Ή, έστω, αυτή ήταν η μία απ’ τις ειδήσεις του διεθνούς δελτίου την 18η Απριλίου 2014 - ημέρα κατά την οποία αρχίσαμε να συντάσσουμε αυτό, εδώ, το σημείωμα.
Τα «100 χρόνια μοναξιάς» θα κρατάνε ακμαίο στις θύμησες τον ανεπιτήδευτο (μαγικά κι’ όχι βαρετά) πραγματιστή Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες, εκτιμούν όσοι λάτρεψαν «την πένα του».
Προσχηματική, για να είμαστε ειλικρινείς, η σημερινή μας παραπομπή στις προηγούμενες επετειακές αναρτήσεις μας:
α) 2011
β) 2012
γ) 2013,
μα, επιβεβλημένη από την στιγμή που η παρένθεση μέσα στην οποία περικλείονται τα όσα αφορούν σ’ αυτό, εδώ, το ιστολόγιο, κατά την τελευταία, αυτή, χρονική περίοδο, όπως είναι π.χ. τα ακόλουθα φωτοσημειώματά μας:
α) στο Twitter,
β) στο Facebook,
γ) στο Google+,
παραμένει, (σαν παρένθεση), ανοιχτή.
Αναβάλλεται για αύριο, (μετατίθεται στο μέλλον), λοιπόν, η όποια επισήμανση θα είχαμε να κάνουμε σήμερα, (τώρα), για την περίοδο μεταξύ: 6/4/2013 και 6/4/2014.
***
Την 9η Απριλίου 2014 απέκτησε για πρώτη φορά και πάλι -μετά τον Μάιο του 2010- την δυνατότητα η Ελλάδα να «βγαίνει» στις αγορές και να δανείζεται χρήμα, όπως (ανα)μετέδοσαν τα ντόπια και ξένα Μ.Μ.Ε
Μόνο που η ανεργία στους νέους, εδώ, εξακολουθεί να «τρέχει» με 32%+, ενώ, «του φτωχού τ’ αρνί», φέτος, το Πάσχα, θα' ναι και «κρύο» εκτός από «λειψό», καθώς όλα δείχνουν, (λυσσομανά ο άνεμος έξω απ’ το παράθυρο - κακός καιρός για όσους «δεν έχουν τον τρόπο τους»).
Δεν ζει κι’ ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης για να περιγράψει τις αντιθέσεις αυτές χωρίς κραυγές ۠ ένας απ’ τους ελάχιστους που ήξεραν την ελληνική γλώσσα σε βαθμό που του επέτρεπε να περιφορνεί με απαράμιλλο, ενδεχομένως, τρόπο, την αταλαντοσύνη στα ψέματα απ’ την οποία ανέκαθεν εμφορούνταν οι λάτρεις της ταχύτητας και της ευκολίας στην γνώση, οπότε και στις υποσχέσεις και στα μύρια όσα άλλα «εργαστήρια» του διαβόλου...
***
Πέρα απ’ τον απολογισμό, σ’ ότι αφορά εμάς, όμως, σημαντικότερο, κατά την γνώμη μας, είναι το τι αναδεικνύεται μέσα από ή, πιο σωστά, μέσα κι’ από εδώ.
