Κυριακή 1 Φεβρουαρίου 2015

Η καλύτερη ώρα για να χτυπήσεις κάποιον είναι η ώρα κατά την οποία αυτός είναι πεσμένος χάμω

Γιάννης Βαρουφάκης
Γιάννης Βαρουφάκης
Η καλύτερη ώρα για να χτυπήσεις κάποιον είναι η ώρα κατά την οποία αυτός είναι πεσμένος χάμω(Και) στην διπλωματία παλιό και σοφό δόγμα ο τίτλος του παρόντος post, όπως απέδειξε, μεταξύ άλλων, η ουσιαστική αλλαγή την οποία επέφερε στο status quo στο Αιγαίο η εξίσου ουσιαστική χρεοκοπία της Ελλάδας μετά την 23η Απριλίου 2010. Έκβαση η οποία θα είχε αποφευχθεί αν η τότε ελληνική κυβέρνηση «καταδεχόταν» να πάρει π.χ. τα 30 δισ. ευρώ τα οποία οι αγορές έδιδαν στην Ελλάδα μεταξύ Δεκεμβρίου 2009 - Ιανουαρίου 2010.

Από τον ΓΑΠ στον Τσίπρα, 
ο Κοτζιάς, ο Βαρουφάκης κ.α.
«ΣΕ ΔΟΥΛΕΙΑ ΝΑ ΒΡΙΣΚΟΜΑΣΤΕ»

Φ.Ε.Κ. B 2234/7-10-2009
«Εδώ ο κόσμος καίγεται και ...»
Αν και η από πλευράς του τότε έλληνα πρωθυπουργού κ. Γ. Α. Παπανδρέου πραγμάτωση της παροιμίας: «η γυναίκα που δεν θέλει να ζυμώσει, όλη την ημέρα κοσκινίζει» ή της παροιμίας «εδώ το χωριό καίγεται και η παστρικιά λούζεται» τεκμαίρεται μέσα (και) από ουκ ολίγα Φύλλα Εφημερίδας Κυβερνήσεως. [Μέσα από νομοδιατάγματα βάσει των οποίων συγχωνεύονταν και μετονομάζονταν υπουργεία με σκοπό ένα πιο ευέλικτο κυβερνητικό σχήμα. (Ενδεικτικά αναφέρεται π.χ. το Φ.Ε.Κ. B 2234/7-10-2009)].

Συγκεκριμένα:

Νίκος Κοτζιάς Το Βήμα 17 4 2011
Νίκος Κοτζιάς
α) το Υπουργείο Εσωτερικών μετονομαζόταν σε υπουργείο Εσωτερικών Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης, κατά το ο Γιωργάκης …αναβαθμίζεται σε Γιώργος,

β) το Δημόσιας Τάξης μετονομαζόταν σε υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, κατά το η Αθανασία λέγεται και Σία, ή, αγγλιστί και εξίσου χαϊδευτικά CIA.

Νίκος Κοτζιάς
Νίκος Κοτζιάς
Και γενικά -έτσι, σαν τελικό συμπέρασμα- «τα παιδία έπαιζαν» μέχρι να (επ)έλθει, [αναμένοντας την ώρα που θα (επι)συμβεί], η πολυπόθητη για την Ουάσιγκτον αλλαγή του status quo στο Αιγαίο.




Εναέρια κατάθεση στεφάνου 
Η εθνικh …Aμυνα των οικονομικa ημιθανων

Ουδείς γνωρίζει για ποιόν λόγο ο νέος υπουργός Άμυνας κ. Πάνος Καμμένος κατέθεσε εναερίως, (πέταξε, συγκεκριμένα, από το ελικόπτερο στο οποίο επέβαινε), στεφάνι στις 30-1-2015 στα Ίμια. Βέβαιο θεωρείται, πάντως, ότι τυχόν απόπειρά του να το κατέθετε επίγεια θα προκαλούσε στρατιωτική εμπλοκή μεταξύ  Ελλάδας 
- Τουρκίας στην περιοχή.

Αν αυτό, (το τελευταίο), είναι ακριβές, τότε, τί σκοπεύει να κάμει ο κ. Καμμένος π.χ. κατά την διάρκεια της συνάντησης που θα έχει στις 4-2-2015 με τον νέο σχετικά, (1-10-2014 ανέλαβε καθήκοντα), Γενικό Γραμματέα του N.At.O. κ. Γενς Στόλτενμπεργκ; Θα θέσει θέμα αποχώρησης της Ελλάδα από το Βορειοατλαντικό Αμυντικό Σύμφωνο; Ή δεν παραπέμπει σε σουρεαλιστικό πίνακα η συμμετοχή μέσα στην ίδια αμυντική (;) συμμαχία δύο κρατών με πολλές και μεγάλες μεταξύ τους εδαφικές διαφορές; Στο εν λόγω παράδοξο δεν έγκειται (και) το εξίσου ιλαροτραγικό να προβαίνει σε εναέρια κατάθεση στεφάνου στα Ίμια ο νέος υπουργός Άμυνας;

τζάμπα μάγκας
τζάμπα μάγκας
Όταν δεν δίδεται απάντηση και μάλιστα πειστική σε ερωτήματα ή «ερωτήματα» σαν και τα προηγούμενα, τότε, η πτήση του κ. Καμμένου πάνω από τα Ίμια με σκοπό την από πλευράς του εναέρια κατάθεση στεφάνου εκεί, δεν μπορεί, παρά να εξυπηρέτησε:

α) τον ίδιο προσωπικά, σε επίπεδο επίπεδο επικοινωνιακής και γι' αυτό ανέξοδης και εκ του ασφαλούς εξωτερικής πολιτικής,

β) την Άγκυρα, η οποία δύναται να αξιοποιήσει την εν λόγω πρόκληση και μάλιστα με το στρατηγικό πλεονέκτημα πιθανού πιστωτικού γεγονότος, (επίσημης χρεοκοπίας), της Ελλάδας.

