενιών, ακόμη και «με την περιφορά των οστών» π.χ. «του Οσίου Τεμπονέρα». Κάθε (αν)ιερέας και προπαντός οι (αν)ιερείς της Αριστεράς επιδίδονται σε ανάλογες λιτανείες πρώτα. Έτσι ώστε να εξοικονομούν παράδες από τους πιστούς, (από τους κουτοπόνηρους), ή, κατά κόσμο, από τα κορόιδα. Ή δεν θησαύρισε με «τα οστά αυτά» π.χ. και ο Άκης Τσοχατζόπουλος; Και κατόπιν πηγαίνουν και τα τρώνε και τα πίνουν με τους κίναιδους και με τις αδήλωτες στους ιερούς ναούς της Δεξιάς. Εκτός και αν συλληφθούν - γεγονός σπάνιο.
Ε ναι, ή παπάς γίνεται ο τεμπέλης για να ζει άκοπα, ή …καλλιτέχνης, η ΑναρχοΑριστερός. Ή φεμινίστρια με τρεις διατροφές, αν πρόκειται για ομιλούσα «όρνιθα». Ανέκαθεν ήταν επάγγελμα και δη προσοδοφόρο η πονηριά για τον θρασύδειλο άνθρωπο. Από καταβολής κόσμου «τα φίδια» χτίζουν βίλες με τον χρυσό που προσπορίζονται από τον αγώνα τους (!) για τα για τα δικαιώματα «των λαγών».
Αναμφίβολα, μα, πότε, ακριβώς, η Δεξιά και κυρίως η νεοφιλελεύθερη Σχολή τόνωσε την απασχόληση με διαφορετικό, (από τον ως άνω ΠΟΥΣΤΡΟΠΟΥΤΑΝΟ, συγγνώμη, από τον ως άνω Αριστερό), τρόπο, εδώ, (στην Ελλάδα); Την εποχή της μαζικής πρόσληψης Αγροφυλάκων …ενδεχομένως; Ή …μήπως την εποχή της μετεγκατάστασης εδώ, (στην Ελλάδα), πλήθους υποκαταστημάτων πολυεθνικών με μηδενικό, σχεδόν, το εργατικό και όποιο άλλο κόστος, (βλ. μισθούς ανασφάλιστων μεταναστών), ε;
Γι’ αυτά μάχεται (και) ο πολιτικός χώρος του κ. Τσίπρα. Από το 1979 μάλιστα:
Το πρόβλημα με το ελληνικό δημόσιο χρέος ο πολιτικός χώρος του κ. Τσίπρα το … ανακάλυψε όχι από τότε που έπαψε πράγματι να είναι βιώσιμο το χρέος αυτό, (όχι δηλαδή από τα μέσα της δεκαετίας του ‘90), μα από τότε που ο ευρωΝΑΤΟκομμουνιστικός αυτός εσμός, (γραφικός εσμός), άρχισε να βαδίζει προς την κατάληψη της εξουσία με πλήρη από πλευράς του γνώση της αδυναμίας του να παραμείνει στην εξουσία επί μακρόν χωρίς την δυνατότητά του να δημιουργεί ελλείμματα. Κάθε πρωθυπουργός, άλλωστε, είναι αδύνατον να κυβερνήσει επί μακρόν χωρίς να δημιουργεί ελλείμματα σε χώρα η οποία και ανταγωνιστική διεθνώς δεν θα πρέπει να γίνει και την απασχόληση θα πρέπει να τονώνει. Πως είναι δυνατόν να επιτυγχάνεται και το πρώτο και το δεύτερο χωρίς να προσθέτουν όλοι, (παριστάνοντας ότι παράγουν - παριστάνοντας ότι εργάζονται), «αέρα κοπανιστό» στο Α.Ε.Π.; Απαραίτητα τα ελλείμματα, λοιπόν. Διπλά απαραίτητα μάλιστα για ενεργούμενα της διεθνούς τραπεζικής όπως είναι όλοι, ανεξαιρέτως, οι Αριστεροί πολιτικοί. Αριστερός και πλεόνασμα, είναι έννοιες ασυμβίβαστες.