Οπότε, μία δεύτερη - πόσο μάλλον μία συγκριτική «ματιά» αυτή την στιγμή:
α) στο Άρθρο του ρώσου ηγέτη Βλαντιμίρ Πούτιν το οποίο δημοσίευσε η εφημερίδα «Τα Νέα Της Μόσχας» την 27η Φεβρουαρίου 2012 - Άρθρο του οποίου τα κυριότερα, κατά την άποψή μας, πάντα, αποσπάσματα περιλάβαμε, με δικές μας επισημάνσεις, στο περσινό επετειακό μας σημείωμα, (15/4/2013), αλλά και
β) στο Άρθρο του κ. Πολ Κρέγκ Ρόμπερτς το οποίο δημοσίευσε η «Ευρασιατική Επιθεώρηση» την 23η Ιουνίου 2013 και αναπαράγαμε αυτούσιο την 6η Αυγούστου 2013 μέσα από εδώ,
ίσως, (πιθανόν), να λειτουργεί αρκούντως υποβοηθητικά ούτως ώστε να (μεθ)ερμηνεύονται με πιο ουσιαστικό τρόπο, μεταξύ άλλων:
α) τα όσα διαδραματίζονται τούτη την ώρα στην Ουκρανία,
β) η (προ)σχεδισμένη στρατιωτική επέμβαση των Η.Π.Α. με την βοήθεια του Ισραήλ, κυρίως, στην Συρία, πριν από μισό και πλέον χρόνο - επέμβαση η οποία, τελικά, αναβλήθηκε,
γ) αν όχι κι’ ο τρόπος, εντέλει, με τον οποίο καταρτίστηκε το ακόμα επίκαιρο, δυστυχώς, αυτό, εδώ, «Ημερολόγιο»…
***
Στις 19 Απριλίου 2014 ολοκληρώσαμε ετούτο το σημείωμά μας.
Ένα θέμα που «κάλυπτε» το «Reuters» απ’ την επικαιρότητα της Νότια Κορέας κι’ όχι μόνο, (…), μας απέσπασε την προσοχή:
«Θα ξαναγίνω δάσκαλος στην άλλη ζωή», έγραψε, μεταξύ άλλων, στο σημείωμα που άφησε ο 52χρονος νοτιοκορεάτης εκπαιδευτικός Κανγ Μιν Κίου, (υποδιευθυντής του Λυκείου Ντανουόν της Ανσάν -παρακείμενης πόλης της Σεούλ), ο οποίος αυτοκτόνησε θεωρώντας και τον εαυτό του υπεύθυνο αφού οργάνωσε την εκδρομή η οποία στοίχησε μέχρι στιγμής, (=με βάση τις μέχρι τώρα έρευνες για την ανεύρεση νεκρών), την ζωή σε 28 ανθρώπους στο πλοίο «Sewol» που ναυάγησε ενώ κατευθυνόταν στο νησί Τζετζού την 16η Απριλίου 2014
***
Προκύπτει κι’ από τα προηγούμενα ότι το ταξίδι της ζωής δεν γίνεται μόνο «κάτω απ’ τον ήλιο», μα, πάντοτε θα υπάρχουν κι’ αυτοί οι οποίοι τρέφουν την ψευδαίσθηση ότι μπορούν «να περνάνε το ποτάμι χωρίς να βρέχονται» - αν όχι κι’ εκείνοι οι οποίοι ενώ «πληρώνουν» διαρκώς «με μαχαίρι» θεωρούν κάτι παραπάνω από δεδομένο ότι «δεν θα πληρωθούν στο ίδιο», ακριβώς, «νόμισμα», κάποια στιγμή.
Το αύριο αποδεικνύει ωστόσο και σ' αυτούς των οποίων το κορμί είναι πιο ευαίσθητο απ' την συνείδησή τους, αν και σε τι βαθμό είναι έτσι, μόνον και μόνο επειδή έτσι νομίζουν, (οι ίδιοι), πως είναι...
Πολλές, ίσως, οι απώλειες άξιων,
ακόμα περισσότερες, μάλλον, οι παρουσίες ανάξιων,
μα, εμείς, εδώ θα είμαστε και φέτος.
Να είστε καλά.
Αθήνα,
19 Απριλίου 2014
ακόμα περισσότερες, μάλλον, οι παρουσίες ανάξιων,
μα, εμείς, εδώ θα είμαστε και φέτος.
Να είστε καλά.
Αθήνα,
19 Απριλίου 2014
yahooxaxaxouxa.blogspot.gr
Αναρτήσεις