Μετά το '91 άρχισαν να κάνουν σουξέ 
τα ανδρείκελα του Σόρος 
και οι νέοι θιασώτες του Χίτλερ
«ΣΤΗΝ ΑΝΤΑΡΑ» (ΣΕ ΚΑΙΡΟΥΣ ΔΙΕΘΝΟΥΣ 
…ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΤΟΥ ΕΝΟΣ) «ΧΑΙΡΕΤΑΙ Ο ΛΥΚΟΣ»

Υπενθυμίζεται ότι:

1. Η κρίση στα Ίμια κορυφώθηκε την 31η Ιανουαρίου 1996 και ώρα 1:40 τα χαράματα:

* Σε καιρό κατά τον οποίο, η Ε.Σ.Σ.Δ. και τον Σύμφωνο της Βαρσοβίας είχαν ήδη «περάσει στην» ιστορία. (Από το 1991 - 1992 διαλύθηκαν).  

** Σε στιγμή κατά την οποία η πολιτική ηγεσία στην Ελλάδα βρισκόταν μέχρι και την 17η Ιανουαρίου 1996 στα χέρια ενός, όχι απλώς υπερήλικα και βαρύτατα ασθενούς πρωθυπουργού, (του Ανδρέα Παπανδρέου), μα, ενός πολιτικού ο οποίος μέχρι τέλους αρνούνταν να παραιτηθεί.

Κ. Καραμανλής - Δ. Χόρν
Κ. Καραμανλής - Δ. Χόρν
2. Ο μόνος έλληνας πρωθυπουργός ο οποίος έβγαλε την Ελλάδα από το στρατιωτικό σκέλος του N. At. O. μετά την 28η Φεβρουαρίου 1952 που η κυβέρνηση Νικολάου Πλαστήρα ενέταξε την Ελλάδα στο N. At. O. ήταν ο Κωνσταντίνος Καραμανλής:

* Την 14 Αυγούστου 1974, (μετά την διπλή στρατιωτική τουρκική εισβολή στην Κύπρο), έλαβε την σχετική απόφαση ο Κ. Καραμανλής.  

** Την 19η Οκτωβρίου 1980 επανεντάχθηκε η Ελλάδα στο N. At. O. (Με απόφαση του τότε πρωθυπουργού Γεωργίου Ράλλη).

Δεύτερη …δημιουργική χρεοκοπία;
ΑΠΟ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕ Ο Γ. Α. Π.

Η ολοκλήρωση του status quo το οποίο επέφερε μετά το 2010 στο Αιγαίο ο κ. Γ. Α. Παπανδρέου με τους χειρισμούς που ακολούθησε στην οικονομία, (χειρισμούς χωρίς τους οποίους η χρεοκοπία θα είχε αποφευχθεί), είναι δεδομένο, πια, (βλ. πολιτικές παλινωδίες των τελευταίων ημερών), ότι εξαρτάται από τους χειρισμούς στους οποίους ήδη επιδίδονται -εκόντες άκοντες, ελάχιστη σημασία έχει- τα μέλη της κυβέρνησης η οποία ανέκυψε μετά τις εθνικές εκλογές της 25ης Ιανουαρίου 2015 [1]

Το τετελεσμένο γεγονός στο Αιγαίο ή στην Θράκη ή όπου αλλού κριθεί πρόσφορο το έδαφος, όχι μόνον είναι πιθανό μετά από τυπικό πιστωτικό γεγονός, (επίσημη χρεοκοπία), της Ελλάδας, μα, από ένα τέτοιο γεγονός εξαρτάται (και) η ευρύτερη επαναδιευθέτηση συμφερόντων στον ευρύτερο χώρο των Βαλκανίων και της Μεσογείου.

Δεύτερο σοκ εκ των έσω;
ΔΕΝ ΘΑ ΕΠΙΤΡΑΠΕΙ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΘΑ ΣΥΓΧΩΡΕΘΕΙ

Ζημία και μάλιστα ολκής, ωστόσο, θα έχει προκληθεί και στην περίπτωση που δεν αξιοποιηθεί στον μέγιστο βαθμό το όποιο μοιραίο, λίγο πολύ, λάθος της Αθήνας:

Ο όρος «δεύτερη …δημιουργική χρεοκοπία», δεν παραπέμπει μόνο στην ευαίσθητη γεωπολιτικά θέση της χώρας, μα και «στο μάρμαρο» το οποίο θα κληθεί «να πληρώσει» ο μέσος έλληνας πολίτης σε περίπτωση που η παρούσα κυβέρνηση αποτύχει, παραδίδοντας «την καυτή πατάτα» στον επόμενο, (πρωθυπουργό). 