Από αρχής της κομμουνιστικής πομφόλυγας, ή, λαίλαπας, η έννοια Αριστερός και η έννοια πλεόνασμα ήταν έννοιες ασυμβίβαστες:
Ή δια της ληστείας του συνόλου των πολιτών, (βλ. Μάο, Στάλιν, Τσαουσέσκου, Πολ Ποτ κ.α.), και δια της μεταφοράς, κατόπιν, σε Τράπεζες της Ελβετίας του προϊόντος της ληστείας αυτής κυβερνούν οι κατά τόπους Αδόλφοι Στάλιν. «Πετώντας» απλώς και μόνο ένα κομμάτι κρέας παραπάνω στους «γλείφτες "μπάτσους"» για να εκτελούν χωρίς δίκες γρηγορότερα - ευκολότερα άνδρες, γυναίκες, βρέφη, γριές, γέρους. Ή δια της καταλήστευσης των φορολογουμένων.
Προς επίρρωση του ανωτέρω επισημαίνεται τούτο:
Και το Ηνωμένο Βασίλειο και οι Η.Π.Α. και το Ισραήλ ανησυχούν για την τόνωση των εισαγωγών τους στην Ελλάδα. Δεν πρέπει να πουλήσουν και αυτοί; Δικαιολογημένο, συνεπώς, το ενδιαφέρον και αυτών για το ελληνικό δημόσιο χρέος. Για το πότε θα αρχίσει να γιγαντώνεται πάλι το χρέος αυτό κόπτονται και οι εκτός της, λεγόμενης, «Ευρωζώνης» δυνάμεις. Να γιγαντώνεται κατευθυνόμενο προς τις δαπάνες για εισαγωγές, όμως, όχι προς την αποπληρωμή των τοκοχρεολυσίων από τα παλιά …νυφιάτικα… Τα ελλείμματα διασφαλίζουν κέρδη στους εισαγωγείς, όχι τα πλεονάσματα.
Μόνο που ο κ. Βόλφγκαν Σόιμπλε δεν συνηθίζει να πριμοδοτεί τις εξαγωγές τρίτων χωρών. Πρόβλημα με τα κάτω άκρα του έχει ο γερμανός υπουργός Οικονομικών, όχι πρόβλημα με τον εγκέφαλό του. Πως, κατά συνέπεια, θα τονωθεί η απασχόληση σε χώρα που και οι προσλήψεις απαγορεύονται επί της ουσίας πια και η ελληνική αγορά πρέπει να παραμένει μεταπρατική και σε κάθε περίπτωση μη ανταγωνιστική διεθνώς; Με «βαφές αυγών» σαν αυτές τις οποίες λάνσαρε - λανσάρει ο κ. George Soros μέσω του κ. Γ. Α. Παπανδρέου και μέσω του κ. Α. Τσίπρα;
Έχει άποψη επ’ αυτού ο κ. Κυρ. Μητσοτάκης; Ή λανσάρει και αυτός την αυτή «βαφή αυγών», (βλ. π.χ. και συσσίτια), μα, σε διαφορετικού χρώματος συσκευασία;
Μόνο με μετανάστευση, (με φυγή ελλήνων προς το εξωτερικό), τονώνεται η απασχόληση σε περιφερειακές χώρες της Δύσης που και ανταγωνιστικές δεν πρέπει να γίνουν έναντι της λεγόμενης Δυτικής μητρόπολης και την απασχόληση δεν επιτρέπεται πια να τονώνουν με ελλείμματα.