Θα εκληφθεί σαν διπλός ο εν λόγω λογαριασμός από τον περισσότερο κόσμο, εδώ, αφού εξακολουθεί, (ο κόσμος αυτός), να πληρώνει τα επίχειρα του Απριλίου 2010 Οπότε, είναι δεδομένο ότι η πλειονότητα θα αντιδράσει, αρνούμενη να καταβάλλει (και) το όποιο τυχόν κόστος «φορτώσουν στην πλάτη της» οι πειραματιστές που προέκυψαν την 26η Ιανουαρίου 2015

Αποτυχία στην διαπραγμάτευση με τους δανειστές, προεξοφλεί ακόμη πιο επαχθείς όρους για τους μετά τον κ. Τσίπρα έλληνες πολιτικούς οι οποίοι θα κληθούν να διαπραγματευτούν με την Φρανκφούρτη. Πόσο μάλλον όταν:

α) το έλλειμμα, στο μεταξύ, θα έχει εκ νέου εκτροχιαστεί, 

β) οι μεταρρυθμίσεις, θα έχουν «τιναχτεί στον αέρα»,

γ) γενικά, κάθε τι, θα έχει επανακάμψει στο σημείο εκκίνησης «του κατήφορου», (στον Μάιο 2010). 
Σε μία τέτοια περίπτωση, μόνον όποιος αντλεί ζωτικά συμφέροντα Νότια των Βαλκανίων θα κατορθώσει να εκτονώσει την κατάσταση. Η οποία σίγουρα θα έχει καταστεί ανεξέλεγκτη, λίγο πολύ, στο εσωτερικό. Και μόνον έμπρακτα, (βλ. με χρήμα), θα το πετύχει αυτό. 

Μόνο που, ο εν λόγω, (ο Λευκός Οίκος), δεν συνηθίζει, όπως π.χ. ο ελληνικός λαός, «να πληρώνει κερατιάτικα». Γι' αυτό ο κ. Μπαράκ Ομπάμα έχει (δια)μηνύσει ΗΔΗ, ή, για την ακρίβεια, πριν από τις εκλογές, ποιες είναι «οι κόκκινες γραμμές».   

Ε ναι, γιατί δεν θα τεθεί απλώς ζήτημα πολιτικού κόστους «αν πάνε όλα στραβά». Θα προκληθεί και πολιτειακός κίνδυνος έτσι. Θα αποκτήσει αρκούντως ισχυρό άλλοθι ο πολιτικός εξτρεμισμός τότε. Είναι προ πολλού πεπερασμένα τα όρια του μέσου έλληνα πολίτη για να θεωρείται δεδομένη η ψύχραιμη αντίδρασή του σε ενδεχόμενο δεύτερης «ήττας» μέσα σε επτά, σχεδόν, χρόνια. 

Η νέα κυβέρνηση, κατά συνέπεια, είναι σίγουρο ότι θα (εξ)αναγκαστεί σε παραίτηση αν κρίνει ότι δεν δύναται να βλάψει την Ελλάδα και την Γερμανία χωρίς να βλάψει, ταυτόχρονα, και τις Η.Π.Α. (Απαγορεύεται το τελευταίο και το γνωρίζει το Βερολίνο  αυτό, οπότε, «στην συγκεκριμένη μέγγενη θα βάλει» τον έλληνα πρωθυπουργό αν ο κ. Α. Τσίπρας πάψει να μπλοφάρει και κάνει το λάθος «να πάει σαν το σκυλί στο αμπέλι». Να αναμετρηθεί, δηλαδή, με την «Deutsche Bundesbank», για χάρη της «Federal Reserve Bank»).

«Κατά τον μαστρο-Γιάννη 
και τα κοπέλια του»
Και στο Κυπριακo

ΤΣΙΠΡΑΣ ΣΤΗΝ ΣΑΜΠΑΧ 30 1 2015
ΤΣΙΠΡΑΣ ΣΤΗΝ ΣΑΜΠΑΧ
30 1 2015
Το γεγονός ότι ο νέος πρόεδρος της ελληνικής κυβέρνησης έχει τις ίδιες, «πάνω -  κάτω», απόψεις με τις Η.Π.Α. στα καίρια ζητήματα εξωτερικής πολιτικής, προκύπτει, μεταξύ άλλων, π.χ. από την θέση την οποία διατύπωσε σε συνέντευξη που παραχώρησε την 30η Ιανουαρίου 2015 σε δημοσιογράφο της τουρκικής εφημερίδας «Σαμπάχ»: «Εμείς υποστηρίζουμε τις συνομιλίες με την διευκόλυνση του Ο.Η.Ε. και για μια διζωνική και δικοινοτική ομοσπονδία με ενιαία διοίκηση και διεθνή ταυτότητα», επισήμανε ο κ. Α. Τσίπρας όσον αφορά στο Κυπριακό.

Την ίδια θέση έχει για το Κυπριακό π.χ. ο κ. Γ. Α. Παπανδρέου, όπως δύναται να αντιληφθεί όποιος ανατρέξει στις σχετικές του δηλώσεις π.χ. για το Σχέδιο «Ανάν ''1'' & ''2''».

Και το Ισραήλ έχει την ίδια άποψη για το Παλαιστινιακό, όπως γνωρίζει ή δύναται να πληροφορηθεί ο οιοσδήποτε, αν εντρυφήσει στις επίσημες πηγές. Από 10ετίας καλεί την εκάστοτε παλαιστινιακή Αρχή η εκάστοτε ισραηλινή κυβέρνηση και μαζί με αυτήν και τα ανά την υφήλιο φερέφωνά της, (βλ. π.χ. τροτσκιστές, οργανώσεις …ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αριστεριστές κ.α.), να εγκαταλείψει τον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα και να ενταχθεί σαν ξεχωριστή εθνική οντότητα (!) στο κράτος του Ισραήλ. Αυτή είναι η πάγια θέση και της Ουάσιγκτον στις σχετικές διαπραγματεύσεις.