Λογικό είναι άλλωστε πολιτικά το να μην επιτρέπεται πια η ανατροφοδότηση του χρέους με ελλείμματα. Δεν έχει συμφέρον η Ε.Κ.Τ. (βλ. Ομοσπονδιακή Τράπεζα της Γερμανίας, επί της ουσίας), να πληθωρίζει τις κατά τόπους αγορές με χρήμα για να κάνουν τζίρο οι εισαγωγείς από Η.Π.Α. - πόσο μάλλον για να παραμένουν στην εξουσία εγγυητές της εθνικής εξάρτησης με τον γνωστό πατροπαράδοτο τρόπο της συντήρησης από το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους κουνιάδων, συννυφάδων, μπατζανάκηδων…
Δεν χρειάζονται καν άλλωστε οι εγγυητές της εθνικής εξάρτησης σε χώρες που έχουν χάσει πια τα εθνικά νομίσματά τους. Και δεν χρειάζονται γιατί δεν υφίσταται κατ’ ουσία αρχή της πλειοψηφίας, (δημοκρατία), σε χώρα όπου νομισματική πολιτική ασκεί, πια, όχι η εκάστοτε εκλεγμένη κυβέρνηση, μα, εξωχώρια πολυεθνική Τράπεζα. (Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, εν προκειμένω). Πόσο μάλλον σε χώρα χρεοκοπημένη από ετών σε πολυεθνικό νόμισμα.
Οπότε; Τι ακριβώς αντι-προετείνει ο κ. Κυρ. Μητσοτάκης;
Καλά, ο κ. Τσίπρας «εκτέλεσε "συμβόλαιο θανάτου"», όπως και ο κ. Γ. Α. Παπανδρέου.
Το C.N.N. (η κ. Christiane Amanpour), αναμετέδιδε, εξάλλου, «την είσοδο και "της Mossad"» στο Μέγαρο Μαξίμου στις 25-1-2015 μετά την μεγαλειώδη «είσοδο "της C.I.A."» στο Μέγαρο Μαξίμου τον Οκτώβριο 2009. Ή δεν κρίνονται εκ του αποτελέσματος όλα (και) στην πολιτική;
Ο κ. Κυρ. Μητσοτάκης, λοιπόν, τι ακριβώς (αντι)προτείνει; Γιατί, εξ όσων δύναται ο καθένας να διαπιστώσει, ούτε τον κ. Κυρ. Μητσοτάκη περιφρονούν τα μεγάλα αμερικανικά, (και όχι μόνο αμερικανικά...), τηλεοπτικά δίκτυα, έτσι δεν είναι;
Σε σημεία σαν και τα ανωτέρω έγκειται η πολιτική ουσία. Τα λοιπά είναι: «- Λόλα να ένα μήλο.» Πολιτικά ηλίθιοι, εθνικοί μειοδότες, πολιτικοί απατεώνες πορεύονται ταΐζοντας φρούδες ελπίδες το κοινωνικό σώμα. Και μόνον τέτοιοι…
Και το 1989 «κύλησε ο τέντζερης "Κύρκος" και βρήκε το καπάκι "Μητσοτάκης"» εδώ
Διόλου κακή ιδέα δεν θα ήταν, δοθέντων τούτων, το να συμπράξει, κιόλας, κάποια στιγμή, στο μέλλον, με τον νέο «Κύρκο» ο νέος «Μητσοτάκης»:
* Υπό το έμβλημα ενδεχομένως της μορφής του κ. Θάνου Τζήμερου με μούσι Λένιν. Προβληματικό, από αισθητικής άποψης, έμβλημα, ίσως, μα, φαινομενικά και μόνο.
 |
| πλυντήριο εγκεφάλων |
Μα το κατά που θα βλέπει η πισίνα στη βίλα. Προς ανατολάς, ή, προς δυσμάς; Τέτοιες διαφωνίες, ναι, ανέκαθεν ανέκυπταν σε συναγωνιστές για τα όπου γης ξένα συμφέροντα.
Τώρα πια οι ΗΠΑ ελέγχουν και την Δεξιά στην Ελλάδα, όχι μόνο την Αριστερά
Εύλογη, κατόπιν τούτων, η ανησυχία του κ. Τσίπρα μη τυχόν και η Ουάσιγκτον προτιμήσει τον κ. Κυρ. Μητσοτάκη στις επόμενες ελληνικές βουλευτικές εκλογές και όχι ξανά την ελληνική Αριστερά του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου.
Όποιος γνωρίζει ποιοι είναι οι ιδιοκτήτες των ξένων, κυρίως, μέσων ενημέρωσης τα οποία έπλεκαν το εγκώμιο του κ. Κυρ. Μητσοτάκη τον τελευταίο μήνα, (βλ. βρετανικά, ισραηλινά, αμερικανικά κεφάλαια), συμμερίζεται την, εν λόγω, ανησυχία του κ. Τσίπρα. Τα ίδια αυτά κέντρα στήριζαν - στηρίζουν και τον κ. Τσίπρα όπως δύναται να διαπιστώσει ο καθένας αν, (εφόσον), τηρεί επιμελώς αρχείο και ρίξει μία προσεχτική ματιά στο αρχείο του…
Αναμενόμενο είναι το να κυριεύει η ανασφάλεια τους συμμετέχοντες σε διεθνείς διαγωνισμούς εθνικής μειοδοσίας. Γι’ αυτό πρόκειται, κατ’ ουσία, όχι για κάτι άλλο.
Αδικαιολόγητη, παρά ταύτα, η προϊούσα ανησυχία, (από πλευράς, πάντα, του κ. Τσίπρα), γιατί, ο κ. Κυρ. Μητσοτάκης, όχι μόνο «χτυπιέται» εύκολα και δη «από κάτω», δίκην χταποδιού, (...!), μα, επειδή τυγχάνει και βραδύνους, όπως, καλύτερα από τον καθένα, γνωρίζει π.χ. η κ. Ντόρα Μπακογιάννη η οποία και ή κυρίως για τον λόγο αυτόν απεύχονταν να δει τον κ. Κυρ. Μητσοτάκη στην ηγεσία της Ν.Δ. και μάλιστα στην, από κάθε άποψη, παρούσα, (δύσκολη), συγκυρία.
Και πράγματι:
Υπό την ηγεσία του κ. Κυρ. Μητσοτάκη η Ν.Δ. θα περιέλθει σε αρκούντως βολική για τα συμφέροντα δύο - τριών ξένων χωρών θέση και σε κάτι παραπάνω από δυσχερή για τα συμφέροντα της Ελλάδας και της Κύπρου θέση…
Κάθε προδότης χρειάζεται ένα άλλοθι για να επανεμφανιστεί σαν σωτήρας. Το άλλοθι αυτό ο κ. George Soros, (βλ. ο κ. Αλέξης Τσίπρας), το έχει αυτή την στιγμή. Είναι από διετίας και βάλε (εκ)δηλωμένες, εμμέσως πλην σαφώς, οι …ανησυχίες του κ. Soros (και) για το τοπίο των Μ.Μ.Ε., (βλ. διαπλοκής), στην Ελλάδα. Το τρίγωνο «Λονδίνου, Τελ Αβίβ, Ουάσιγκτον» επιδιώκει και στον τομέα αυτόν να μετατοπιστεί ο έλεγχος από το εσωτερικό προς το εξωτερικό. (Βλ. π.χ. και τον αριστοτεχνικό σε επίπεδο διεθνούς γκανγκστερικής πρακτικής τρόπο με τον οποίο ανακεφαλαιοποιήθηκαν πρόσφατα η Ε.Τ.Ε., η Alpha Bank, η Eurobank, η Τράπεζα Πειραιώς.)
Οπότε, ο κ. Κυρ. Μητσοτάκης, θα προσφέρει και με το είναι του -απλώς και μόνο με την παρουσία του από την θέση του προέδρου της Ν.Δ.- πολύτιμες υπηρεσίες στους εχθρούς όχι μόνο της Ν.Δ. μα αυτής της ίδια της χώρας. Όποιος αμφιβάλλει επ’ αυτού δεν έχει παρά να ρίξει μία ματιά στα μετοχολόγια των προαναφερόμενων Τραπεζών από το 2010 μέχρι σήμερα.