Επανακάμπτοντας στο Κυπριακό, το οποίο, σαφώς, φέρει πολλά κοινά σημεία με το Παλαιστινιακό, (βλ. π.χ. τον συστηματικό τουρκικό εποικισμό στην Β. Κύπρο), υπενθυμίζεται ότι και η θέση της κ. Ντόρας Μπακογιάννη ταυτίζεται με τις απόψεις του κ. Τσίπρα, του κ. Παπανδρέου, οπότε, (κατ' επέκταση), με τις θέσεις των Η.Π.Α. Επανειλημμένα η κ. Μπακογιάννη, τα τελευταία χρόνια, έχει εκφράσει ...ρεαλιστικές, (βλ. τυπικά αμερικανόφιλες, ουσιαστικά αμερικανόδουλες), θέσεις.

Απρόσεχτος συνεταίρος, 
ίσον, ακίνδυνος συνεταίρος
ΒΑΣΙΚΗ ΣΗΜΑΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΕΥΚΑΙΡΙΑΣ

Δεν προκύπτει από κάπου ότι το κόμμα των Αν. Ελ. (Ανεξάρτητων Ελλήνων), έχει την ίδια πολιτική γραμμή στο Κυπριακό. Το αντίθετο προκύπτει για όποιον «ρίξει μία ματιά» στις θέσεις του συγκεκριμένου πολιτικού χώρου. Το ίδιο ανύπαρκτα είναι όμως και εκείνα «τα δείγματα γραφής», βάσει των οποίων θα μπορούσε να συμπεράνει κάποιος ότι ο πρόεδρος των Αν. Ελ. γνωρίζει, ή, λαμβάνει, έστω, υπόψη του -εάν, (εφόσον), αντιλαμβάνεται, πράγματι- τους λόγους για τους οποίους η απερχόμενη κυβέρνηση, (Σαμαρά - Βενιζέλου), απέφευγε να δίνει λαβή - την παραμικρή λαβή στην Άγκυρα.

Η μη συμφωνία των «Ανεξαρτήτων Ελλήνων» με τον 
Συ. Ριζ. Α. στο Κυπριακό και σε μία σειρά άλλα ζητήματα, δεν αποτελεί εμπόδιο για μία κυβερνητική σύμπραξη αφ ης στιγμής το μείζον, κατά την προσφιλή φράση του κ. Καμμένου, είναι «η αποδέσμευση από τα ''Μνημόνια''». Τυχόν «αποδέσμευση από τα ''Μνημόνια''» και εγκλωβισμός κατόπιν σε απώλεια εθνικού εδάφους, παρά ταύτα, δεν αποκλείεται. Μήπως ο όχι και τόσο «διαβασμένος» π.χ. στην υπόθεση Χαϊκάλη κ. Καμμένος «συλληφθεί», οσονούπω, «εξ απήνης» (και) σε ότι έχει να κάνει, τόσο με την κυβερνητική σύμπραξη, στην οποία το κόμμα του συμμετέχει, όσο και με το χαρτοφυλάκιο, (αυτό του υπουργείου Άμυνας), το οποίο ανέλαβε;

Δεν είναι, ίσως, ευρέως γνωστό ότι:

3. Έκανε εκτενείς αναφορές στο «συνδικάτο του εγκλήματος» (βλ. Παναγιώτη Βλαστό), ο Τύπος, τον Ιούλιο 2009, αφήνοντας αιχμές για τους κ. κ. Π. Καμμένο και Χρήστο Μαρκογιαννάκη. 

4. Ζήτημα ανέκυψε, επίσης, βάσει σχετικής εισαγγελικής παραγγελίας του αντιεισαγγελέα του Αρείου Πάγου κ. Νίκου Παντελή, σε ότι έχει να κάνει με το ιδιοκτησιακό καθεστώς του σκάφους «Iliatoras of London» του κ. Π. Καμμένου.  

Υπάρχουν και άλλες εκκρεμότητες του κ. Καμμένου στην ελληνική Δικαιοσύνη.

Επιτρέπουν τα ανωτέρω να οδηγηθεί κάποιος στο συμπέρασμα ότι ο κ. Π. Καμμένος είναι προσεχτικός; Όχι, έτσι δεν είναι; Οπότε; Δεν αρκεί «άραγε» αυτό για να κρίνεται από την ηγεσία του Συ.Ριζ.Α. σαν χαμηλού κινδύνου κυβερνητικός εταίρος η ηγεσία των Αν. Ελ.; Αν όχι και σαν ένα προσωρινό, μεν, (αναγκαίο, άλλωστε), πειστικό, ωστόσο, άλλοθι, στο πιο συντηρητικό ακροατήριο, στην Ελλάδα, για τα όσα «η Κουμουνδούρου» εφαρμόζει. (Κατά το σχέδιό της, πάντοτε). Ε;

«Κυριακή κοντή γιορτή» είναι η πλέον ενδεδειγμένη απάντηση σε προβληματισμούς σαν και τον προαναφερόμενο.

Θέλοντας και μη θα συμβάλλει 
στην απότομη πολιτική ενηλικίωση 
του μέσου έλληνα ο κ. Τσίπρας
ΕΙΝΑΙ ΑΝΕΚΔΟΤΟ Η ΛΑΪΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ 
ΧΩΡΙΣ ΔΙΚΟ ΣΟΥ ΝΟΜΙΣΜΑ ΚΑΙ ΜΕ ΧΡΕΟΣΤΑΣΙΟ

Ο κ. Τσίπρας, εξάλλου, ούτε πολλά περιθώρια έχει, ούτε «έξοδο κινδύνου»:

Ανέμελες στιγμές
Κάποτε στην Αντιπολίτευση
Όταν θα αρχίσουν να καθίστανται απτή καθημερινότητα για τον μέσο έλληνα πολίτη τα αποτελέσματα της πολιτικής του θα έχει πράξει, (θα έχει τηρήσει κατά 50% ή κατά 0% τις προεκλογικές του υποσχέσεις), ο νέος πρωθυπουργός. Γιατί, μέχρις στιγμής, μιλά, δεν πράττει. Η πολιτική πράξη, αρχίζει από εκεί που τελειώνει η πολιτική θεωρία και συγκεκριμένα από την στιγμή που η κυβέρνησή του θα έρθει σε συμφωνία ή σε ρήξη με το Δ.Ν.Τ., με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και με την Ε. Κ. Τ.

Αν έρθει σε συμφωνία, τότε, το κόμμα του, (ο Συ. Ριζ. Α.), θα χάσει λίγο πολύ την συνοχή του, οπότε, η κυβέρνηση Τσίπρα, το πιθανότερο είναι να «πέσει» εκ των έσω. Το καθεστώς της κλεπτοκρατίας εγγυόταν ανέκαθεν την αδιατάρακτη, (χωρίς εσωκομματική μεμψιμοιρία - δίχως

Alexis Tsipras - ETC (Kajsa Ekis Ekman) 2014 04 16
Alexis Tsipras - ETC (Kajsa Ekis Ekman) 2014 04 16
διαλυτικά φαινόμενα), κατοχή και νομή της εξουσίας από πλευράς αστικής
Αριστεράς. Υπάρχει, ωστόσο, την τελευταία πενταετία, δυνατότητα εσωτερικού - εξωτερικού δανεισμού, προκειμένου να επανακάμψει ένα τέτοιο σύστημα, (διακυβέρνησης);

«Θα πληρώσουμε»
Τώρα στην Κυβέρνηση
Αν, από την άλλη πλευρά, τώρα, ο πρωθυπουργός έρθει σε ρήξη, τότε, η χώρα θα οδηγηθεί σε διάλυση, (σε χάος), και αυτό, αναμφισβήτητα, προσφέρεται σαν ευκαιρία, («χρυσή», ενδεχομένως, ευκαιρία), για τις Η.Π.Α.: Είτε μέσω Τουρκίας, είτε μέσω οιουδήποτε άλλου «παίχτη» στην εγγύτερη περιοχή. Μόνο που στο εσωτερικό μέτωπο, σε ανάλογη περίπτωση, θα κυριαρχήσει διχασμός, («θα κυλίσει αίμα στις στράτες»).

«Drei Professoren - Vaterland verloren!» Otto von Bismarck
ΠΟΙΟΣ ΑΝΟΙΓΕΙ ΠΟΛΛΑ ΜΕΤΩΠΑ ΜΕΣΑ 
ΠΡΙΝ ΚΛΕΙΣΕΙ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΜΕΤΩΠΟ ΕΞΩ;

Αλλά και η ενδιάμεση τακτική δεν εγγυάται αδιατάρακτη θητεία στην νέα κυβέρνηση:

Η αναδίπλωση και μάλιστα η πλήρης αναδίπλωση του κ. Αλέξη Τσίπρα, (το να πάει δηλαδή και το Πρόγραμμα της Θεσ/νίκης στις καλένδες όπου κατέληξαν τα «Ζάππειο ''1'' & ''2''» του κ. Αντώνη Σαμαρά), είναι από τώρα σίγουρο ότι θα συνοδευτεί από κυβερνητικά μέτρα περαιτέρω αποδόμησης της έννοιας έθνους - κράτους. Προκειμένου, προφανώς, έτσι, να αμβλυνθούν στο εσωτερικό οι εντυπώσεις της κοινής γνώμης από την συντριπτική σχεδόν ήττα (και) της νέας κυβέρνησης από την Κομισιόν

«Έσπασαν πολλά σφυριά», όμως, «πάνω στο αμόνι της Εκκλησίας», στο πέρασμα των αιώνων, σύμφωνα με τον αγγλικό λαό. Παραδειγματικά, (για έναν τομέα πολιτικής), αναφέρεται αυτό. Είναι προφανές, ωστόσο, το τι σημαίνει: 

Θα σωρεύσει και στους επιμέρους τομείς πολιτικής κόστος, (κόστος το οποίο «θα βρει μπροστά της»), η νέα κυβέρνηση, αν ακολουθήσει την τακτική την οποία ήδη εξαγγέλλουν πολλά στελέχη της. Την τακτική τύπου: «αφού δεν μπορούμε να ασκήσουμε οικονομική πολιτική, ας αρχίσουμε να ασκούμε πολιτική σε όποιον τομέα δυνάμεθα, έτσι ώστε να περισώσουμε με τον τρόπο αυτό τα προσχήματα σε ότι έχει να κάνει με την αδυναμία μας να ασκήσουμε (και εμείς) οικονομική πολιτική». Ή μπας και δεν συνιστά (και) αυτό μιας πρώτης τάξης ευκαιρία π.χ. για να αποχωρήσει από το κυβερνητικό σχήμα «ο έτερος Καππαδόκης»;

Ήδη αξιοποιείται κάθε λάθος, κάθε ολιγωρία, κάθε παράλειψη, κάθε παλινωδία της Αθήνας
Η ΙΣΧΥΣ, (ΤΟ ΟΠΛΟ), ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ ΔΙΚΑΙΟ,
ΟΧΙ Ο ΓΡΑΠΤΟΣ ΝΟΜΟΣ

Το μόνο βέβαιο είναι ότι οι αγορές δεν ενδιαφέρονται για την αλήθεια του νέου έλληνα ηγέτη μα για τον πραγματισμό του. Ανέκαθεν στην αγορά ο θάνατος μιας εταιρίας ήταν η ζωή μιας άλλης εταιρίας. 

Δεν ισχύει κάτι άλλο με τις κυβερνήσεις των γειτονικών κρατών καθώς και των κρατών - μελών της Ο.Ν.Ε. και του N. At. O. Πάντοτε στην διπλωματία η καταστροφή μιας χώρας σηματοδοτούσε την σωτηρία μιας άλλης χώρας.