Ε ναι, θα μπορούσε να το έχει συντάξει π.χ. και ο κ. Jack Lew το Άρθρο υπό τον τίτλο: «Να αφελληνιστούν!» το οποίο αναρτήθηκε την 10η Απριλίου 2013 στο prοtagon.gr. όπως είναι σε θέση να αντιληφθεί π.χ. η κ. Ντ. Μπακογιάννη. Ο κ. Κυρ. Μητσοτάκης, απεναντίας, είναι αμφίβολο αν βρίσκεται εντός τόπου - εντός χρόνου. Θα έρθει, ωστόσο, η στιγμή - γρήγορα θα έρθει η στιγμή κατά την οποία ο κ. Κυρ. Μητσοτάκης θα καταλάβει την διαφορά μεταξύ «του κυνηγού ο οποίος περιγράφει στον καφενέ πόσες αρκούδες φόνευσε, με τον κυνηγό ο οποίος ήρθε πράγματι αντιμέτωπος με αρκούδα». Το ρήμα «θέλω» από το ρήμα «μπορώ» απέχουν (και) στην πολιτική παρασάγγας…
Εκ νέου σπεύδει ο «Αλ Καπόνε» μεταμφιεσμένος σε ανέστιο άνεργο
Μα «καθαρίστηκε» ακόμη και με «πληρωμένα πιστόλια» το τοπίο της διαπλοκής τις δεκαετίες του ‘80 και του ‘90. Για να «στρωθεί το χαλί» για το νέο τοπίο της διαπλοκής. Όπερ και εγένετο:
* Τζώρτζης Αθανασιάδης. Νεκρός στις 19-3-1983
* Νίκος Μομφεράτος. Νεκρός στις 21-2-1985
* Παύλος Μπακογιάννης. Νεκρός στις 26-9-1989
Οι τότε μάρτυρες υπεράσπισης των φονιάδων των ανωτέρω κυβερνούν, μεταξύ άλλων, σήμερα.
Και όχι μόνον αυτό, γιατί, μέχρι και τροπολογίες «περνούν» νύχτα από την Βουλή:
Τροπολογίες οι οποίες αφορούν π.χ. σε συμβίο βουλευτή ο οποίος αποφυλακίστηκε αν και οικονομικός απατεώνας και δη ολκής. Άσχετο, τώρα, αν έτσι πήγε στον τάφο ένας ακόμη πολίτης στην Ύδρα τον Αύγουστο 2015 Δεν έχει σημασία.
«Παράπλευρες απώλειες» είναι αυτά για όσους αργά ή γρήγορα θα σημάνουν και το σύνθημα του …άτεγκτου …αγώνα κατά της ...διαπλοκής και κατά του ...νεοφιλελευθερισμού:
 |
| άγγλου βλάχου |
* Και πού, ε; Σε χώρα που παράγει ότι θέλει «η Αριστερά της Federal Reserve». Δηλαδή το τίποτα - το απόλυτο τίποτα. Η παράγει - εξάγει κάτι η Ελλάδα; Ε;
Μα μέχρι και «κλαδική» έχουν τα συγκεκριμένα «παιδιά» στον «Κορυδαλλό». Τόσο με τα νέα αλλοδαπά «πληρωμένα πιστόλια», όσο και με τα παλιά ελληνικά. Και όχι μόνο στον «Κορυδαλλό» μα και σε ξένες φυλακές...
Πανηγύριζαν και άλλοι με πολιτικές μαριονέτες τον Ιανουάριο 2015 στην Πλ. Συντάγματος, μα…
Οπότε, τώρα, θα «καθαρίσει» ο κ. Κυρ. Μητσοτάκης; Δηλαδή ότι άλλοθι έχουν τα προαναφερόμενα «παιδιά» για να «καθαρίσουν» με την λεγόμενη διαπλοκή θα «καθαρίσει»;
Οι πολιτικά ανιστόρητοι αγνοούν ή υποτιμούν το ποιόν αυτών που κυβερνούν σήμερα, όχι άπαντες. Αναμφισβήτητα συγκρίνονται μόνο με τον Αυγκούστο Πινοσέτ σε επίπεδο πολιτικού αποτελέσματος οι κ. κ. Γ. Α. Παπανδρέου και Α. Τσίπρας.