Αν και αυτό θα επιβεβαιωθεί και σε επίπεδο πολιτών:

Κι' όχι μόνον των πολιτών οι οποίοι δεν ψήφισαν  
Συ. Ριζ. Α. μα και των πολιτών οι οποίοι ψήφισαν  
Συ. Ριζ. Α.:

Θα επιβεβαιωθεί με την έννοια ότι ο κόσμος, (η πλειονότητα του κόσμου), δεν θρέφεται με αλήθεια ή με δίκαιο μα με ψωμί και νερό. Οπότε, όσο εύκολα σε ακολουθεί η πλειονότητα όταν της λες ποιο είναι το δίκαιο και η αλήθεια, άλλο τόσο εύκολα σε εγκαταλείπει όταν της πεις να φάει π.χ. μισό κιλό δίκαιο και να πιει ένα ποτήρι αλήθεια.

Τυχόν έλλειψη ρεαλισμού από πλευράς της νέας κυβέρνησης, ελλοχεύει τον κίνδυνο να αποδείξουν στην νέα κυβέρνηση τον ρεαλισμό τους:

α) όχι μόνον ξένοι παράγοντες όπως είναι π.χ. η Ε. Κ. Τ. (Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα) από τους οποίους ούτως ή άλλως εξαρτάται (και) η νέα κυβέρνηση, 

β) μα, και οι έλληνες πολίτες. Στην συντρηπτική τους πλειονότητα.

Η πλειονότητα των πολιτών αυτών, εξάλλου, βρίσκεται, αποδεδειγμένα, σε δεινή - σε πολύ πιο δυσχερή θέση απ' ότι βρίσκεται ο «σκληρός», (κομματικός), πυρήνας ο οποίος περιλαμβάνεται π.χ. στο 5,04% - ποσοστό το οποίο έλαβε ο Συ. Ριζ. Α. στις εθνικές εκλογές της 4ης Οκτωβρίου 2009 (Ή δεν προκύπτει αυτό από την αφαίρεση του 5,04% του χθες από το 36,34% του σήμερα; Αυτοί οι οποίοι δεν αντέχουν να χάσουν τα πάντα αρκούνται στα λίγα, όχι αυτοί οι οποίοι έχουν αρκετά και θέλουν και άλλα.)

Πάλι δόλος ή βαριά αμέλεια;
ΠΟΙΟΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΕΙ ΤΑ ΣΤΡΑΤΕΥΜΑΤΑ
ΟΤΑΝ Ο ΔΙΑΔΟΧΟΣ ΤΟΥ ΘΡΟΝΟΥ ΕΙΝΑΙ 13 ΕΤΩΝ;

Είτε έτσι, είτε αλλιώς, (σε κάθε περίπτωση), η χώρα, έχει περιέλθει ήδη σε δίνη -είναι προφανές αυτό- και το μόνο το οποίο θα παραμείνει για λίγο καιρό ακόμα -μέχρι το καλοκαίρι πιθανόν;- αναπάντητο, είναι το ερώτημα το οποίο ανέκυψε και με την κυβέρνηση του 
κ. Γ. Α. Παπανδρέου τον Μάιο 2010:

Δόλος ή βαριά αμέλεια;

Ρητορικό, εν πολλοίς, το ερώτημα από την στιγμή που η αμέλεια συνιστά, τουλάχιστον, προσβολή «για μία - κάθε μία λέρα η οποία κυβερνά γαλέρα» και μάλιστα από το 1981:

«Λέρα», με την έννοια της ικανότητας, ή, της «ικανότητας», (βλ. π.χ. αναξιοκρατία), ενός πολιτικού, να εκπροσωπεί πολίτες, για δεκαετίες. Όχι, σε καμία περίπτωση ο κ. Παπανδρέου δεν υπήρξε αμελής το 2010. Και το τι έκαμε γνώριζε και το γιατί το έκαμε.

Ο κ. Τσίπρας, αντίθετα, εμπειρία σε κυβερνητικές θέσεις δεν έχει. Επαρκείς πληροφορίες, επίσης, σε ότι έχει να κάνει με τις εξαρτήσεις του από ξένα κέντρα αποφάσεων, δεν υπάρχουν, σε ότι αφορά στον ίδιο προσωπικά:

Η μόνη εξάρτηση του κ. Τσίπρα έχει σχέση με πάθη. Το μεγαλύτερο δε ελάττωμά του είναι το «δεν βαριέσαι». (Που σημαίνει ότι το βάρος της ευθύνης ενός δημόσιου αξιώματος το σηκώνει αγόγγυστα υπό ομαλές συνθήκες).

Πέριξ του κ. Τσίπρα, μολαταύτα, εκτός από μία πληθώρα πολιτικά ανόητων, ή, αφελών -τους οποίους ο καθένας μπορεί να διακρίνει, ή, αν, όντως, αγνοεί την ιστορία τους, να ανατρέξει σχετικά…- υπάρχει και μία, εξίσου, πολυάριθμη, ομάδα, την οποία, απαρτίζουν, όχι, απλώς, προδότες πολιτικοί, αριβίστες, (τυχοδιώκτες πολιτικοί), και τυχάρπαστοι, οι οποίοι «θα πουλούσαν ακόμα και την μητέρα τους αντί πινακίου φακής», μα, «φίδια»:

Άτομα «υπονόμου», με διαδρομές σε ξένα πανεπιστήμια, κρατικές υπηρεσίες πληροφοριών, πολυεθνικές, μέσα ενημέρωσης και εν γένει «λαγούμια - τρύπες» που θα ζήλευε ακόμα και ο Ιούδας Ισκαριώτης.     




[1] «Έδεσες τον σκύλο με τα λουκάνικα»
Η ΝΑΤΟΪΚΑ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΧΑΡΑ ΤΟΥ ΕΥΡΩ«ΑΥΝΑΝ»

Το ποσοστό το οποίο συγκέντρωσε ο Συ. Ριζ. Α., κατά τις τελευταίες εθνικές εκλογές, δεν οφείλεται, παρά στην ανταπόκριση που βρήκε, από την πλειονότητα των ελλήνων πολιτών, ο, από πλευράς τού επικοινωνιακού του επιτελείου, βιασμός της κοινής, πολιτικής, λογικής, όσον αφορά στον εξόφθαλμο μύθο, ότι υπάρχουν πολιτικοί, (οι κ. κ. Σαμαράς, Βενιζέλος και εν πολλοίς ο κ. Κουβέλης), οι οποίοι, όχι μόνον αρέσκονται στο να εφαρμόζουν ξένη οικονομική πολιτική στην χώρα τους, μα, διακρίνονται και από τον πολιτικό μαζοχισμό να ικανοποιούνται, κιόλας, όταν τους καθυβρίζουν οι πάντες γι' αυτό. (Όταν, δηλαδή, τους κατηγορούν, για τα αδιέξοδα στα οποία οδηγεί μία πολιτική, η οποία, δεν είναι, καν, επιλογή των εν λόγω ελλήνων πολτικών). Με απώτερο σκοπό, (βλέψη), τι; τα εκλογικά ποσοστά των κομμάτων τους να βαίνουν διαρκώς όλο και πιο μειούμενα; 

Κλαυσίγελο προκαλούν όσοι στ' αλήθεια πιστεύουν ότι υπάρχουν αιρετοί και μάλιστα στην Ελλάδα οι οποίοι δύνανται να διανείμουν χρήμα στις ασθενέστερες κοινωνικές τάξεις, (στην μεγάλη μερίδα του πληθυσμού), και δεν τον κάνουν. Αυτοί οι οποίοι προκαλούν τέτοια - τόση θυμηδία, ωστόσο, είναι σίγουρο ότι δεν εδρεύουν στην Κουμουνδούρου:

Το ένα στα τρία ελληνικά σπίτια αγνοεί, ή, γνωρίζει, μα, παραβλέπει ότι ο πλέον «προβατόσχημος λύκος» στην ελληνική πολιτική σκηνή μετά το 1968 είναι αυτός τον οποίο εκπροσωπεί, από την 10η Φεβρουαρίου 2008 μέχρι σήμερα, ο κ. Τσίπρας

Νομοθετεί βάσει Συντάγματος η Ε.Ε.;
Νομοθετεί βάσει Συντάγματος η Ε.Ε.;
Ο πολιτικός αυτός χώρος αποδείχθηκε τα τελευταία 30 και πλέον χρόνια ως ένας από τους πλέον συνεπείς υπέρμαχους κάθε διεθνούς οικονομικής και «αμυντικής» δικτατορίας Δυτικού τύπου

Το να μιλά ο εκπρόσωπος του χώρου αυτού στην παρούσα συγκυρία για λαϊκή κυριαρχία σημαίνει, ή, ότι υποκρίνεται, ή, ότι αγνοεί τις επίσημες και ιστορικές θέσεις του κόμματός του: 

Συνιστά πρόκληση το να έχεις «δώσει» στην κυριολεξία «γη και ύδωρ», τρεις και πλέον δεκαετίες, τώρα, για να ισοπεδωθεί κάθε έννοια έθνους - κράτους, (κάθε έννοια εθνικού Δικαίου), από τον συνασπισμό των πολυεθνικών και των Τραπεζών, (βλ. Ε.Ε.), καθώς και του «σωματοφύλακά» τους, (του N.At.O., και να απορείς, ετούτη, εδώ την στιγμή, (κατόπιν εορτής), για το «που πήγε» η λαϊκή κυριαρχία. Αλγεινή εντύπωση προκαλεί το να μιλούν για λαϊκή κυριαρχία αυτοί οι οποίοι πιστεύουν σε διεθνείς θεσμούς μηδενικής νομιμότητας οι οποίοι, («θεσμοί»), παρακάμπτουν, ακριβώς, τις λαϊκές επιταγές. 

Ή μήπως έχει Σύνταγμα η Ε.Ε. η οποία εκδίδει νόμισμα και μάλιστα κοινό; Πού έγκειται η νομιμότητά της, βάσει της αρχής της πλειοψηφίας, λοιπόν; Νομοθετεί, «καπελώνοντας» εθνικά Δίκαια, ελέω λαού; Αν όχι, τότε, ασκεί δικτατορία. Προς τί, κατά συνέπεια, η έκπληξη του κ. Τσίπρα για το γεγονός ότι η κατά χώρα - μέλος της Ο. Ν. Ε. λαϊκή κυριαρχία για την Ε.Ε. δεν είναι παρά μία παρωχημένη θεσμική συνήθεια στην οποία, ουδείς διευθύνων σύμβουλος Τράπεζας, ή, πολυεθνικής, δίνει, πια, σημασία;

Διατείνεται ο συγκεκριμένος πολιτικός χώρος, δύο και πλέον, χρόνια, τώρα, ενώπιον, τόσο του εσωτερικού, όσο και του εξωτερικού, ακροατηρίου του, ότι θα ασκήσει δική του πολιτική. Που, ωστόσο; και πότε; εκεί όπου δική τους πολιτική, στην παρούσα εποχή, δεν δύνανται να ασκήσουν ακόμη και εύρωστα κράτη - μέλη του νομισματικού «Άουσβιτς» του ευρώ; Και θα δυνηθούν να εφαρμόσουν την πολιτική για την οποία (υπερ)ψηφίστηκαν ηγεσίες χρεοκοπημένων χωρών; Πως; «τίνι τρόπω»; διά της θαυματουργίας; Μα ούτε καν δικό τους νόμισμα διαθέτουν.