Αυτό, ωστόσο, δεν είναι σε θέση να το αξιοποιήσει ο κ. Κυρ. Μητσοτάκης. Ο κ. Κυρ. Μητσοτάκης είναι αμφίβολο αν είσαι σε θέση να αντιληφθεί ακόμη και τον τρόπο με τον οποίο η μία συμμορία «καθάριζε» την άλλη συμμορία στην Νέα Υόρκη την εποχή της ποτοαπαγόρευσης. Και «πάει στο διάβολο» το να σου έρχονται οι κάνες των όπλων στον κρόταφο από ποινικούς. Όταν όμως σου έρχονται από κλιμάκια ξένων κρατικών υπηρεσιών πληροφοριών τα οποία ταυτόχρονα δαπανούν εκατομμύρια δολάρια ανά τον κόσμο για προπαγάνδα υπέρ (!) των δικαίων του άνεργου και του ανέστιου; «Ξέρεις τι πάει να πει να έρχεται καταπάνω σου με τανκ το ΠΟΥΣΤΡΟΠΟΥΤΑΝΟ με τους 47 τροφοδότες λογαριασμούς στις Νήσους Μαν και όλη μα όλη η υφήλιος να πιστεύει στην πολιτική παρθενία του πιστού αυτού υπαλλήλου των πολυεθνικών εταιριών και της διεθνούς τραπεζικής; Και να του ανοίγει κιόλας δρόμο η Τροχαία. Κόσμος και κοσμάκης έχει φαγωθεί έτσι. Οι καλύτερες παρτούζες σε βουνά από κόκα με τον Che Guevara τατουάζ στa οπίσθια έχουν γίνει.»
Αν δεν ήταν έτσι, ούτε π.χ. ο κ. Κώστας Καραμανλής θα «έκανε το κορόιδο» τον Δεκέμβριο 2008, ούτε ο κ. Αντώνης Σαμαράς θα έπαιρνε τα πάντα, (ακόμη και το τελευταίο memo), από το Μέγαρο Μαξίμου, το βράδυ της 25ης Ιανουαρίου 2015, ούτε ο κ. Βαγγέλης Μεϊμαράκης θα απέφευγε, μέχρι τέλους, «να πιεί το πικρό ποτήρι». Γνωρίζουν, άλλωστε, οι ανωτέρω, με «τι ΓΑΜΙΔΙΑ» έχουν να κάνουν, τόσο εντός, όσο και εκτός χώρας, σε ότι έχει να κάνει, πάντοτε, με «τα ΓΑΜΙΔΙΑ της ΠΑΠΑΡΙΣΤΕΡΑΣ & της ΠΕΡΙΟΔΟΥ». Ο κ. «Κούλης»; Γνωρίζει ο κ. «Κούλης» που βρίσκεται; Ή νομίζει ότι βρίσκεται π.χ. στο πολιτικό νηπιαγωγείο: «Τα σοκολατένια κουνελάκια - αγκού αγκού»; Πολλοί πλην π.χ. της κ. Ντ. Μπακογιάννη αμφιβάλλουν για το αν και κατά πόσο ο κ. Κυρ. Μητσοτάκης γνωρίζει που βρίσκεται, μα, «τέλος πάντων»… Θα φανεί, εξάλλου, αυτό, το επόμενο διάστημα…
Είτε έτσι είτε αλλιώς, πάντως, σίγουρα έχουν χιούμορ, κάποιοι, εδώ. Κάποιοι άλλοι, έξω, (από εδώ), όμως, έχουν ακόμα μεγαλύτερο χιούμορ, όπως, αργά ή γρήγορα, θα αποδειχθεί και δη για νιοστή φορά.
|
| Θα σας φαν τα σκλια |
Αν και αποδείχθηκαν -η αλήθεια είναι- και δη περίτρανα τα όσα αφήνονται, είτε άμεσα, είτε έμμεσα, να εννοηθούν, ανωτέρω, στην περίπτωση του πολιτικού πτώματος το οποίο καλείται «Αλέξης Τσίπρας». Εξίσου εκκωφαντικά θα αποδειχθεί και στην περίπτωση του κ. Κυρ. Μητσοτάκη η παρά του Θανάση Βέγγου γνωστή, από ελληνική ταινία, ατάκα: «Μουλάρι ο ''Αστραχάν''». Αλλά ναι, κατά τα λοιπά, ναι, ούτε για σάτιρα προσφέρονται τα φύσει και θέσει κενά πολιτικά υποκείμενα. Προκύπτει από παντού αυτό για όσους γνωρίζουν το διεθνές πολιτικό παρασκήνιο επαρκώς, μα, οσονούπω, θα προκύψει και για όσους το αγνοούν - πόσο μάλλον για όσους το υποτιμούν, (το παρασκήνιο αυτό). Και θα προκύψει κατά τρόπο επώδυνο…
__________________________
|
| πλυντήριο εγκεφάλων |
Διευκρινίζεται, γιατί, παρατηρείται και στην Δεξιά, τα τελευταία χρόνια, το ίδιο. Μάλλον επειδή η μίμηση είναι ίδιον των ομιλούντων ζώων ανεξαρτήτως ηθικής, (=πολιτικής), στάσης. Δεν είναι, ωστόσο, «οι χαφιέδες» της N.S.A. (το Facebook, η Google, το Twitter κ.α. τέτοια «μαντριά»), θεσμικά όργανα δημοκρατιών, πόσο μάλλον εσωκομματικών δημοκρατιών. Ούτε καν με εφημερίδα δύνανται να συγκριθούν τα εν λόγω μαζομάγαζα. Επισημαίνεται γιατί πολλοί αναγάγουν τον όχλο σε θεσμικό πυλώνα. Δεν αφορά, ωστόσο, τον κ. Κ. Καραμανλή, τον κ. Α. Σαμαρά, τον κ. Β. Μεϊμαράκη και όποιον άλλον ο οχετός.
Δεν είναι πολίτες ο όχλος. Ο όχλος ήταν, είναι, θα είναι, (πάντοτε), μία άμορφη μάζα, την οποία, ο κάθε προπαγανδιστικός μηχανισμός δύνανται να κατευθύνει προς τον γκρεμό και μάλιστα με τις διαφημίσεις να «τρέχουν» δεξιά - αριστερά - πάνω - κάτω, μέσα στα εν λόγω «μαντριά». Μα και η περιβόητη «Arab Spring» έτσι οργανώθηκε. Μα και ο Δεκέμβριος 2008 στην Αθήνα έτσι οργανώθηκε. Μα και η μαζική σεξουαλική παρενόχληση γερμανίδων στην Κολωνία, πρόσφατα, έτσι οργανώθηκε.
Δεδομένη η επικινδυνότητα των μηχανισμών παγκόσμιου ολοκληρωτισμού σε χώρες όπου η δικτύωση εξαρτάται αποκλειστικά και μόνο, σχεδόν, από παγκόσμια μονοπώλια. Δεδομένη, όχι μόνο για τους αυτονόητους λόγους, (ξαναδές τα όσα αναφέρονται στην αμέσως προηγούμενη παράγραφο), μα και επειδή η φύση αυτού του ίδιου του ανθρώπου ο οποίος έχει πάψει, πια, να λειτουργεί σαν πολίτης, (που λειτουργεί μόνο σαν καταναλωτής, πόσο μάλλον σαν πλασιέ του εικονικού και γι’ αυτό ψευδεπίγραφου εαυτού του), είναι ιδανική συνθήκη προκειμένου, (έτσι), να άγεται και να φέρεται, (κατόπιν), σαν μονάδα κοπαδιού, ή, σαν μονάδα αγέλης.
Ενδεικτικά και μόνο αναφέρεται η περίπτωση αστυνομικού υπαλλήλου ο οποίος ανάρτησε στο Facebook στοιχεία δικογραφίας για ενδεχόμενη, (ενδεχόμενη μέχρι την στιγμή που τα ανάρτησε), διπλή ανθρωποκτονία. Ίσως να είναι αληθής - ακριβής η σχετική είδηση, ίσως όχι, μα, έχουν συμβεί και χειρότερα - πολύ χειρότερα.
Ε, όλα αυτά «τα πολύ χειρότερα» είναι αξιοποιήσιμα. Όταν μάλιστα γίνεται λόγος για πολιτική προπαγάνδα είναι 100% αξιοποιήσιμα.
Σε εποχή όπου ακόμη π.χ. και μία κυρία 25 ετών με ύψος 1, 10 με τα χέρια ανάταση δύναται να αυτολανσάρεται π.χ. στο instagram.com σαν κυρία με ύψος π.χ. μπασκετμπολίστριας, ε, λογικό είναι το να λανσάρονται αναλόγως και οι πολιτικοί νάνοι.
Ε ναι, αν δεν φέρει λαιμοδέτη, (=γραβάτα), ο ιξ πρωθυπουργός, σημαίνει ότι είναι επαναστάτης. Αν μάλιστα τα τέκνα του φοιτούν π.χ. και στην Σχολή «Hill» επιβάλλεται από πλευράς του μία περιβολή τύπου π.χ. «το κοστούμι του Μάο».
Όσοι έχουν υπόψη τους π.χ. την ψευδοσεμνοτυφία «της μακριάς φούστας με το ταγάρι στον ώμο» αντιλαμβάνονται π.χ. «από που πάνε για την Γλυφάδα με αμίμητο κατά την διάρκεια της διαδρομής πεοθηλασμό», αλλά, ναι η αλήθεια αυτή είναι στην εποχή «του πούστη, του Αυνάν και της πουτάνας», (βλ. του ήχου και της εικόνας - «του περιτυλίγματος»).
Όχι μόνο τους ανεκδιήγητους οι οποίοι κυβερνάνε σήμερα στην Ελλάδα δύνασαι να εμφανίσεις σαν πολιτικό κάτι, μα, ακόμη και σκουπιδοτενεκέ δύνασαι να λανσάρεις σαν χρυσό κουτί το οποίο μάλιστα είναι φίσκα στα διαμάντια. Και ας είναι γεμάτο πριονίδια. Σήμερα; Άνετα!
Δεν είναι πολιτικός, όμως, όποιος παριστάνει τον πολιτικό, πόσο μάλλον όποιος αφηγείται παραμύθια με γλαφυρό τρόπο. Πολιτικός είναι όποιος φέρει αποτελέσματα.
Και γίδα δύνασαι να ντύσεις με μίνι φούστα, μα, η γίδα γυναίκα, πόσο μάλλον κυρία, ούτε ήταν, ούτε είναι, ούτε γίνεται. «Μπεεε» ήταν, «μούκεκε» είναι, «αψού» θα παραμείνει.
Και μπούφο δύνασαι να ντύσεις με φράκο, μα, ο μπούφος, ούτε άνδρας είναι, ούτε κύριος είναι, ούτε άνθρωπος γίνεται. Μπούφος γεννήθηκε, (καρα)μπούφος παραμένει, (τρί)μπουφος θα πεθάνει και διόλου απίθανο «Ανοιξιάτικος», (μπούφος).
Ναι μεν, δηλαδή, ο όχλος δύναται να πιστεύει ότι θέλει, μα, αυτό δεν σημαίνει πως είναι και είδηση ότι πιστεύει ο όχλος. «Τρεις μέρες» διαρκούν, άλλωστε, τα πιστεύω του όχλου, όχι παραπάνω. Μετά έρχεται η πραγματικότητα και η πραγματικότητα τον όχλο τον κάνει να μοιάζει αυτό που ήταν πάντοτε: Ανεγκέφαλος. Έτσι άλλωστε εγκλωβίζεται, πάντοτε, ο όχλος μέσα στον ολοκληρωτισμό τον οποίο ο ίδιος (ανα)παράγει και δη ακαταπαύστως.
text © 2016 yahooxaxaxouxa.blogspot.gr
Αναρτήσεις