Την νοημοσύνη τους προσβάλλουν, πρωτίστως - κυρίως, όσοι πιστεύουν τόσο τερατώδη - τέτοια χονδροειδή ψεύδη. Πόσο μάλλον όταν αυτά εκφέρονται από πολιτικό χώρο ο οποίος την έννοια έθνος - κράτος την ταυτίζει δύο και πλέον δεκαετίες τώρα με τον φασισμό - αν όχι και με τον εθνικοσοσιαλισμό. Οπότε, εξ αντικειμένου, π.χ. την N. S. A., θα την ταυτίζει, ...λογικά, με τον τον Γαλλικό Διαφωτισμό, ε;

Για πολιτικό χώρο ο λόγος, ως εκ τούτων, ή, για δράκα; «Περί» βλακών, πολιτικά, «το ανάγνωσμα», ή, περί προδοτών; Ε μα «με ναζί αξιωματικό ο οποίος επιδίδεται σε ερωτική εξομολόγηση σε νεαρή εβραία» φαντάζει καθένας εκπρόσωπος του συγκεκριμένου χώρου όποτε αναφέρεται στους μη προνομιούχους. Υπερψηφίζεις για δεκαετίες ότι ακυρώνει την εθνική αυτοδιάθεση και την λαϊκή βούληση, μαχόμενος με κάθε μέσο προς την κατεύθυνση αυτή, για να καταγγείλεις, κατόπιν και δη ανερυθρίαστα, τα αποτελέσματα, αυτών, των ίδιων, των λόγων - αυτών, των ίδιων, των έργων σου;

Τόσο …ξεκάθαρος, ...συνεπής και ...υπεράνω πάση υποψίας χώρος ήταν, πάντοτε, ωστόσο, ο πολιτικός χώρος του Κ.Κ.Ε. Εσωτερικού, της Ελληνικής Αριστεράς, κατόπιν, του Συνασπισμού της Αριστεράς & της Προόδου, εν συνεχεία, του Συ. Ριζ. Α. τώρα.

Η χρησιμότητα της συστημικής, (ευρωνατοϊκής, κατά το, λαϊκώς, λεγόμενο), Αριστεράς, (των διδακτόρων του οπορτουνισμού, όπως έλεγε, κάποτε, κάποιος, στο Κέντρο Μαρξιστικών Μελετών…), σε χώρες, όπως είναι η Ελλάδα και στην καμπή από την οποία διέρχεται, αυτή την στιγμή, η Ελλάδα, δεν έχει να κάνει, ούτε κατ' ελάχιστο, με «την τσέπη» του μέσου έλληνα. Θα (ξανα)αποδειχθεί αυτό και μάλιστα κατά τρόπο αλησμόνητο τούτη την φορά.

Η κατά τόπους Αριστερά των διεθνών αγορών και του παγκόσμιου «χωροφύλακα» και ειδικότερα η ντόπια, (η «εν Ελλάδι»), Αριστερά των Βρυξελλών και της Ουάσιγκτον, αποσκοπεί, κατά προτεραιότητα:

α) στην εξυπηρέτησης των συμφερόντων των Η.Π.Α. στην ευρύτερη περιοχή, (Ελλάδα, Τουρκία, Κύπρο, Π.Γ.Δ.Μ., Αλβανία, Βουλγαρία κ.ο.κ. - συμφέροντα για τα οποία ήδη άγχεται, καθώς όλα δείχνουν, ο νέος έλληνας πρωθυπουργός), και  

β) στην επίσπευση της υλοποίησης της ευρωατλαντικής ελεύθερης ζώνης ανοιχτών τελωνείων - ανοιχτών συνόρων. Στην επιτάχυνση των διαδικασιών ολοκλήρωσης του ευρωαμερικανικού διαύλου ελεύθερου εμπορίου ο οποίος για τις Η.Π.Α. είναι κρίσιμο να αποδειχθεί πιο ωφέλιμος γι' αυτές παρά για τα κράτη του, λεγόμενου, ευρωπαϊκού Βορρά.

Τα λοιπά, είναι, όχι, μόνον, εκ του περισσού και εκ του πονηρού, («κοινές οδοντόπαστες», κατά τον γνωστό, «πεζοδρομιακό», αφορισμό), μα, άξια μίας - καθεμίας απάντησης του συρμού, όπως είναι π.χ. είναι οι απαντήσεις «κοπής»: «άσε μας κουκλίτσα μου», ή, «α παράτα μας, ρε φίλε, με τα παραμύθια σου».

text ©2015 yahooxaxaxouxa.blogspot.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου

Από την 27η Απριλίου 2013 και μετά, δόθηκε, για πρώτη φορά, η δυνατότητα σχολιασμού των αναρτήσεων, σε αυτό, εδώ, το ιστολόγιο.

Πνευματικά δικαιώματα © 2010 - 2024 yahooxaxaxouxa.blogspot.com όπου αναφέρεται, σημειώνεται.
To yahooxaxaxouxa.blogspot.com δεν ευθύνεται για το περιεχόμενο και τις υπηρεσίες άλλων δικτυακών τόπων στους οποίους παραπέμπει μέσω «δεσμών» (links).

  © Blogger templates Newspaper III by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP